Επαναστρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας
Η Επαναστρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας (Γερμανικά:Rheinlandbesetzung) συνέβη στις 7 Μαρτίου 1936, όταν οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις εισήλθαν στη Ρηνανία, κάτι που παραβίαζε ευθέως τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και τις Συνθήκες του Λοκάρνο. Ούτε η Γαλλία ούτε η Βρετανία ήταν προετοιμασμένες για στρατιωτική απάντηση, επομένως δεν ενήργησαν. Μετά το 1939, οι σχολιαστές έλεγαν συχνά ότι μια ισχυρή στρατιωτική κίνηση το 1936 μπορεί να είχε αναχαιτίσει τα επεκτατικά σχέδια του Χίτλερ. Ωστόσο, η πρόσφατη ιστοριογραφία συμφωνεί ότι τόσο η κοινή γνώμη όσο και η ελίτ στη Βρετανία και τη Γαλλία ήσαν αντίθετες σε μια στρατιωτική επιχείρηση και, επομένως, αιφνιδιάστηκαν.[1]
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρηνανία περιήλθε στην κατοχή των Συμμάχων. Σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, ο γερμανικός στρατός απαγορευόταν να εισέλθει σε όλα τα εδάφη δυτικά του Ρήνου και σε απόσταση 50 χιλιομέτρων ανατολικά του. Οι Συνθήκες του Λοκάρνο του 1925 επιβεβαίωσαν το μόνιμα αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς της Ρηνανίας. Το 1929, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκούσταβ Στρέζεμαν διαπραγματεύτηκε την αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων. Οι τελευταίοι στρατιώτες έφυγαν από τη Ρηνανία τον Ιούνιο του 1930.
Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί το 1933, η Γερμανία άρχισε να εργάζεται για την εκ νέου στρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας. Στις 7 Μαρτίου 1936, επικαλούμενος τη Γαλλοσοβιετική Συνθήκη Αμοιβαίας Βοήθειας ως πρόσχημα, Χίτλερ διέταξε τη Βέρμαχτ να βαδίσει στη Ρηνανία, γεγονός που προκάλεσε επευφημίες εντός της Γερμανίας. Η γαλλική και η βρετανική κυβέρνηση, δεν αντέδρασαν.
Η εκ νέου στρατιωτικοποίηση άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη, επιτρέποντας στη Γερμανία να ακολουθήσει μια επιθετική πολιτική που είχε αποτραπεί από το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς της Ρηνανίας.
Το γεγονός ότι η Βρετανία και η Γαλλία δεν παρενέβησαν έκανε τον Χίτλερ να πιστέψει ότι καμμία χώρα δεν θα εμπόδιζε την εξωτερική πολιτική του. Αυτό τον έκανε να αποφασίσει να επιταχύνει τον ρυθμό των γερμανικών προετοιμασιών για πόλεμο και την κυριαρχία του στην Ευρώπη..[2] Στις 14 Μαρτίου 1936, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Μόναχο, ο Χίτλερ δήλωσε: «Ούτε οι απειλές ούτε οι προειδοποιήσεις θα με εμποδίσουν να προχωρήσω στον δρόμο μου. Ακολουθώ το μονοπάτι που μου έχει οριστεί από τη θεία πρόνοια με την ενστικτώδη σιγουριά ενός υπνοβάτη»
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Norrin M. Ripsman, and Jack S. Levy, "The preventive war that never happened: Britain, France, and the rise of Germany in the 1930s." Security Studies 16.1 (2007): 32-67.
- ↑ Richard J. Evans (26 Ιουλίου 2012). The Third Reich in Power, 1933 – 1939: How the Nazis Won Over the Hearts and Minds of a Nation. Penguin Books Limited. σελ. 637. ISBN 978-0-7181-9681-3.