Ερρίκος Α΄ του Μονμορανσύ

 

Ερρίκος Α΄ του Μονμορανσύ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Henri Ier de Montmorency (Γαλλικά)
Γέννηση15  Ιουνίου 1534[1]
Σαντιγί
Θάνατος2  Απριλίου 1614[2][3][4]
Πεζενά
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςLouise de Budos (από 1593)
Laurence de Montmorency (από 1601)
Antoinette de La Marck (από 1558)
ΤέκναΚαρλόττα Μαργαρίτα του Μονμορανσύ
Ερρίκος Β΄ του Μονμορανσύ
Marguerite de Montmorency, Dame de Lers et de Gourville[6]
Charlotte de Montmorency[7]
ΓονείςΑν του Μονμορανσύ και Μαγδαληνή της Σαβοΐας
ΑδέλφιαΦραγκίσκος του Μονμορανσύ
ΣυγγενείςFabio Brulart de Sillery (great-great-great-grandchild), Louis-Roger Brûlart, marquis de Sillery (great-great-grandson), Pierre Brûlart, marquis de Sillery (δισέγγονος) και Nicolas Brulart (εγγονός)
ΟικογένειαΟίκος του Μονμορανσύ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατάρχης της Γαλλίας/στρατός ξηράς
Πόλεμοι/μάχεςEuropean Wars of Religion
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚοντόσταβλος της Γαλλίας (από 1593)
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος
Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ
Στρατάρχης της Γαλλίας
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερρίκος Α΄, γαλλ.: Henri I de Montmorency, (15 Ιουνίου 1534 στο Σαντιγύ, Ουάζ – 2 Απριλίου 1614) ήταν στρατάρχης της Γαλλίας και κοντόσταυλος της Γαλλίας. Ήταν κύριος του Νταμβίλ και υυπηρέτησε ως κυβερνήτης του Λανγκεντόκ από το 1563 έως το 1614. [8]

Βιογραφία Επεξεργασία

 
Χαρακτικό με το πορτραίτο του Ερρίκου Α΄ του Μονμαρανσύ.

Γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1534 ως γιος του Αν του Μονμορανσύ και της Mαγδαληνής της Σαβοΐας, κόρης του Ρενέ κόμη του Βιλάρ και της Άννας Λάσκαρη. [9] Ως κυβερνήτης (gouverneur), οδήγησε έναν στρατό στην Τουλούζη, εκστρατεύοντας για εννέα μήνες το 1570, και τιμωρήθηκε από τους αξιωματούχους του δήμου της πόλης (capitouls), επειδή άφησε την περιουσία των Καθολικών να πέσει στα χέρια ενός διερχόμενου προτεσταντικού στρατού, χωρίς να αναλάβει δράση. [10]. Τον κατηγόρησαν ότι πρόδωσε την πόλη και ότι ήταν σε ένωση με τους Προτεστάντες, όπως τον εξάδελφό του ναύαρχο Κολινύ. [10] Απάντησε συλλαμβάνοντας τέσσερις αστούς, που τους έστειλε στο Παρίσι με κατηγορίες για συκοφαντία. [10] Ο Ερρίκος τοποθέτησε επίσης έναν γενικό επιθεωρητή στο Κοινοβούλιο (Parlement) της Τουλούζης, που ήταν ύποπτο για προτεσταντισμό. [10] Τον Οκτώβριο του 1574 ενώθηκε με τους Προτεστάντες του Κάτω Λανγκεντόκ, στερήθηκε του αξιώματός του από το Κοινοβούλιο της Τουλούζης και συνελήφθησαν οι συνεργάτες του, που κατηγορήθηκαν για συνωμοσία εναντίον του βασιλιά. [10] Εν μέσω αυτών των συλλήψεων, ο Ερρίκος κρέμασε έναν από τους αξιωματικούς του ως ύποπτο δηλητηρίασης, πιστεύοντας ότι ο Ερρίκος Γ' της Γαλλίας προσπαθούσε να τον σκοτώσει. [11]

Ο Ερρίκος έγινε δούκας του Moνμορανσύ με το τέλος του αδελφού του Φραγκίσκου το 1579. Ως ηγέτης του κόμματος που ονομαζόταν Πολιτικοί (Politiques) είχε εξέχουσα θέση στους Θρησκευτικούς Πολέμους της Γαλλίας. Το 1593 ο Ερρίκος Α΄ έγινε κοντόσταυλος της Γαλλίας, αλλά ο Ερρίκος Δ' έδειξε κάποια αγωνία να τον κρατήσει μακριά από το Λανγκεντόκ, το οποίο κυβερνούσε ως κυρίαρχος πρίγκιπας.

Οικογένεια Επεξεργασία

Με την πρώτη του σύζυγο Αντουανέτα των Λα Μαρκ (1542-1591), [12] κόρη του Ροβέρτου Δ' στρατάρχη της Γαλλίας, πρίγκιπα του Σεντάν και δούκα του Μπουγιόν, [13] είχε τέκνα:

  • Καρλόττα 1571-1636, παντρεύτηκε τον Κάρολο δούκα του Aνγκουλέμ [14].
  • Mαργαρίτα (1577-1660), παντρεύτηκε το 1593 τον Αν ντε Λεβί (Anne de Lévi) δούκα του Βενταντούρ [15].

Με τη δεύτερη σύζυγό του Λουίζ του Μπουντός (1575-1598), [16] είχε:

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Barbier, Jean Paul (2002). Ma bibliothèque Poétique (στα French). Librairie Droz. 
  • Davies, Joan (1979). «Persecution and Protestantism: Toulouse, 1562-1575». The Historical Journal (Cambridge University Press) 22 (1, March): 31–51. doi:10.1017/S0018246X00016666. 
  • Davies, Joan (2000). «The Secretariat of Henri I, Duc de Montmorency, 1563-1614». The English Historical Review (Oxford University Press) 115 ((Sept) 463): 812–842. doi:10.1093/ehr/115.463.812. 
  • Dessert, Daniel (2015). Les Montmorency : Mille ans au service des rois de France (στα French). Flammarion. 
  • Diefendorf, Barbara B. (2004). From Penitence to Charity: Pious Women and the Catholic Reformation in Paris. Oxford University Press. 
  • Potter, David, επιμ. (2004). Foreign Intelligence and Information in Elizabethan England. 25: Two English Treatises on the State of France, 1580-1584. Cambridge University Press. 
  • Sidney, Philip (2012). Kuin, Roger, επιμ. The Correspondence of Sir Philip Sidney. 1. Oxford University Press. 
  • Ward, A.W., επιμ. (1911). The Cambridge Modern History. XIII. Cambridge University Press. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία