Ερελέουβα

σύζυγος του Θεοδέμιρου

Η Ερελέουβα (πριν το 440 - π. 500;) ήταν από τον γάμο της βασίλισσα των Οστογότθων, σύζυγος του Θεοδέμιρου και μητέρα του Θεοδώριχου του Μεγάλου, βασιλέων των Οστρογότθων.

Ερελέουβα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση440
Ουκρανία
Θάνατος500
Χώρα πολιτογράφησηςΓότθοι
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοδέμιρος
ΤέκναΘεοδώριχος ο Μέγας
Αμαλαφρίδα
ΟικογένειαΔυναστεία των Αμαλών
Τρέμισις του Θεοδώριχου του Μεγάλου, γιου της Ερελέουβας.

Βιογραφία Επεξεργασία

Συχνά αναφέρεται ως παλλακίδα του Θεοδέμιρου, αν και ο ιστορικός Τόμας Χόντγκιν σημειώνει ότι "η δυσφημιστική αυτή λέξη δεν ταιριάζει στη θέση της. Σε πολλά Τευτονικά έθνη, όπως μεταξύ των Βορειογερμανών (Βίκινγκς) επόμενου αιώνα, φαίνεται να υπήρχε κάποια χαλαρότητα ως προς την τελετή του γάμου". Ο Γελάσιος αναφέρεται σε αυτήν ως regina (βασίλισσα). Είχε μία εξέχουσα κοινωνική θέση, παρά την ανεπίσημη ένωσή της με τον Θεοδέμιρο.

Ήταν Ορθόδοξη και είχε βαπτιστεί με το όνομα Ευσεβία. Μάλλον είχε μεταστραφεί από τον Αρειανισμό όταν ήταν έφηβη, αλλά οι λεπτομέρειες είναι ασαφείς στις ιστορικές καταγραφές. Η Ερελέουβα θεωρείται ότι έλαβε την Ορθοδοξία αρκετά σοβαρά, όπως δείχνει η αλληλογραφία της με τον πάπα Γελάσιο και η αναφορά σε αυτήν από τον Μ. Φ. Εννόδιο στον Πανηγυρικό του Θεοδώριχου.

Το όνομά της γράφεται με διάφορους τρόπους από τους ιστορικούς της αρχαιότητας, όπως Ερεριλίβα (από τα σωζόμενα αποσπάσματα του χρονικού του Ανώνυμου, που εκδόθηκε από τον Ερρ. Βαλέσιο) και Ερελίεβα (από τον ιστορικό Ιορδάνη). Είναι ευρέως γνωστή στους ιστορικούς της εποχής μας ως Ερελέουβα, καθώς έτσι αλληλογραφούσε με τον πάπα Γελάσιο Α΄. Το όνομά της σχετίζεται ετυμολογικά με το Έριλαζ (διδάσκαλος της Ρουνικής γραφής), το earl (κόμης) και τους Έρουλους, που ήταν στενά συνδεδεμένοι με τους Οστρογότθους.

Πηγές Επεξεργασία

  • Amory, Patrick (1997). People and Identity in Ostrogothic Italy, 489-554. Cambridge: Cambridge University Press. p. 450. ISBN 0-521-57151-0.
  • Hodgkin, Thomas (1897). Theodoric the Goth: Barbarian Champion of Civilisation. London: G.P. Putnam's Sons. p. 34.
  • Amory, Patrick (1997). People and Identity in Ostrogothic Italy, 489-554. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 268–269. ISBN 0-521-57151-0.
  • See Anonymus Valesianus Pars Posterior: Chronica Theodericiana. The Latin Library.