Βικιπαίδεια

GO Transit

Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση. Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο.

Το GO Transit είναι ένα περιφερειακό σύστημα δημόσιας διαμετακόμισης που εξυπηρετεί την ευρύτερη περιοχή Golden Horseshoe του Οντάριο του Καναδά. Με το κέντρο της στο Union Station στο Τορόντο, τα διακριτικά πράσινα και λευκά τρένα και λεωφορεία της GO Transit εξυπηρετούν πληθυσμό άνω των επτά εκατομμυρίων σε μια έκταση άνω των 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων που εκτείνεται από το Μπράντφορντ και το Κίτσενερ στα δυτικά έως το Νιούκαστλ και το Πήτερμπόροου στα ανατολικά, και από το Μπάρυ στα βόρεια μέχρι τους καταρράκτες του Νιαγάρα στο νότο. Η GO Transit μετέφερε 68,5 εκατομμύρια επιβάτες το 2017 και η πορεία της συνεχίζει να αυξάνεται. [1] [4] GO Transit λειτουργεί ντιζελοκίνητα τρένα διώροφα και υπεραστικά λεωφορεία, σε διαδρομές που συνδέουν με όλα τα τοπικά συστήματα διαμετακόμισης στον τομέα των υπηρεσιών της, καθώς και της Via Rail, στο εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα του Καναδά. [1]

GO Transit
Πληροφορίες
ΙδιοκτησίαGovernment of Ontario (through Metrolinx)
ΠεριοχήGolden Horseshoe
ΕίδοςCommuter rail
Intercity bus service
Γραμμές7
Σταθμοί66 rail[1]
15 bus + numerous stops[1]
Καθημερινή εξυπηρέτηση276,500 (all modes)[1]
  • 215,500 (train)
  • 61,000 (bus)
Ετήσια εξυπηρέτηση68.5 million (2017)[1]
Διευθύνων ΣύμβουλοςPhil Verster, President & CEO, Metrolinx[2]
Greg Percy, Chief Operating Officer[2]
ΚεντρικάToronto, Ontario, Canada[3]
Ιστότοποςwww.gotransit.com
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας23 Μαΐου 1967, πριν 56 έτη (1967-05-23)[1]
ΔιαχειριστήςBombardier Transportation (rail)
Τύπος οχημάτων81 locomotives
694 passenger coaches
514 buses[1]
  • 314 (single-level)
  • 198 (double decker)
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μήκος συστήματος452 km (281 mi) (rail)
2,776 km (1,725 mi) (bus)[1]
Εύρος γραμμήςΠρότυπο:RailGauge
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σχεδιαστική απεικόνιση

Ιστορία Επεξεργασία

Οι πόλεις μέσα και γύρω από το Ευρύτερο Μητροπολιτικό Τορόντο και το Χάμιλτον γνώρισαν τεράστιες διαστάσεις στη δεκαετία του 1950, επηρεασμένες από την αύξηση της μετανάστευσης και της εκβιομηχάνισης. Μεγάλο μέρος της υπάρχουσας υπηρεσίας μετακίνησης παρέχεται από τον Καναδικό Εθνικό Σιδηρόδρομο και αντιμετώπισε αυξανόμενη πίεση για την επέκταση της υπηρεσίας πέρα από τα τρένα της ακτής στη λίμνη Οντάριο μεταξύ Hamilton στα δυτικά και Danforth στα ανατολικά, στο Τορόντο. Ωστόσο, η CN δεν διέθετε το οικονομικό και φυσικό κεφάλαιο για να το κάνει αυτό. Η πραγματική βελτιωμένη υπηρεσία μετακινήσεων δεν εξετάστηκε πριν από τη Μελέτη Μητροπολιτικών Τορόντων και Περιοχών του 1962, η οποία εξέτασε τη χρήση και τη χρήση της γης στο νεοϊδρυθέν Μητροπολιτικό Τορόντο. Η ιδέα της GO Transit δημιουργήθηκε από φόβο να χαθεί σε χρόνια σχεδιασμού. Eίχε "προσεγγιστεί ως δοκιμασία, αλλά αναγνωρίστηκε ως μόνιμη υπηρεσία". [5] Τον Μάιο του 1965, η κυβέρνηση του Οντάριο χορήγησε την άδεια να προχωρήσει στην προώθηση της πρώτης ειδικά σχεδιασμένης σιδηροδρομικής γραμμής του Καναδά, με κόστος 9,2 εκατομμυρίων δολαρίων ( 71,4 δολάρια σε 2017 δολάρια). [6]

Δημιουργία, ανάπτυξη και ύφεση Επεξεργασία

 
 

