Ιερώνυμος Βαρλαάμ

Κύπριος λόγιος και μεταφραστής

Ο Ιερώνυμος Βαρλαάμ (1849-1915) ήταν Κύπριος λόγιος και μεταφραστής.

Ιερώνυμος Βαρλάαμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8ιουλ. / 20  Ιανουαρίου 1845γρηγ.
Λάρνακα
Θάνατος28 Απριλίουιουλ. / 11  Μαΐου 1915γρηγ.
Λάρνακα
Χώρα πολιτογράφησηςΚύπρος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Ιταλικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (έως 1879)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλόγιος
μεταφραστής

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1849 στην Λάρνακα. Τον Μάρτιο του ιδίου έτους βαπτίστηκε Ρωμαιοκαθολικός όπως ήταν και ο πατέρας του. Ήταν μαθητής του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου Αγίου Λαζάρου και αργότερα της Ελληνικής Σχολής Λάρνακας, όπου ήταν μαθητής του Χρύσανθου Ιωαννίδη. Στη συνέχεια φοίτησε στο Ιταλικό Ινστιτούτο της Κύπρου (Instituto Italiano in Cipro), από όπου αποφοίητσε το 1866-67 με αριστείο. Από το 1872, τουλάχιστον, άρχισε να εργάζεται ως οικοδιδάσκαλος σε πλούσιες οικογένειες της Λάρνακας.[1]

Τον Φεβρουάριο του 1873 μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια, για να εργαστεί, έχοντας ως ελπίδα πως ο αδελφός του (που είχε δολοφονηθεί) βρισκόταν εκεί. Ωστόσο, η μητέρα του, του έστειλε επιστολή πως το σώμα του αδελφού του βρέθηκε, και τον Οκτώβριο του 1873 επέστρεψε στη Λάρνακα. Με την επιστροφή του προσλήφθηκε στην Σχολή των Λατίνων στη Λάρνακα (Terra Santa) ως καθηγητής ελληνικής γλώσσας, ενώ ασχολιόταν με την μελέτη της ελληνικής και ιταλικής φιλολογίας. Το 1877, πήγε, κρυφά από τον πατέρα του, στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε το γυμνάσιο και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Όσο βρισκόταν εκεί, έμαθε για τον θάνατο του πατέρα του τον Φεβρουάριο του 1878, μη νιώθοντας άνετα που δεν βρισκόταν μαζί του τις τελευταίες ώρες της ζωής του.[1]

Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και επέστρεψε στην Κύπρο το 1879, όταν και διορίστηκε και πάλι καθηγητής ελληνικών στην Σχολή των Λατίνων. Θεωρούσε πως δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Καθολικής. Αυτό ανέφερε σε αρκετές επιστολές του, ενώ το 1880 παραιτήθηκε από την σχολή των Λατίνων, λόγω των έντονων προστριβών που είχαν δημιουργηθεί μεταξύ των δύο εκκλησιών. Τον ίδιο χρόνο όμως, ο Χρύσανθος Ιωαννίδης εξελέγη Μητροπολίτης Κυρήνειας. Από τον πρώτο χρόνο της αρχιερατείας του ο Χρύσανθος ίδρυσε Σχολή στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος Μύρτου, της οποίας την διεύθυνση ανέλαβε ο Ιερώνυμος για δύο χρόνια (1880-81 και 1881-82).[1]

Προς το τέλος του δευτέρου έτους της παρουσίας του στη Σχολή του Χρυσάνθου, ο Ιερώνυμος δέχθηκε προσκλήσεις από τους Λατίνους να επιστρέψει στην σχολή τους στην Λάρνακα. Απέρριψε τις προτάσεις αυτές, αλλά επέστρεψε στην Λάρνακα το 1882 όπου ανέλαβε θέση γραμματέα στον εμπορικό Οίκο των Αδελφών Δημητρίου. Τον Μάρτιο του 1884, και αφότου έγινε δεκτός ο όρος του να γίνονται δεκτοί Έλληνες στην Σχολή των Λατίνων, ο Ιερώνυμος επέστρεψε στην σχολή τους, και έμεινε εκεί μέχρι το 1896 μετά από διαμάχες με τους Λατίνους ιερείς. Παράλληλα δίδασκε και στο Ελληνικό Παρθεναγωγείο της Λάρνακας.[1]

