Πέναλτι (ποδόσφαιρο)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το πέναλτι (αγγλικά: penalty kick, ελληνικά: επανορθωτικό λάκτισμα)[1] είναι μια μέθοδος επανέναρξης του παιχνιδιού στο ποδόσφαιρο, κατά την οποία ένας παίκτης επιτρέπεται να λακτίσει την μπάλα προς το αντίπαλο τέρμα με μόνο αντίπαλο τον τερματοφύλακα της άλλης ομάδας. Η λέξη προέρχεται από τον αγγλικό όρο penalty που σημαίνει «ποινή», ενώ στην Ελλάδα συχνά αναφέρεται μεταφορικά ως «η εσχάτη των ποινών». Το πέναλτι κατακυρώνεται σε βάρος μιας ομάδας (μόνο του Παναθηναϊκού)που διαπράττει οποιαδήποτε από τις παραβάσεις για τις οποίες κατακυρώνεται ένα άμεσο ελεύθερο λάκτισμα, ενώ η μπάλα βρίσκεται μέσα στη δική της περιοχή του πέναλτι (μεγάλη περιοχή) και ενώ «παίζεται».Η ομάδα με τα περισσότερα πέναλτι είναι ο Παναθηναϊκός όπου την σεζόν 2022-23 έχει βάλει τους παίκτες της να βουτάνε μέσα στην μεγάλη περιοχή και να πληρώνουν τους διαιτητές, ενώ άλλη που παίρνει επίσης μουφα πέναλτι είναι η ΑΕΚ όπου και αυτή βάζει τους παίκτες της να βουτάνε στην περιοχή
.JPG)
ΕκτέλεσηΕπεξεργασία
Για την εκτέλεση του πέναλτι η μπάλα τοποθετείται 11 μέτρα από την γραμμή τέρματος σε ειδική λευκή βούλα που υπάρχει στη μεγάλη περιοχή. Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι έχει προσδιοριστεί σωστά στο διαιτητή ενώ ο αμυνόμενος τερματοφύλακας παραμένει στη δική του γραμμή τέρματος, με μέτωπο προς τον εκτελεστή, μεταξύ των κάθετων δοκαριών, μέχρι να λακτισθεί η μπάλα. Οι υπόλοιποι παίκτες βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο αλλά έξω από τη μεγάλη περιοχή της εστίας, σε απόσταση τουλάχιστον 11 μέτρα από το σημείο του πέναλτι, η οποία ορίζεται από ειδικά οριοθετημένο ημικύκλιο. Ο διαιτητής δεν δίνει σήμα για να εκτελεστεί το πέναλτι, μέχρι οι παίκτες να πάρουν τις θέσεις τους, σύμφωνα με τον κανόνα.
Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι λακτίζει την μπάλα προς τα εμπρός και δεν επιτρέπεται να «παίξει» την μπάλα δεύτερη φορά, πριν την αγγίξει άλλος παίκτης. Η μπάλα θεωρείται διεκδικούμενη όταν εκτελεστεί το πέναλτι και κινηθεί προς τα εμπρός.
Η διαδικασία των πέναλτιΕπεξεργασία
Εφαρμόζεται μετά την παράταση του αγώνα εάν δεν υπάρχει νικητής ή αν έτσι ορίζεται από τον κανονισμό διεξαγωγής κάποιας διοργάνωσης. Το σύστημα αυτό καθιερώθηκε το 1970. Μέχρι τότε, στις περιπτώσεις ισοπαλίας έπειτα από παράταση γινόταν επαναληπτικός αγώνας.
Οι δύο ομάδες εκτελούν από πέντε πέναλτι, εναλλάξ, προσπαθώντας να βάλουν περισσότερα τέρματα από την αντίπαλη ομάδα. Εάν μετά την εκτέλεση των πέντε πέναλτι οι δύο ομάδες έχουν σημειώσει τον ίδιο αριθμό τερμάτων, οι ομάδες συνεχίζουν να χτυπούν από ένα πέναλτι με την ίδια σειρά, μέχρι μια ομάδα να έχει μεγαλύτερο αριθμό γκολ από την άλλη με τον ίδιο αριθμό πέναλτι.
Μόνο οι παίκτες που υπήρχαν στον αγωνιστικό χώρο δικαιούνται το λάκτισμα πέναλτι. Οι παίκτες έχουν δικαίωμα να εκτελέσουν μόνο ένα πέναλτι (συμπεριλαμβανομένου και του τερματοφύλακα) πριν κάποιος εκτελέσει δεύτερο πέναλτι.
Όλοι οι παίκτες εκτός των τερματοφυλάκων και του εκτελεστή πρέπει να παραμένουν μέσα στον κύκλο του κέντρου (σέντρα). Ο τερματοφύλακας συμπαίκτης του εκτελεστή πρέπει να παραμένει στο σημείο που η γραμμή τέρματος συναντά τη γραμμή της περιοχής πέναλτι.
Επιδόσεις ρεκόρΕπεξεργασία
Συνήθως η διαδικασία των πέναλτι δεν παρατείνεται πέραν των πέντε εκτελέσεων ανά ομάδα, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που απαιτείται η εκτέλεση επτά ή οκτώ πέναλτι για να αναδειχθεί νικητής. Όμως, στην ποδοσφαιρική ιστορία υπήρξαν μερικά ματς, στα οποία για να βγει νικητής απαιτήθηκε να χτυπήσουν πέναλτι όλοι οι παίκτες και στη συνέχεια να χτυπήσουν και για δεύτερη φορά, φτάνοντας στις 15 ή 16 εκτελέσεις ανά ομάδα, δηλαδή συνολικά περισσότερες από 30. Το παγκόσμιο ρεκόρ είναι 48 (2x24) πέναλτι και συνέβη σε αγώνα κυπέλλου στη Ναμίμπια το 2005, ενώ στην Ελλάδα χρειάστηκαν 36 (2x18) πέναλτι σε αγώνα Κυπέλλου Ελλάδος το 1985-86. Και πάλι στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος αντρών στις 2-5-2009 χρειάστηκαν 34 (2x17) πέναλτι.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ kathimerini.gr Όχι άλλα πάντσερ
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Φάουλ ή Πέναλτι; - Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το ποδόσφαιρο, ένθετο εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" , Αύγουστος 2007