Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος
Ο Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος (1904-1973) ήταν Έλληνας ομότιμος καθηγητής Ιατρικής του ΑΠΘ. Καταγόταν από αστική οικογένεια της Δημητσάνας , όπου γεννήθηκε και ήταν κατευθείαν απόγονος του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄.[1] Ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο της γενέτειράς του. Το 1932 έλαβε πτυχίο Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι στην παθολογία και στην ηπατολογία. Μετά την επιστροφή του από την αλλοδαπή το 1940 διορίστηκε υφηγητής του ΕΚΠΑ και το 1947 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Β΄ Παθολογική Κλινική του πανεπιστημίου της συμπρωτεύουσας. Έπειτα εργάστηκε στο Λαϊκό Νοσοκομείο (μετέπειτα Ιπποκράτειο), συντελώντας στο να οργανωθεί και να γίνει μια σύγχρονη πανεπιστημιακή κλινική.
| Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1904 |
| Θάνατος | 1973 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου ιατρός |
| Εργοδότης | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
Δημοσίευσε περισσότερα από 200 πανεπιστημιακές εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και τιμήθηκε μεταξύ άλλων με το Σταυρό του Ταξιάρχη Τάγματος του Φοίνικα.[1] Διατέλεσε κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ από το 1961 έως το 1962 και πρύτανης του ΑΠΘ από το 1968 έως το 1970.[2]
Μεταξύ άλλων ήταν μέλος του Ροταριανού Ομίλου Θεσσαλονίκης.
Απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών και κηδεύτηκε την 1η Αυγούστου 1973 από τον ιερό ναό Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.[3] Κατέλιπε τη σύζυγό του Άρτεμη, και τον γιο του, Σπυρίδωνα-Αριστοτέλη.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 "Εκηδεύθη ο καθηγητής Ευθ. Παναγιωτόπουλος", εφ. Μακεδονία, φύλλο 2ας Αυγούστου 1973, σελ. 3
- ↑ ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΤΟΡΕΣ, Επίσημη ιστοσελίδα Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ιατρική Σχολή, ανακτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ "Κηδεύθηκε ο καθηγητής Ευθ. Παναγιωτόπουλος", εφ. Θεσσαλονίκη, φύλλο 2ας Αυγούστου 1973, σελ. 4.