"Ηθικός Κίνδυνος" είναι η κατάσταση κατά την οποία το ασφαλισμένο άτομο ή ο ιατρός του, μπορούν να επηρεάσουν το παθητικό της ασφαλιστικής εταιρείας εν αγνοία της.

Ο όρος "Ηθικός κίνδυνος" διατυπώθηκε από τον οικονομολόγο Kenneth Arrow το 1963 και βασίζεται στην ύπαρξη ασύμμετρης πληροφόρησης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών στην φροντίδα της υγείας. Τα εμπλεκόμενα μέρη είναι οι ιατροί, οι ασθενείς και οι ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ασφαλισμένοι ασθενείς και οι ιατροί στην περίπτωση αυτή έχουνε καλύτερη πληροφόρηση απο τις ασφαλιστικές εταιρέιες. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι οι ασθενείς πιθανώς δεν λαμβάνουν τα προληπτικά μέτρα που θα έπρεπε, για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενα προβλήματα υγείας που θα τους εμφανιστούν, διότι γνωρίζουν οτί θα αποζημιωθούν από την ασφάλεια υγείας που τους καλύπτει και δεν θα καταβάλουν το πλήρες κόστος των υπηρεσιών υγείας που χρησιμοποιούν ("εκ των προτέρων" Ηθικός Κίνδυνος[1]). Επιπλέον, ίσως καταναλώνουν περισσότερη φροντίδα ή καταφεύγουν σε πιο ακριβές θεραπευτικές λύσεις χάρην στην ασφάλιση ("εκ των υστέρων" Ηθικός Κίνδυνος[2]) . Οι ιατροί από την δική τους πλευρά, πιθανώς να συνταγογραφούν περισσότερα ή πιο ακριβά φάρμακα, επειδή γνωρίζουν οτί οι ασθενείς τους είναι ασφαλισμένοι. Ο ηθικός κίνδυνος μπορεί επίσης να ενισχυθεί από το σύστημα της αμοιβής των ιατρών κατά πράξη ή κατά περίπτωση. Συνεπώς, εξαιτίας του "Ηθικού Κινδύνου", ένα σύστημα υγείας μπορεί να οδηγηθεί αναπόφευκτα σε μια υπερκατανάλωση πόρων.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. [Dhaval Dave, Robert Kaestner https://www.nber.org/papers/w12764.pdf "Health Insurance and Exante Moral Hazard: Evidence from Medicare"], "National Bureau of Economic Research", 2006
  2. [Pierre Picard, https://www.mdpi.com/2227-9091/4/4/38/pdf "A note on Health Insurance under Ex Post Moral Hazard"], "MDPI", 2016