Θωμάς Β΄ του Σαλούτσο
O Θωμάς Β΄, (Ιταλική γλώσσα : Thomas II, 1304 - 18 Αυγούστου 1357) από τον Οίκο των Αλεράμιτσι-ντελ Βάστο ήταν 6ος μαρκήσιος τού Σαλούτσο (1336 - 1357).
| Θωμάς Β΄ του Σαλούτσο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1304 |
| Θάνατος | 18 Αυγούστου 1357 ή 15 Αυγούστου 1357 Σαλούτσο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Riccarda Visconti |
| Τέκνα | Φρειδερίκος Β΄ του Σαλούτσο[1] |
| Γονείς | Φρειδερίκος Α΄ του Σαλούτσο και Marguerite de La Tour du Pin[1] |
| Οικογένεια | Del Vasto |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο μόνος γιος τού Φρειδερίκου Α΄ μαρκησίου τού Σαλούτσο και της πρώτης συζύγου του Μαργαρίτας ντε Λα Τουρ ντυ Παν, κόρης τού Ουμβέρτου Α΄ κόμη τού Βιενουά. Ο πατέρας του από 2ο γάμο είχε γιο τον Μαμφρέδο Ε΄.
Ο θείος του Μαμφρέδος Ε΄ είχε προσπαθήσει να σφετεριστεί τη μαρκιωνία από τον μεγαλύτερο αδελφό Φρειδερίκο Α΄, αλλά αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει. Όταν το 1336 απεβίωσε ο Φρειδερίκος Α΄, τον διαδέχθηκε ο Θωμάς Β΄, αλλά ο Μαμφρέδος Ε΄ διεκδίκησε πάλι τη μαρκιωνία. Ο Θωμάς Β΄ νυμφεύτηκε μία των Βισκόντι και ήταν με τους Γιβελλίνους (του βασιλιά της Γερμανίας), ενώ ο Μαμφρέδος Ε΄ ήταν με τους Γουέλφους (τού πάπα) και την υποστήριξη τού Ροβέρτου των Καπετιδών-Ανζού της Νάπολης, έτσι ο πόλεμος έγινε μέρος της ευρύτερης διένεξης. Ο Ροβέρτος, για να μειώσει τη δύναμη των Γιβελλίνων (και των Βισκόντι) στον βορρά, προωθήθηκε στο Σαλούτσο και το πολιόρκησε. Όταν το κατέλαβε, ο στρατός του το λεηλάτησε, βάζοντας φωτιά στην πόλη· φυλάκισε τον Θωμά Β΄ και ζήτησε λύτρα για να τον ελευθερώσει. Όλα τα δραματικά γεγονότα καταγράφτηκαν από τον Σίλβιο Πέλλικο. Όταν ο Ροβέρτος ηττήθηκε στη μάχη τού Γκαμενάριο, οι Βισκόντι τού Μιλάνου τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει το Σαλούτσο το 1342.
Όταν ο Ροβέρτος απεβίωσε το 1343, τον Αύγουστο τού 1347 ο Θωμάς Β΄ μαζί με τον Ιωάννη Β΄ μαρκήσιο τού Μομφερράτου και τον Ουμβέρτο Β΄ κόμη τού Βιενουά επιτέθηκαν στη Σαβοΐα και κατέλαβαν εδάφη των Ανζού στο βορρά.[2] Το 1348 ο πόλεμος έληξε με συνθήκη, που όμως δεν ικανοποίησε κανέναν από τους συμμετέχοντες. Ο Θωμάς Β΄ όφειλε τώρα συμμαχία στο Μιλάνο, όπως επίσης και στον πρότερο σύμμαχό του, τη Σαβοΐα.[3] Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φρειδερίκος Β΄.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Ριχάρδα Βισκόντι, κόρη τού Γκαλεάτσο Α΄ κυρίου τού Μιλάνου και είχε τέκνα:
- Φρειδερίκος Β΄ απεβ. 1396, μαρκήσιος τού Σαλούτσο.
- Γκαλεάτσο γενν. 1332, απεβ. νέος.
- Ατσόνε π. 1336-1426, κύριος τού Μοναστερόλο, Οντσίνο, Παεζάνα, Κρίσσολο, Σάνφροντ & Καστελλάρ.
- Ευστάθιος απεβ. 1405, κόμης τού Τσερβινάσκο & Μονεσίλιο, κύριος τού Σαν Πιέτρο Μοντερόσσο, Μοντεμάλε & Πρασλέβες.
- Λουκίνο, συνοδός στην Αυλή της Σαβοΐας, ίσως νόθος.
- Κωνστάντζα.
- Τζιάκομο.
- Λουκίνα, παντρεύτηκε τον Τζιοβάννι Μπεκκαρία.
- Βεατρίκη, παντρεύτηκε τον Αντόνιο Φαλέττο κύριο τού Βιλλαφαλέττο.
- Πενθεσίλια, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο του Κιέζα.
- Άννα, μοναχή.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Cox 1967, σ. 67
- ↑ Cox 1967, σ. 71
Πηγές Επεξεργασία
- Cox, Eugene L. (1967). The Green Count of Savoy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. LCCN 67-11030.
- Marek, Miroslav. "A listing of his descendants". Genealogy.EU.