Βικιπαίδεια

Ζωρζ Σερά

Γάλλος ζωγράφος

Ο Ζωρζ-Πιερ Σερά (γαλλικά: Georges-Pierre Seurat, 1859-1891) ήταν Γάλλος μετα-ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος, ο εισηγητής του πουαντιγισμού (στιγματογραφία).[12] Το έργο του Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Γκραντ Ζατ (1884-1886) άλλαξε την κατεύθυνση της σύγχρονης τέχνης αποτελώντας την αρχή του νεο-ιμπρεσιονισμού.[13] Αυτός ο πίνακας είναι ένας από τους γνωστότερους του 19ου αιώνα.[14]

Ζωρζ Σερά
Georges Seurat 1888 (cropped).jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Georges-Pierre Seurat (Γαλλικά)
Γέννηση2  Δεκεμβρίου 1859[1][2][3]
Παρίσι[1][4]
Θάνατος29  Μαρτίου 1891[1][2][3]
Παρίσι[1][4]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′44″ s. š., 2°23′26″ v. d.)[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6][7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά[8]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[9][10]
σκιτσογράφος[11][9]
σχεδιαστής[10]
Αξιοσημείωτο έργοA Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte
Bathers at Asnières
Οικογένεια
ΑδέλφιαÉmile Seurat
Υπογραφή
Seurat autograph.png
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία

Ο Σερά γεννήθηκε σε μια πολύ πλούσια οικογένεια στο Παρίσι. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός υπάλληλος και καταγόταν από την Καμπανία. Σπούδασε αρχικά τέχνη με τον γλύπτη Ζαστίν Λεκιέν (Justin Lequiene) και ακολούθως παρακολούθησε τη Σχολή Καλών Τεχνών το 1878 και το 1879.[15] Μετά από ένα χρόνο υπηρεσίας στη στρατιωτική ακαδημία στη Βρέστη, επέστρεψε στο Παρίσι το 1880. Μοιράστηκε ένα μικρό εργαστήριο στην Αριστερή Όχθη με δύο φίλους φοιτητές, πριν μετακομίσει σε ένα δικό του στούντιο. Τα επόμενα δύο χρόνια αφοσιώθηκε στην τέχνη του ασπρόμαυρου σχεδίου. Κατά τη διάρκεια του 1883 ζωγράφισε τον πρώτο του μεγάλο πίνακα - έναν τεράστιο καμβά με τίτλο Κολυμβητές στην Ασνιέρ.

Όταν αυτός ο πίνακας απορρίφθηκε από το Σαλόν, ο Σερά απομακρύνθηκε από τα επίσημα ιδρύματα και συγκαταλέγονταν στους ανεξάρτητους καλλιτέχνες του Παρισιού. Το 1884 μαζί με άλλους καλλιτέχνες (μεταξύ των οποίων και ο Μαξιμιλιάν Λους) δημιούργησαν την εταιρεία Σαλόν ανεξάρτητων καλλιτεχνών. Εκεί γνώρισε και έγινε φίλος με τον καλλιτέχνη Πωλ Σινιάκ.[16]

Ο Σερά μοιράστηκε τις νέες ιδέες του για τον πουαντιγισμό με τον Σινιάκ, ο οποίος στη συνέχεια ζωγράφισε στην ίδια τεχνοτροπία. Το καλοκαίρι του 1884 ο Σερά άρχισε να εργάζεται για το αριστούργημά του Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί Λα Γκραντ Ζατ, το οποίο χρειάστηκε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί.[17]

Επιλογή έργωνΕπεξεργασία

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Ζωρζ Σερά

  • Προάστια, 1882, Τρουά, Musée d'Art Moderne

  • Κολυμβητές στην Asnières, 1884, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

  • Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Grande Jatte, 1883-85, Σικάγο, Art Institute