Η κυβέρνηση του Οντάριο Transit (συντομογραφία "GO Transit") ξεκίνησεένα τριετές πείραμα στις 23 Μαΐου 1967 τρέχοντας μηχανες με κινητήρες ντίζελ σε διάταξη push-pull σε μία σιδηροδρομική γραμμή κατά μήκος της ακτογραμμής της λίμνης Οντάριο. [7] [8] Η σιδηροδρομική υπηρεσία GO λειτουργούσε όλη την ημέρα από το Όουκχιλστο Πίκερινγκ με περιορισμένη υπηρεσία τρένων στο Χάμιλτον. Το πείραμα αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές. Η GO Transit πραγματοποίησε τα πρώτα εκατομμύρια επιβάτες της κατά τη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων μηνών της, και κατά μέσο όρο 15.000 την ημέρα αμέσως μετά. Αυτή η γραμμή, τώρα χωρισμένη ως γραμμές Ανατολική Ακτογραμμή και δυτική Ακτογραμμή είναι ο διάδρομος της Keystone της GO Transit. [7] Η επέκταση της σιδηροδρομικής υπηρεσίας συνεχίστηκε στη δεκαετία του 1970 και του 1980, με στόχο την ανάπτυξη της διοργάνωσης με την εισαγωγή της γραμμής Georgetown (τώρα Kitchener) το 1974 και της γραμμής Richmond Hill το 1978. [9] [10] Η γραμμή του τρένου Milton GO άνοιξε το 1981, ακολουθούμενη από τις γραμμές Bradford (τώρα Barrie) και Stouffville ένα χρόνο αργότερα, εγκαθιδρύοντας τους 7 σιδηροδρομικούς διαδρόμους στους οποίους στηρίζεται η σημερινή σιδηροδρομική υπηρεσία. [10]

 
Καμπίνα ελέγχου ενός τρένου GO με θέα στον πύργο CN στο παρασκήνιο

Εκτός από τη δημιουργία νέων σιδηροδρομικών διαδρόμων, η GO Transit εισήγαγε το 1979 τα Βαγόνια δύο επιπέδων, προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό επιβατών που μεταφέρονται ανά τρένο. Αυτά τα μοναδικά σιδηροδρομικά οχήματα αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με τη Bombardier Transportation. [11] Την ίδια χρονιά, η σημερινή λειτουργία της GO στο Union Station σημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει αυτούς τους πρόσθετους επιβάτες. Το GO Bus Service ξεκίνησε επίσης στις 8 Σεπτεμβρίου 1970, επεκτείνοντας την αρχική γραμμή Lakeshore στο Hamilton και την Oshawa, καθώς και παρέχοντας υπηρεσία βόρεια προς το Newmarket και το Barrie. Τελικά έγινε ένα πλήρες δίκτυο μόνο μετά το 1989, τροφοδοτώντας σιδηροδρομικές υπηρεσίες και εξυπηρετώντας κοινότητες πέρα από τα υπάρχοντα τρένα. [12]

Μελλοντικά Επεξεργασία

Στο πλαίσιο των περιφερειακών εκλογών του 2011 , ο πρωθυπουργός Dalton McGuinty έκανε μια δέσμευση εκστρατείας για την παροχή αμφίδρομης, πλήρους ημέρας αμαξοστοιχίας σε όλους τους διαδρόμους. [13] Το Metrolinx συνεχίζει να προχωράει με τον προγραμματισμό της επέκτασης αυτής της υπηρεσίας, η οποία είναι πλέον γνωστή ως Regional Express Rail , παρόμοια με την υπηρεσία παρόμοιου ονόματος στη Γαλλία . [14] Μέρος της Metrolinx του σχέδιου περιφερειακής μεταφοράς Ευρύτερη Μετακίνηση, εκτιμάται ότι θα κοστίσει $ 4.9 δις ευρώ και θα εξυπηρετεί 30 εκατομμύρια επιπλέον επιβάτες από το 2031. [15] Άλλες πιθανές μελλοντικές επεκτάσεις σιδηροδρομικών υπηρεσιών που εντοπίστηκαν στο σχέδιο της GO Transit για το 2020 περιλαμβάνουν την περιφέρεια Niagara, το Bolton, το Brantford, το Peterborough και το Uxbridge. [16] Η Metrolinx ανακοίνωσε επίσης τα σχέδια της τον Ιανουάριο του 2011 για την ηλεκτροδότηση των σιδηροδρομικών γραμμών Lakeshore West, Lakeshore East και Kitchener, καθώς και της Union Pearson Express . [17]

Οι βελτιώσεις γίνονται στον σταθμό Union , ο οποίος είναι ο πιο πολυσύχναστος σταθμός μεταφοράς επιβατών στον Καναδά και αναμένεται να διπλασιάσει την τρέχουσα επιβατική κίνηση τα επόμενα 10 έως 15 χρόνια. [18] Οι βελτιώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη περιλαμβάνουν ένα νέο αίθριο στέγης και γυάλινο αίθριο που καλύπτει τις πλατφόρμες και τις σιδηροδρομικές διαδρομές, νέες προσκλήσεις επιβατών, πρόσθετες σκάλες και σημεία κάθετης πρόσβασης και γενικές οπτικές βελτιώσεις στο σταθμό. [19] [20] Άλλες μακροπρόθεσμες επιλογές, όπως ένας δεύτερος σταθμός στο κέντρο της πόλης και / ή συνδέσεις με μια μελλοντική γραμμή μετρό Relief, μελετώνται επίσης για να καλύψουν τη μελλοντική ζήτηση. [21]

Υπηρεσία Επεξεργασία

Περιοχή υπηρεσιών Επεξεργασία

 
Κατά προσέγγιση περιοχή εξυπηρέτησης της GO Transit.

