Ερβέ Λε Κορ
Ο Ερβέ Λε Κορ (γαλλικά: Hervé Le Corre), γεννημένος το 1955 στο Μπορντώ, είναι Γάλλος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.[3]
| Ερβέ Λε Κορ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hervé Le Corre (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 13 Νοεμβρίου 1955[1] Μπορντώ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Σπουδές | Bordeaux Montaigne University |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας αστυνομικών έργων |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Ερβέ Λε Κορ γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1955 στο Μπορντώ. Φοίτησε στο λύκειο Μισέλ-Μονταίνι στο Μπορντώ, όπου απέκτησε το απολυτήριο το 1972. Στη συνέχεια σπούδασε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Μπορντώ-Μονταίνι.
Καθηγητής λογοτεχνίας σε γυμνάσιο στο Μπεγκλ, στα προάστια του Μπορντώ, είναι παθιασμένος αναγνώστης, μεταξύ άλλων, αστυνομικής λογοτεχνίας. Σε ηλικία 30 ετών άρχισε να γράφει νουάρ μυθιστορήματα και γνώρισε αμέσως επιτυχία.[4]
Έργο Επεξεργασία
Η ποιοτική γραφή του, η επιλογή των χαρακτήρων του και η σκοτεινή ατμόσφαιρα των βιβλίων του τον τοποθετούν ανάμεσα στους πιο σημαντικούς και βραβευμένους Γάλλους σύγχρονους συγγραφείς του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Τα έργα του είναι ρεαλιστικά, συχνά απεικονίζουν τις σταθερές της κοινωνίας - την κρίση, την βία, κυρίως την κοινωνική βία.[5]Σημαντικό στοιχείο στα μυθιστορήματα αποτελεί η περιγραφή του κοινωνικού και πολιτικού κλίματος της εποχής, είτε αναφέρονται στον πόλεμο της Αλγερίας όπως στο Καρδιές σακατεμένες, στην Παρισινή Κομμούνα που αποτελεί το ιστορικό πλαίσιο του Στον ίσκιο της πυρκαγιάς, στη μεταπολεμική Γαλλία με το Μετά τον πόλεμο, ή στη σύγχρονη εποχή.[6]
Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του έχουν εκδοθεί επανειλημμένα και έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία. Έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά.[7]
Επιλογή έργων Επεξεργασία
- La Douleur des morts, 1990 - Ο Πόνος των νεκρών
- Du sable dans la bouche, 1993 - ελλην. τίτλος: Άμμος στο στόμα, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2017, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
- Les Effarés, 1996
- Copyright, 2001
- L'Homme aux lèvres de saphir, 2004
- Tango parano, 2006
- Trois de chute, 2007
- Les Cœurs déchiquetés, 2009 - ελλην. τίτλος: Καρδιές σακατεμένες, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2016, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
- Derniers retranchements, 2011
- Après la guerre, 2014 - ελλην. τίτλος: Μετά τον πόλεμο, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2015, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς[6]
- Prendre les loups pour des chiens, 2017 - ελλην. τίτλος: Περνώντας τους λύκους για σκυλιά, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2017, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς[8]
- Dans l'ombre du brasier, 2019 - ελλην. τίτλος: Στον ίσκιο της πυρκαγιάς, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2019, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
- Traverser la nuit, 2021 - ελλην. τίτλος: Διασχίζοντας τη νύχτα, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2021, μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
- États d'âme, 2021[9]
Βραβεύσεις Επεξεργασία
- Βραβείο Μυστηρίου Κριτικών, 2005, για τον Άνθρωπο με τα Ζαφειρένια Χείλη
- Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας της πόλης του Παρισιού, 2005, για τον Άνθρωπο με τα Ζαφειρένια Χείλη
- Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας, 2009, για το Καρδιές σακατεμένες
- Βραβείο Μυστηρίου Κριτικών, 2010, για το Καρδιές σακατεμένες
- Βραβείο Ευρωπαϊκού Αστυνομικού Μυθιστορήματος Le Point, 2014, για το Μετά τον πόλεμο
- Βραβείο πολάρ Λαντερνό, 2014, για το Μετά τον πόλεμο[10]
- Βραβείο Μισέλ-Λεμπρέν, 2014, για το Μετά τον πόλεμο
- Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας της Λυών, 2015, για το Μετά τον πόλεμο
- Βραβεία 813, 2015, για το Μετά τον πόλεμο
- Βραβείο Thierry-Jonquet, 2015, για το Μετά τον πόλεμο
- Βραβείο Rivages des Libraires, 2018, για το Περνώντας τους λύκους για σκυλιά.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12150761s. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12150761s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ . «lemonde.fr/livres/article/herve-le-corre».
- ↑ . «babelio.com/auteur/Herve-Le-Corre/».
- ↑ . «tovima.gr/printed_post/Ερβέ Λε Κορ: «Το νουάρ είναι ένα είδος ρεαλιστικό»».
- ↑ 6,0 6,1 . «librofilo.blogspot.com/ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ/ Herve Le Corre».
- ↑ . «logografis.gr/herve-le-corre-».
- ↑ . «oanagnostis.gr/herve-le-corre-Περνώντας τους λύκους για σκυλιά».
- ↑ . «polars.pourpres.net/Hervé Le Corre-bibliographie».
- ↑ . «livreshebdo.fr/article/le-prix-landerneau-polar-2014-couronne-herve-le-corre».