  • Εξέδρα του Σηκουάνα στο Courbevoie, 1887, Λονδίνο, Ινστιτούτο Τέχνης Κουρτώ

  • Τα μοντέλλα, 1888, Φιλαδέλφεια, Barnes Foundation

  • Η παρέλαση του τσίρκου, 1888, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

  • Κυριακή, Port-en-Bessin, 1888, Otterlo, Kröller-Müller Museum

  • Νεαρή που πουδράρεται, 1890, Λονδίνο, Ινστιτούτο Τέχνης Κουρτώ

  • Le Chahut, 1890, Otterlo, Kröller-Müller Museum

  • Το Τσίρκο, 1891, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118613502. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119245567. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Georges Seurat». (Ολλανδικά) RKDartists. 72100.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 72100.
  5. ↑ 5,0 5,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 315.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 5358. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119245567. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/7752. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 vocab.getty.edu/page/ulan/500008873.
  11. ↑ 33895. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  12. ↑ . «wikiart.org/en/georges-seurat». 
  13. ↑ . «artsandculture.google.com/entity/georges-seurat». 
  14. ↑ . «nationalgallery.org.uk/artists/georges-seurat». 
  15. ↑ . «biography.com/artist/georges-seurat». 
  16. ↑ . «theartstory.org/artist/seurat-georges/». 
  17. ↑ . «georgesseurat.org/biography». 

ΠηγέςΕπεξεργασία

Περαιτέρω ανάγνωσηΕπεξεργασία

  • Φρανσουάζ Κασέν, Seurat: Le rêve de l’art-science, συλλογή "Découvertes Gallimard" (nº 108). Παρίσι: Gallimard/Réunion des musées nationaux, 1991
  • Everdell, William R. (1998). The First Moderns . Σικάγο: University of Chicago Press. ISBN 0-226-22480-5. 
  • Fénéon, Félix, Oeuvres-plus-que-complètes, ed., J. U. Halperin, 2v, Γενεύη: Droz, 1970
  • Ρότζερ Φράι Essay, 'The Dial' Κάμντεν, NJ Sept. 1926
  • Gage, John T., "The Technique of Seurat: A Reappraisal,” Art Bulletin 69:3 (87 September)
  • Halperin, Joan Ungersma, Félix Fénéon: Aesthete and Anarchist in Fin-de-Siècle Paris, New Haven, CT: Yale University Press, 1988
  • Homer, William Innes, Seurat and the Science of Painting, Κέιμπριτζ: MIT Press, 1964
  • Lövgren, Sven, The Genesis of Modernism: Seurat, Gauguin, Van Gogh & French Symbolism in the 1880s, 2nd ed., Μπλούμινγκτον, Ιντιάνα: Indiana University Press, 1971
  • Rewald, John, Cézanne, new ed., Νέα Υόρκη: Abrams, 1986
  • Rewald, Seurat, Νέα Υόρκη: Abrams, 1990
  • Rewald, Studies in Impressionism, Νέα Υόρκη: Harry N. Abrams, 1986
  • Rewald, Post-Impressionism, 3rd ed., revised, Νέα Υόρκη: Museum of Modern Art, 1978
  • Rewald, Studies in Post-Impressionism, Νέα Υόρκη: Harry N. Abrams, 1986
  • Rich, Daniel Catton, Seurat and the Evolution of La Grande Jatte (University of Chicago Press, 1935), NY: Greenwood Press, 1969
  • Russell, John, Seurat, (1965) Λονδίνο: Thames & Hudson, 1985
  • Seurat, Georges, Seurat: Correspondences, témoignages, notes inédites, critiques, ed., Hélène Seyrès, Paris: Acropole, 1991 (NYU ND 553.S5A3)
  • Seurat, ed., Norma Broude, Seurat in Perspective, Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, 1978
  • Smith, Paul, Seurat and the Avant-Garde, New Haven, CT: Yale University Press, 1997

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζωρζ_Σερά&oldid=9738263"