Το GO Transit εξυπηρετεί κυρίως το ευρύτερο Τορόντο και το Χάμιλτον - τις πόλεις του Τορόντο και του Hamilton και τις γύρω περιοχές Halton, Peel, York και Durham. Οι γραμμές της GO Transit επεκτείνονται στις κοντινές περιοχές Niagara και Waterloo, στις πόλεις Brantford και Peterborough, Simcoe, Dufferin και Wellington Counties [1] μια περιοχή που συνολικά επεκτείνεται σε μεγάλο βαθμό με το Greater Golden Horseshoe. Σύμφωνα με τον Χάρτη των επαρχιών, η GO Transit επιτρέπεται να εξυπηρετεί πόλεις αλλού στο Οντάριο, αλλά δεν έχει σχέδια να το πράξει.

Λειτουργίες Επεξεργασία

Σιδηρόδρομος Επεξεργασία

 
Ένα τρένο GO κατά μήκος της γραμμής Lakeshore West.
 
Το έργο «Georgetown South» περιλαμβάνει την επέκταση των διαδρομών που μοιράζονται τα τρένα στις γραμμές Barrie, Georgetown και Milton, καθώς και το Union Pearson Express.

Οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες της GO Transit (GOT) φέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία ττων επιβατών. Μέχρι το 2012, πέντε γραμμές σιδηροδρόμων GO λειτουργούσαν μόνο κατά τις περιόδους αιχμης της βδομάδας στην πολυχύναστη διαδρομή (εισερχόμενες προς το σταθμό Union το πρωί και εξερχόμενες τα απογεύματα και τα νωρίς το βράδυ), ενώ η υπηρεσία εκτός αιχμής σε αυτές τις διαδρομές παρέχεται αποκλειστικά από λεωφορεία.

 
Μία δηζελομηχανή MP40PH-3C .
 
Χιλιάδες επιβάτες κινούνται μεταξύ της υπηρεσίας GO και της TTC στο Union Station στην οδό Front Street του Τορόντο

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «GO transit Fact Sheet» (PDF). GO Transit. Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Metrolinx Senior Management Team». Metrolinx. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2018. 
  3. ↑ «Contact Us». GO Transit. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  4. ↑ «GO Transit President's Board Update February 2013» (PDF). GO Transit. Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2013. 
  5. ↑ Sergeant (2004),  Ch.2: Setting the Scene..
  6. ↑ «GO 50 Years Going Strong - 1960s». Metrolinx. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2018. 
  7. ↑ 7,0 7,1
    Garcia et al .: Διάδρομος Lakeshore
  8. ↑ Sergeant (2004),  Ch.4: Buying the trains..
  9. ↑
    Garcia et al .: διάδρομος Georgetown
  10. ↑ 10,0 10,1
    Garcia et αϊ.: Regional Transit Routes
  11. ↑ «BiLevel Coaches in Canada and the USA». Bombardier Transportation. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2012. 
  12. ↑ «GO keeps Growing – we now have 500 buses on the road to serve you better». GO Transit. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  13. ↑ «The Ontario Liberal Plan 2011–2015» (PDF). Ontario Liberal Party. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2013. 
  14. ↑ «Metrolinx Regional Express Rail». Metrolinx. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2015. 
  15. ↑ «GO Rail Service Expansion: More Two-Way All-Day & Rush Hour Service» (PDF). Metrolinx. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2013. 
  16. ↑ GO Transit. «GO 2020» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2011. 
  17. ↑ «Board Report: GO Electrification Study» (PDF). Metrolinx. 26 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2013. 
  18. ↑ «Changes to Front Street at Union Station». City of Toronto. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2011. 
  19. ↑ «Union Station Revitalization». City of Toronto. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2011. 
  20. ↑ CTV News (24 July 2011). «Toronto's Union Station in store for a makeover». CTV. http://swo.ctv.ca/servlet/an/local/CTVNews/20090724/toronto_announcement_090724?hub=TorontoNewHome. Ανακτήθηκε στις 1 July 2011. 
  21. ↑ «Union Station 2031 and Related Planning Studies» (PDF). Metrolinx. 23 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=GO_Transit&oldid=10133779"