Εταιρεία Αμερικανικών Νήσων
Η Εταιρεία Αμερικανικών Νήσων (γαλλικά: Compagnie des Îles de l'Amérique) ήταν μια γαλλική εταιρεία που το 1635 ανέλαβε τη διοίκηση του γαλλικού νησιού του Αγίου Χριστόφορου από την Εταιρεία του Αγίου Χριστόφορου που ήταν ο μόνος γαλλικός οικισμός στην Καραϊβική εκείνη την εποχή, και είχε την εντολή να αποικίσει άλλα νησιά. Τα νησιά, τα οποία αποικήθηκαν για τη Γαλλία υπό την καθοδήγηση της Εταιρείας Αμερικανικών Νήσων πριν διαλυθεί το 1651 ήταν:
- Δομινίκα (1632), πρώην Εταιρεία του Αγίου Χριστόφορου
- Γουαδελούπη (28 Ιουνίου 1635 έως 1649)
- Μαρτινίκα (15 Σεπτεμβρίου 1635 έως 27 Σεπτεμβρίου 1650)
- Αγία Λουκία (1643 έως 27 Σεπτεμβρίου 1650)
- Άγιος Μαρτίνος (23 Μαρτίου 1648)
- Άγιος Βαρθολομαίος (1648)
- Γρενάδα (17 Μαρτίου 1649 έως 27 Σεπτεμβρίου 1650)
- Σαιντ Κρουά (1650)
Το 1635, ο καρδινάλιος της Γαλλίας Ρισελιέ ανέθεσε στον François Fouquet, τον επικεφαλής μιας μικρής ομάδας των συμβούλων του, την αναζωογόνηση της Εταιρείας του Αγίου Χριστόφορου στην οποία ο καρδινάλιος ήταν μέτοχος. Ο Fouquet το έκανε, μετονομάζοντας την εταιρεία σε «Εταιρεία Αμερικανικών Νήσων». Η εταιρεία ήταν επιφορτισμένη με την ανάπτυξη των νησιών των Αντιλλών, συμπεριλαμβανομένου του προσηλυτισμού των κατοίκων τους στον καθολικισμό.[1] Ο Pierre Bélain sieur d'Esnambuc, ο οποίος είχε ιδρύσει την Εταιρεία του Αγίου Χριστόφορου, προσγειώθηκε στη Μαρτινίκα το 1635, ξεκινώντας τον αποικισμό της Γαλλίας από εκεί.
Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1635, ο Pierre Belain d'Esnambuc, Γάλλος κυβερνήτης του νησιού του Αγίου Χριστόφορου, έφτασε στο λιμάνι του Σαιν-Πιερ με 150 Γάλλους αποίκους αφού εκδιώχθηκαν από τους Άγγλους. Ο D'Esnambuc διεκδίκησε τη Μαρτινίκα για τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκος ΙΓ΄ και τη γαλλική Εταιρεία Αμερικανικών Νήσων (Compagnie des Îles de l'Amérique), και ίδρυσε τον πρώτο ευρωπαϊκό οικισμό στο οχυρό Σαιν-Πιερ (σημερινό Σαιν-Πιερ) υπό τον κυβερνήτη Jean Dupont. Ο D'Esnambuc πέθανε πρόωρα το 1636, αφήνοντας την εταιρεία και τη Μαρτινίκα στα χέρια του ανιψιού του, Du Parquet. Το 1637, ο ανιψιός του Jacques Dyel du Parquet έγινε κυβερνήτης του νησιού. Ο Du Parquet προχώρησε στον αποικισμό της Μαρτινίκα, ίδρυσε τον πρώτο οικισμό στην Αγία Λουκία το 1643 και ηγήθηκε μιας αποστολής που ίδρυσε γαλλικό οικισμό στη Γρενάδα το 1649.
Το 1642 η εταιρεία έλαβε μια εικοσαετή παράταση του καταστατικού της. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του 1640, ο γάλλος Καρδινάλιος Μαζαρέν είχε λίγο ενδιαφέρον για τις αποικιακές υποθέσεις και η εταιρεία εξασθενούσε. Το 1651 διαλύθηκε, πουλώντας τα δικαιώματα εκμετάλλευσης σε διάφορα μέρη. Η οικογένεια du Paquet αγόρασε τη Μαρτινίκα, τη Γρενάδα και την Αγία Λουκία για 60.000 λίβρες. Ο Σαρλ Ουέλ αγόρασε τη Γουαδελούπη, τη Μαρί-Γκαλάντ, τη Λα Ντεζιράντ και το Ιλ ντε Σαιντ.
Ο Phillippe de Longvilliers de Poincy (1584–1660)[2] ήταν ένας γάλλος ευγενής και ο Μεγάλος Σταυρός του Bailiff των Ιπποτών της Μάλτας. Κυβέρνησε το νησί του Αγίου Χριστόφορου από το 1639 έως τον θάνατό του το 1660, πρώτα υπό την Εταιρεία Αμερικανικών Νήσων και αργότερα υπό τους ίδιους τους Ιππότες της Μάλτας. Ο Poincy ήταν το βασικό πρόσωπο στον αποικισμό, από τους Οσπιτάλιους Ιππότες, της Αμερικής. Οι Ιππότες της Μάλτας αγόρασαν τον Άγιο Χριστόφορο, το Σαιντ Κρουά, τον Άγιο Βαρθολομαίο και τον Άγιο Μαρτίνο. Το 1665, οι Ιππότες πούλησαν τα νησιά που είχαν αποκτήσει στη νεοσύστατη (1664) Γαλλική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών (Compagnie des Indes occidentales).[3]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Oaul André Dubois, 1997, De l'oreille au coeur: naissance du chant religieux en langues amérindiennes dans les missions de Nouvelle-France 1600-1650. In Septentrion, p.37
- ↑ Wilson, Alastair· Callo, Joseph F. (2004). Who's Who in Naval History
(1. publ. έκδοση). London [etc.]: Routledge. σελ. 250. ISBN 978-0-415-30828-1.
- ↑ Bonnassieux
