Ινδονησιακή μουσική

Η μουσική της Ινδονησίας παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ποικιλομορφία, λόγω της ύπαρξης χιλιάδων νησιών, το καθένα από τα οποία έχει το δικό του ιδιαίτερο μουσικό ύφος. Νησιά όπως η Ιάβα, η Σουμάτρα, το Μπαλί κ.ά. γνώρισαν ιδιαίτερη μουσική άνθηση και σε πολλά από αυτά έχει γίνει συστηματική καταγραφή της μουσικής τους. Οι απαρχές της ινδονησιακής μουσικής χάνονται στους αιώνες, καθώς ήταν ενσωματωμένη στην προφορική παράδοση και αποτελούσε στοιχείο τελετουργιών και εθίμων. Γενικά χαρακτηριστικά της, πάντως, είναι η μελωδικότητα, οι έντονες εναλλαγές των φωνών και η πολυφωνία. Η ινδονησιακή μουσική έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή κυρίως μέσα από τις ορχήστρες γκαμελάν, οι οποίες υπήρχαν από τους πρώιμους χρόνους.

Να σημειωθεί ότι παρ' όλο που χρησιμοποιείται μια υποτυπώδης μουσική σημειογραφία, η διατήρησή της γίνεται κυρίως μέσω της προφορικής παράδοσης, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούνται και τεχνικές που παραπέμπουν στη δυτική μουσική. Μάλιστα, οι επιδράσεις από αυτή ήταν πολλές καθ' όλη τη μακρόχρονη πορεία της ινδονησιακής μουσικής. Για παράδειγμα, τραγούδια που γράφτηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα μοιάζουν με το γρηγοριανό μέλος, λόγω της παρουσίας εκεί καθολικών ιεραποστόλων. Επιπρόσθετα, των κρουντσόνγκ είναι ένα χαρακτηριστικό είδος τραγουδιού και αποτελεί μείγμα λαϊκών παραδόσεων και ευρωπαϊκής μουσικής.