Θεόδοτος
Ο Θεόδοτος ήταν οπαδός του Βαλεντίνου και γνωστικός που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Κλήμης Αλεξανδρείας παραθέτει μέρος από συλλογή θέσεων του Θεοδότου, την οποία τιτλοφορεί Επιτομαί εκ των Θεοδότου. Από τα συνολικά 86 αποσπάσματα μόνο τέσσερα φέρουν το όνομα του Θεοδότου, αν και πρέπει να του ανήκουν πιο πολλά. Η χρησιμοποιηθείσα από τον Θεόδοτο ορολογία, απηχεί επίδραση από τον Βαλεντίνο: ο Θεός αποκαλείται ΄΄Βυθός΄΄και τη σύντροφό του ΄΄Σιγή΄΄ ή ΄΄Έννοια΄΄. Επίσης χρησιμοποιεί όρους όπως, ΄΄Πλήρωμα΄΄, ΄΄Ογδοάδα΄΄, ΄΄Σοφία΄΄.[3] Έχει προσλάβει και στοιχεία της χριστιανικής Εκκλησίας: την διδασκαλία εκείνη που θεωρεί τα μυστήρια του βαπτίσματος της Θείας Ευχαριστίας και του Χρίσματος ως απαραίτητα μέσα για τη λύτρωση του ανθρώπου από την κυριαρχία των ΄΄πονηρών΄΄ δυνάμεων.[4]
| Θεόδοτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2ος αιώνας Αρχαία Αθήνα |
| Θάνατος | 2ος αιώνας[1] Αρχαία Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεολόγος εκπαιδευτικός |
| Περίοδος ακμής | 2ος αιώνας[2] |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 636.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102407754. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β´, εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 159
- ↑ Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία τομ. Α' ,εκδ. Παρουσία, Αθήνα, 1997, σελ.247
Πηγές Επεξεργασία
- Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β´, εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 159
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία τομ. Α´, εκδ. Παρουσία, Αθήνα 1997, σελ. 246-247
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |