Ιερά Μητρόπολις Σηλύμνου

H Ιερά Μητρόπολις Σηλύμνου (βουλγαρικά: Сливенска Митрополия‎‎) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έδρα της είναι το Σλίβεν (Σήλυμνος) και στη δικαιοδοσία της περιλαμβάνονται και οι πόλεις Μπουργκάς, Γιάμπολ, Καρνομπάτ, Έλχοφ, Κότελ και Μάλκο Τάρνοβο.

Ιερά Μητρόπολις Σηλύμνου
Γενικές πληροφορίες
XώραΒουλγαρία
ΈδραΣήλυμνος
ΥπαγωγήΒουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Ναοί333
Μονές9
Μητροπολιτικός ΝαόςΚαθεδρικός Ναός Αγίου Δημητρίου Σηλύμνου
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΑρσένιος (Δημητρώφ Λαζάρωφ)[1]
Ιστοσελίδα
https://mitropolia.sliven.net/

Μητροπολίτης της είναι από τις 26 Μαΐου 2024 ο Αρσένιος (Δημητρώφ Λαζάρωφ)[1].

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Η Μητρόπολη Σηλύμνου δημιουργήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1870 με το φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ που επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Σύμφωνα με την παράγραφο 10 αυτού του φιρμανιού, η Εξαρχία αποτελείται από 15 επισκοπές, μεταξύ των οποίων ήταν και αυτή του Σλίβεν εντός των ορίων του ομώνυμου σαντζακιού, χωρίς την Αγχίαλο και το Νεσέμπαρ. Η επιλογή του Σλίβεν ως έδρας της επισκοπής αποδίδεται στο γεγονός ότι η πόλη ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης. Τοποτηρητής της επισκοπής ορίστηκε ο Μητροπολίτης Σοφίας Δωρόθεος.

 
Ο Σεραφείμ, πρώτος Μητροπολίτης Σηλύμνου.

Στις 25 Μαΐου 1872 εξελέγησαν Μητροπολίτες στις χηρεύουσες Μητροπόλεις, μεταξύ αυτών και ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Κίνοφ) ως Μητροπολίτης Σηλύμνου. Στις 28 Ιουνίου 1872 η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε μπεράτι για τους νεοεκλεγέντες Βούλγαρους Μητροπολίτες. Ο πρώτος Μητροπολίτης Σηλύμνου ενθρονίστηκε στις 3 Ιουνίου 1873. Ο δεύτερος Μητροπολίτης Σηλύμνου, Γερβάσιος (1897-1919), γνωστός ως μεγάλος σλαβόφιλος, εγκαινίασε την ενεργό εκκλησιαστική οικοδόμηση στην επισκοπή.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια των στρατευμένων ιερέων λάμβανε το μισό μηνιαίο μισθό τους ως βοήθεια και μετά τον πόλεμο η εκκλησία κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να αναζητήσει αιχμαλώτους ιερείς. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Μετά την άρση του σχίσματος το 1945, η Ιερά Μητρόπολις Σηλύμνου αποτελεί μέρος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (από το 1953 Πατριαρχείο Βουλγαρίας).

Επισκοπικός κατάλογος

Επεξεργασία
Όνομα Έτη Σημειώσεις
Μητροπολίτες Σηλύμνου (Βουλγαρική Εξαρχία)
Σεραφείμ (Γκρούεφ Κοινώφ) 30 Απριλίου 1873 – 11 Αυγούστου 1896 † από Βελίκης
Γερβάσιος (Γκεωργκίεφ) 26 Ιανουαρίου 1897 – 4 Απριλίου 1919 † από Λεύκης
Ιλαρίων (Αραμπατζέφ) 11 Ιουνίου 1922 – 13 Μαρτίου 1939 † από Βελίκης
Ευλόγιος (Ποπαντώνωφ Γκεωργκίεφ) 18 Ιουνίου 1939 – 5 Απριλίου 1947 † από Σμόλεν, από το 1945 θεραπεία του σχίσματος, κανονική Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Μητροπολίτες Σηλύμνου (Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία)
Νικόδημος (Νικόλωφ Πιπέρωφ) 29 Ιουνίου 1947 – 23 Ιανουαρίου 1980 † από Στοβίου
Ιωαννίκιος (Γκεοργκίεφ Νεντέλτσεφ) 13 Απριλίου 1980 – 9 Ιανουαρίου 2024 † από Βελίκης
Αρσένιος (Δημητρώφ Λαζάρωφ) 26 Μαΐου 2024 – σήμερα από Ζνεπόλεως

Μοναστήρια

Επεξεργασία
  • Μονή Αναλήψεως του Κυρίου Μπαγκάτζι, κοντά στο χωριό Τσαργκάν, στην κοινότητα Τούντζα
  • Μονή Ζωοδόχου Πηγής, Golyamo-Bukovo
  • Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, χωριό Gorno Ezerovo, Μπουργκάς
  • Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, χωριό Καμπιλέ
  • Μονή Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Αγχίαλος
  • Μονή Αγίας Πέτκας, χωριό Σωτηρία
  • Μονή Αγίας Τριάδας, Ούστρεμ
  • Μονή Αγίων Ιωακείμ και Άννας, Lyulyakovo
  • Μονή Προφήτη Ηλία, χωριό Τσιντούλοβο

Παραπομπές

Επεξεργασία