Η Μοντέστ Μινιόν

μυθιστόρημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ

Η Μοντέστ Μινιόν (γαλλικός τίτλος: Modeste Mignon) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου μυθιστοριογράφου Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες στην εφημερίδα Journal des débats το 1844.[1]

Η Μοντέστ Μινιόν
ΣυγγραφέαςΟνορέ ντε Μπαλζάκ
ΤίτλοςModeste Mignon
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1844
Μορφήμυθιστόρημα
ΣειράΗ Ανθρώπινη κωμωδία
ΧαρακτήρεςMelchior de Canalis
ΠροηγούμενοΤο πουγκί
ΕπόμενοΈνα ξεκίνημα στη ζωή

Είναι το πέμπτο έργο στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής, του πρώτου από τους αφηγηματικούς κύκλους της Ανθρώπινης κωμωδίας.[2]

Η πλοκή βασίζεται στην αλληλογραφία ενός διάσημου ποιητή και μιας νεαρής θαυμάστριας του έργου του. Η ρεαλιστική γραφή με την λεπτομερειακή παρουσίαση των χαρακτήρων και του κοινωνικού περιβάλλοντος δίνει, όπως πάντα, στον Μπαλζάκ την ευκαιρία να απεικονίσει κύκλους της κοινωνίας της εποχής του.[3]

Συγγραφή Επεξεργασία

Ο Μπαλζάκ έγραψε το μυθιστόρημα μετά την επιστροφή του από την Αγία Πετρούπολη, όπου πέρασε το καλοκαίρι του 1843 με τη μέλλουσα σύζυγό του, την κόμισσα Εβελίνα Χάνσκα, στην οποία είναι αφιερωμένο το έργο. Η επιρροή αυτής της παραμονής ήταν καθοριστική.

Η Εβελίνα, η οποία είχε διαβάσει πρόσφατα την αλληλογραφία του Γκαίτε με τη Μπετίνα φον Μπρεντάνο που ήταν τριάντα επτά χρόνια νεότερή του, είπε στον Μπαλζάκ ότι είχε γράψει μια νουβέλα υπό την επίδραση αυτής της ανάγνωσης, την οποία στη συνέχεια πέταξε στη φωτιά. Ο Μπαλζάκ διάβασε μια γαλλική μετάφραση της αλληλογραφίας και από το Παρίσι έγραψε στην Εβελίνα: «Η νουβέλα σου θα είναι όμορφη, οπότε αν θέλεις να μου δώσεις μεγάλη χαρά, γράψε την ξανά και στείλε την. Θα τη διορθώσω και θα τη δημοσιεύσω με το όνομά μου.» Ωστόσο, δεν περίμενε την αγαπημένη του να την ξαναγράψει, αλλά έγραψε ο ίδιος τη Μοντέστ Μινιόν. Έμπνευσή του αποτέλεσε επίσης και η αλληλογραφία του συγγραφέα με νεαρές θαυμάστριές του. [4]

Παραλληλισμοί έχουν επίσης εντοπιστεί στις εμπειρίες του Μπαλζάκ στην Αγία Πετρούπολη, του περιβάλλοντος της κόμισσας Χάνσκα του, της οικογένειάς της, της προσωπικότητάς της και των χαρακτήρων του έργου.

Μερικά πρόσωπα εμφανίζονται και σε άλλα έργα της Ανθρώπινης κωμωδίας.[1]

Η πλοκή είναι μια ιστορία «εικονικής σχέσης» πριν από το Διαδίκτυο, αναφέρεται σε έναν έρωτα που αναπτύσσεται μέσα από ανταλλαγή επιστολών. Η Μοντέστ πιστεύει ότι αλληλογραφεί με έναν διάσημο ποιητή ενώ στην πραγματικότητα αλληλογραφεί με τον γραμματέα του.[5]

Υπόθεση Επεξεργασία

Ο Σαρλ Μινιόν, πρώην συνταγματάρχης του στρατού του Ναπολέοντα που είχε στραφεί στις επιχειρήσεις και πλούτισε, έχοντας καταστραφεί οικονομικά πηγαίνει στην Ινδία σε μια προσπάθεια να ξεκινήσει νέες επιχειρήσεις και να δημιουργήσει πάλι περιουσία. [5]Αφήνει τη γυναίκα του και την κόρη του Μοντέστ στη γενέτειρά του Χάβρη υπό το άγρυπνο βλέμμα έμπιστων φίλων. Η νεαρή κοπέλα, αναγνώστρια ρομαντικής ποίησης, ξεκινά κρυφά μια αλληλογραφία με ψευδώνυμο με τον διάσημο Παριζιάνο ποιητή Μελκιόρ Καναλίς τον οποίο θαυμάζει και τον οποίο θα ήθελε να γνωρίσει. [6]Ο ποιητής, όμως, δέχεται πολλές παρόμοιες επιστολές και καθώς είναι απασχολημένος, αναθέτει στον γραμματέα του Ερνέστ Λα Μπριέρ, έναν καλλιεργημένο και ευγενικό νέο, να απαντά στο όνομά του. Στις επιστολές που ανταλλάσσουν, και οι δύο κρύβουν την πραγματική τους ταυτότητα αλλά ερωτεύονται. Ο Ερνέστ πηγαίνει στη Χάβρη, όπου συναντά τη Μοντέστ. Αρχικά υποδύεται τον Καναλίς και όταν της αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα, η Μοντέστ αισθάνεται ταπεινωμένη και απομακρύνεται. Στο μεταξύ, ο πατέρας της Μοντέστ επιστρέφει στη Γαλλία πάμπλουτος. Σαν αποτέλεσμα, γύρω από την κοπέλα -πλέον πλούσια κληρονόμο- συγκεντρώνεται μια ομάδα μνηστήρων, στην οποία ξεχωρίζουν ο δούκας ντ'Ερουβίλ και ο ίδιος ο Καναλίς. Η Μοντέστ, ωστόσο, εκτιμά την ειλικρίνεια του Ερνέστ και τελικά τον παντρεύεται.[7]

Μετάφραση στα ελληνικά Επεξεργασία

  • Η Μοντέστ Μινιόν, μετάφραση: Έφη Κορομηλά, εκδόσεις Gutemberg, 2018 [8]

Παραπομπές Επεξεργασία