Το 1899, και έχοντας μείνει μόνος μιας και όλοι του οι συγγενείς είχαν αποβιώσει, μετέβη στην Ούμπρια της Ιταλίας όπου τον φιλοξένησαν οι συγγενείς του Κόμητες Μπρουνόνι. Κατά την επιστροφή του από την Ιταλία πραγματοποίησε στάση στην Κέρκυρα για να συναντήσει την συγγενή του Αγγελική Βαρλαάμ-Γονέμη. Ωστόσο δεν έγινε δεκτός από τους υπηρέτες που είχε στο σπίτι της και επέστρεψε στην Κύπρο το 1899 ή το 1900. Το 1903 αποφάσισε να νυμφευθή την κατά 33 χρόνια μικρότερή του Μαρία Θ. Πιερίδου. Μαζί της έκανε τέσσερα παιδιά, την Έλενα (1903), Παυλίνα (1905), Θεανώ (1907) και Μάρκο (1907). Εγκατέλειψε την διδασκαλική του σταδιοδρομία και τα τελευταία χρόνια εργάστηκε στον εμπορικό Οίκο του Ιωάννη Πιερίδη.[1]

Τον Απρίλιο του 1915 αρρώστησε βαριά. Θέλησε να βαπτιστεί Ορθόδοξος αλλά οι ιερείς δεν το δέχθηκαν. Τελικά απεβίωσε στις 28 Απριλίου 1915 και τάφηκε στο Ρωμαιοκαθολικό Κοιμητήριο της Λάρνακας.[1]

Συγγραφικό έργο Επεξεργασία

Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα εξής:

  • Ο Βολεσλάος η ο κλέπτης των ανακτόρων (Μετάφρασις εκ του Ιταλικού), Λάρνακι 1892.
  • Η μνηστή του Μαρωνίτου (Μυθιστορία, μεταφρασθείσα εκ του Ιταλικού), Λάρνακι 1893.
  • Αλληλογραφία εις αττικήν γλώσσαν διαμειφθείσα μεταξύ Ι.Μ. Βαρλαάμ και ενός καθηγητού. Επιγράμματα. Άσμα κυπριακόν Χρηστοφή και Εμινές, εν Λεμησσώ 1895.
  • Επιτάφιοι δύο: Εις τον αοίδιμον Πατριάρχην Ιεροσολύμων Βικέντιον Βράκχον και εις την πολύκλαυστον Αλεξάνδραν, Μεγάλην Δούκισσαν της Ρωσσίας, εν Λεμησσώ 1895.

Ακόμη εξέδιδε το φιλολογικό περιοδικό «Κόσμος». Την περίοδο 1909-1911 εκδόθηκαν 36 τεύχη των 16 σελίδων. Επίσης αρθρογραφούσε σε άλλες τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Σημαντική ήταν η συνεισφορά του σε μεταφράσεις κειμένων από τα Ιταλικά, αλλά και στην συλλογή λαογραφικού υλικού στο αρχείο του.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Ιερώνυμος Μ. Βαρλαάμ (5 Μαρτίου 1849 – 28 Απριλίου 1915)». www.vatopedi.gr. Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου. 29 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2017. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ιερομ. Σωφρονίου Γ. Μιχαηλίδη, «Ιερώνυμος Μ. Βαρλαάμ», Η εις Κέρκυραν και Κύπρον οικογένεια Βαρλαάμ – Συμβολή στη μελέτη των ιστορικών δεσμών Κύπρου και Επτανήσου, Λάρνακα – Κύπρος 2011

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία