Ιερά Μονή Πρασάρεως

(Ανακατεύθυνση από Θεολογική σχολή Πόντου)

Η Ιερά Μονή Πρασάρεως ήταν ορθόδοξο μοναστήρι, το οποίο λειτούργησε στις αρχές του 20ού αιώνα κοντά στο χωριό Πράσαρη (σημερινό Hisarkoy) του Πόντου, περίπου 40 χιλιόμετρα νοτίως της Κερασούντας.

Ιερά Μονή Πρασάρεως
Χάρτης
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°45′3″N 38°24′2″E

Η μονή ήταν αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ήταν κτισμένη σε απότομο και οχυρωμένο βράχο[1].

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, στη θέση αρχαίου προσκυνήματος. Με ενέργειες του μητροπολίτη Χαλδίας Γερβασίου Σουμελίδη (1864-1905) το 1901 χτίστηκε ο ναός και κατόπιν τα άλλα κτίσματα της μονής (κελιά, ξενώνες, εστιατόριο, βιβλιοθήκη κλπ.).

Θεολογική Σχολή του Πόντου Επεξεργασία

Ο διάδοχος του Γερβασίου, Λαυρέντιος, εγκαινίασε το 1907 σχολή, η οποία αρχικά ονομάστηκε Ιεροδιδασκαλείο Πρασάρεως. Στην κατασκευή της σχολής βοήθησαν οι κάτοικοι του χωριού υπό την εποπτεία του Έλληνα προέδρου. Η λειτουργία της σχολής άρχισε το 1909 με 200 μαθητές από τα περίχωρα και λίγους από την Κερασούντα[1]. Αργότερα μετονομάστηκε σε Θεολογική Σχολή του Πόντου. Λειτούργησε με κανονισμό και πρόγραμμα μαθημάτων ανωτέρου κύκλου σπουδών, αλλά μόνο ως το 1914, λόγω της έναρξης της Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το σχολικό κτίριο αποτελούνταν από 48 αίθουσες που ήταν αίθουσες διδασκαλίας, κοιτώνες σπουδαστών, αίθουσες καθηγητών, κουζίνα και τραπεζαρία[2]. Σύμφωνα με τον κανονισμό του σχολείου, τα παιδιά γίνονταν δεκτά μετά από αυστηρή εξέταση. Όλα τα παιδιά ζούσαν στο εσωτερικό του σχολείου, φορούσαν ομοιόμορφη και ομοιόχρωμη στολή και κατέβαλλαν 10 χρυσές τουρκικές λίρες το χρόνο[3]. Μερικά παιδιά με ειδικές ανάγκες είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν δωρεάν, αλλά μόνο αν ήταν άριστοι μαθητές. Μόνον οι καλύτεροι καθηγητές επιλέχθηκαν να διδάξουν στη σχολή.

 
Άποψη του βράχου όπου ήταν χτισμένη η μονή.

Η μονή σήμερα Επεξεργασία

Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, το χωριό εκκενώθηκε από Έλληνες και η μονή ερημώθηκε. Σήμερα σώζονται μόνο ερείπια.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Ασλανίδης, Σάββας (1976). Η ωραία Κερασούς. Η αλησμόντητη Νύμφη του Ευξείνου Πόντου. Αθήνα: Νοσταλγικαί Ποντιακαί Σελίδες. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία