Ελί Σεμούν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ελί Σεμούν (γαλλικά: Élie Semoun, 16 Οκτωβρίου 1963) είναι Γάλλος κωμικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, τραγουδιστής.
| Ελί Σεμούν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Élie Semoun (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1963 Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][2][3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κωμικός τραγουδιστής σταντ-απ κωμικός συγγραφέας ηθοποιός ταινιών ηθοποιός τηλεόρασης σκηνοθέτης κινηματογράφου ηθοποιός[4][5] σκηνοθέτης[4] σεναριογράφος[4] |
| Εργοδότης | RTL Europe 1 |
| Συνεργάτης | Ντιεντονέ Μ'Μπαλά Μ'Μπαλά |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Έγινε για πρώτη φορά γνωστός το 1988 στην τηλεοπτική σειρά Vivement monday! στο TF1, πριν σχηματίσουν, με τον Ντιεντονέ, το κωμικό δίδυμο Ελί και Ντιεντονέ, το οποίο γνώρισε επιτυχία. Μετά το τέλος του ντουέτου, ακολούθησε σόλο καριέρα, τόσο στη σκηνή όσο και στην οθόνη.
Μετά από πολλούς δεύτερους ρόλους σε δημοφιλείς κωμωδίες συμπεριλαμβανομένων των Les Trois Frères (1995) και Neuilly sa Mère! (2009), προσπαθεί να γίνει headliner. Αυτό το πέτυχε με τη σειρά ταινιών Ducobu.
Επίσης, δάνεισε τη φωνή του στο χαρακτήρα του Σιντ του βραδύποδα για τη γαλλική μεταγλώττιση, έκδοση του αμερικάνικου φραντσάιζ κινουμένων σχεδίων Η Εποχή των Παγετώνων (2002-2022). Από το 2014, υποδύεται τον λεγεωνάριο στις ταινίες κινουμένων σχεδίων του Αστερίξ, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλεξάντρ Αστιέ.
Επιπλέον, έχει κυκλοφορήσει τρείς δίσκους ως τραγουδιστής και συγγραφέας.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ελί Σεμούν γεννήθηκε στο Παρίσι στις 16 Οκτωβρίου 1963, σε μια μαροκινή εβραϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του, Πωλ Σεμούν πέθανε σε ηλικία 88 ετών. (23 Φεβρουαρίου 1932 12 Σεπτεμβρίου 2020), είναι από τη μαροκινή πόλη Taza και εργάζεται στο La Poste. Η μητέρα του, Ντενίζ Μάλκα, με καταγωγή από το Τλεμσέν της Αλγερία, είναι καθηγήτρια γαλλικών. πέθανε από ηπατίτιδα σε ηλικία 37 ετών, ενώ ο Ελί ήταν 11 ετών. Ο μεγαλύτερος από τα αδέρφια του, έχει έναν μικρότερο αδερφό, τον Λοράν ο οποίος πέθανε από AIDS το 2002 σε ηλικία επίσης 37 ετών, και μια αδερφή, την Ανν-Τζούντιθ, υπεύθυνη μάρκετινγκ. Είναι ο πρώτος ξάδερφος του Πάτρικ Μπρουέλ, ο παππούς του Πάτρικ (Ελί Καμμούν) που είναι αδελφός της γιαγιάς του Έλι (Αΐσα Μπενκεμούν).
Από αυτή την εμπειρία δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο My Old Man, αφηγούμενο την καθημερινή ζωή των φροντιστών.
Η καριέρα του ξεκίνησε στην παιδική του ηλικία, κυρίως με την τηλεοπτική σειρά La Famille Ramdam, ταινίες μικρού μήκους και διαφημίσεις
Θέατρο
Επεξεργασία- 2012: Tartarin de Tarascon σε σκηνοθεσία και συγγραφή του Ζερόμ Σαβαρύ, θέατρο Αντρέ Μαλρό
- 2012: Inconnu à cette adresse σε σκηνοθεσία του Κρέσμαν Τέιλορ, Ντελφίν ντε Μαλχέρμπε, θέατρο Αντουάν-Σιμόν Μπεριάου
- 2014: Le Placard σε σκηνοθεσία και συγγραφή του Φράνσις Βέμπερ, Θέατρο Νεωτερισμών
Τηλεόραση
Επεξεργασία- 1989: Coffee Break Pause Tendresse του Serge Leroy (3ο επεισόδιο): Alberto
- 1988–1991: Ανυπομονώ για τη Δευτέρα!
- 1990: Édouard and his girls του Michel Lang
- 1996: François Kleber – The Confuser
- 2001–2003: Caméra Café (τουλάχιστον 3 επεισόδια)
- 2002: Αν ήμουν αυτός του Philippe Triboit
- 2004: Kaamelott (5 επεισόδια)
- 2008: Nothing in the pockets της Marion Vernoux
- 2010: Το διαζύγιο ενός σκύλου της Lorraine Lévy: Julien
- 2011: Very Bad Jokes του Palmashow (επεισόδιο 58)
- 2012: Brief του Kyan Khojandi (επεισόδιο 53)
- 2013: Hitchcock by Mocky – επεισόδιο "According to the Law"
- 2013: Οι αγαπημένοι μας γείτονες γιορτάζουν το καλοκαίρι
- 2013: There's no age (1 επεισόδιο)
- 2013: What Ze Teuf (2 επεισόδια): self
Κινηματογράφο
Επεξεργασία- 1988: Τουαλέτα-Ζώνη της Λόρενς Αρκαδίας
- 1995: Οι Τρεις Αδερφοί
- 1995: Les Bidochon του Serge Korber: René
- 1996: Titus et Cortex του Jean Claude Buziac
- 1996: Όλα πρέπει να εξαφανιστούν του Philippe Muyl: Gérard Piche
- 1997: The Demons of Jesus του Bernie Bonvoisin: Gérard
- 1997: The Clone του Fabio Conversi: Thomas
- 1997: Ας γίνει φως του Arthur Joffé: God the shopkeeper
- 1998: Charité biz'ness του Thierry Barthes: Momo/Massipu
- 1998: Les Grandes Bouches του Bernie Bonvoisin: Fichier
- 1999: L'Ami du jardin του Jean-Louis Bouchaud
- 1999: Les Parasites του Philippe de Chauveron: Ταξιάρχης Max Schmitt
- 1999: Love Me της Laetitia Masson: the lover
- 1999: Stringer του Klaus Biedermann: Filo
- 2000: Old School από Karim Abbou και Kader Ayd: Dealer
- 2000: Δεύτερη ζωή του Patrick Braoudé: Steve Michaud
- 2002: Αν ήμουν αυτός του Philippe Triboit: Tristan
- 2003: The Car Keys του Laurent Baffie: Himself
- 2004: People του Fabien Onteniente
- 2004: Casablanca Driver από Maurice Barthélemy : Mr. X
- 2004: Les Dalton του Philippe Haim : Docteur Doxey
- 2004: La vie de Michel Muller est plus belle que la vôtre από τον Michel Muller
- 2005: Iznogoud του Patrick Braoudé : Prince
- 2005: Once Upon a Time in the Oued by Djamel Bensalah : Maitre d'hôtel
- 2005: Ριβιέρα της Anne Villacèque : Romansky
- 2005: Aux abois του Philippe Collin: Paul
- 2008: Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13977406f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna20191036392. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 115465059.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna20191036392. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1061361322. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Élie Semoun στο Wikimedia Commons