Ηρακλής και Τήλεφος (Αρχαιολογικό μουσείο Νάπολης)
Ο Ηρακλής και Τήλεφος είναι πολύχρωμη τοιχογραφία που φιλοξενείται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι.
Ηρακλής και Τήλεφος | |
---|---|
![]() | |
Ονομασία | Ηρακλής και Τήλεφος |
Έτος δημιουργίας | ελληνιστική εποχή |
Είδος | τοιχογραφία |
Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι |
Αριθμός καταλόγου | 9008 |
δεδομένα |
ΠεριγραφήΕπεξεργασία
Εικονίζει σκηνή από την Ελληνική μυθολογία. Ο Ηρακλής επισκέπτεται την Νύμφη Αρκαδία που επιβλέπει τον γιό του Τήλεφο ως βρέφος ο οποίος είχε εγκαταλειφθεί σε ένα βουνό, όπου τον θήλαζε μια ελαφίνα. Ο αετός και το λιοντάρι είναι σύμβολα της ισχύος, ενώ ο σάτυρος είναι βουκολικό σύμβολο.
Η τοιχογραφία βρέθηκε στην Ηράκλεια (Herculaneum) το 1739, και αποτελούσε ζευγάρι μια άλλη τοιχογραφία που παριστάνει τον Θησέα που σκοτώνει τον Μινώταυρο.[1] Έχει διαστάσεις 1,71 Χ 2,02 μ. Κατασκευάστηκε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Βεσπασιανού. Έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για την πολυπλοκότητα και τα νοήματά του. Ο Γκαίτε είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για την τοιχογραφία. Οι ιστορικοί της τέχνης πιστεύουν ότι η γυναίκα που εικονίζεται καθισμένη είναι προσωποποίηση της Αρκαδίας, εκεί όπου εγκαταλείφθηκε ο Τήλεφος. Κατά μία ερμηνεία η όλη σκηνή σχετίζεται με τη λατρεια του αυτοκράτορα Βεσπασιανού ο οποίος ισχυριζόταν ότι κατάγεται από τους Ετρούσκους, οι οποίοι ήταν απόγονοι του Τήλεφου, και επομένως του Ηρακλή. Για το λόγο αυτό ο Βεσπασιανός ήθελε να θεωρείται απόγονος του Ηρακλή. [2]
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Jahrbuch des Kaiserlich Deutschen Archäologischen Instituts, Band XXXVIII/IX. Berlin: Georg Reimer. 1887. σελίδες 116-117. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2012.