Θέογνις
επίσκοπος Νικαίας τον 4ο αιώνα, ο οποίος αφορίστηκε μετά την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας επειδή δεν καταδίκασε τον Άρειο
Ο Θέογνις ήταν επίσκοπος Νικαίας τον 4ο αιώνα, ο οποίος αφορίστηκε μετά την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας επειδή δεν καταδίκασε τον Άρειο και τον αντιτριαδισμό του.
| Θέογνις | |
|---|---|
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επίσκοπος[1] |
Καταγράφεται στην ιστορία ως ένας εκ των αρειανών επισκόπων στην Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας το 325.[2] [3] [4] Τελικά υπέγραψε τo Σύμβολο της Πίστεως μαζί με άλλους υποστηρικτές του Αρείου, τον Ζώπυρο Βάρκης, τον Ευσέβιο Νικομηδείας και τον Μάρι Χαλκηδόνος[5] [6] [7] [8]. Εξορίστηκε με τους άλλους τρεις αρειανούς επισκόπους.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102407835. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Gelzer, Patrum Nicaenorum nomina, 231.
- ↑ Lequien, Oriens Christ., II, 625: Gams, Series episcop., 462.
- ↑ Gams, Series episcop., 462.
- ↑ Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio,op. cit., vol.IV, coll. 1221 e 1367.
- ↑ Edward Gibbons "The Decline and Fall of the Roman Empire", κεφ. 21, (1776–88)
- ↑ Jonathan Kirsch, "God Against the Gods: The History of the War Between Monotheism and Polytheism", 2004.
- ↑ Charles Freeman, The Closing of the Western Mind: The Rise of Faith and the Fall of Reason, 2002.