Ινστιτούτο Τουρκικών Σπουδών (ΗΠΑ)

Το Ινστιτούτο τουρκικών Σπουδών (Institute of Turkish Studies, ITS) είναι ένα ίδρυμα με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες με δηλωμένο σκοπό την προώθηση των τουρκικών σπουδών σε κολέγια και πανεπιστήμια στις ΗΠΑ. Έχει ιδρυθεί και λάβει επιχορηγεία από την Δημοκρατία της Τουρκίας στη δεκαετία του 1980. Έχει προσφέρει προπτυχιακές υποτροφίες, βραβεία για γλωσσικές σπουδές, χρήματα σε μελετητές, και έχει οργανώσει εργαστήρια. Το έργο του έχει προσελκύσει επίσης την αντιπαράθεση από παρατηρητές που το έχουν επικρίνει ως έναν οργανισμό που επηρεάζεται από την πολιτική ιδεολογία του τουρκικού κράτους, που δραστηριοποιείται στην άρνηση της αρμενικής Γενοκτονίας και σε άλλα θέματα, όπως η κατάσταση των Κούρδων στην Τουρκία.

Σε μια αιφνιδιαστική κίνηση στα τέλη του 2015, η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα κόψει τη χρηματοδότηση του ινστιτούτου.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Το Ινστιτούτο Τουρκικών Σπουδών ιδρύθηκε το 1982, με 3 εκατομμύρια δολάρια επιχορήγηση από το τουρκικό κράτος.[2] Είναι ένα μη κερδοσκοπικό ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, με σκοπό την υποστήριξη και ανάπτυξη των τουρκικών σπουδών στην Αμερικανική τριτοβάθμια εκπαίδευση".[3] Ο Heath W. Lowry έγινε ο πρώτος εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου, πριν καταλάβει την "Έδρα Ατατούρκ" των Τουρκικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, η οποία χρηματοδοτήθηκε από την τουρκική κυβέρνηση.[4] Το Ινστιτούτο στεγάζεται στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσιγκτον, DC. Το 1998, ο ταμίας του Ινστιτούτου δήλωσε ότι το 95% των εσόδων του Ινστιτούτου προέρχεται από λογαριασμό που χειρίζεται το ίδιο.[5] Ο Donald Quataert, πρώην μέλος της διοίκησης του Ινστιτούτου, δήλωσε ότι η χρηματοδότηση του λογαριασμού μπορεί να ανακληθεί από την τουρκική κυβέρνηση.

Αποστολή Επεξεργασία

  • Υποστήριξη ακαδημαϊκών μελετητών στις Ηνωμένες Πολιτείες, για προηγμένη έρευνα στην τουρκική ιστορία και τον πολιτισμό, καθώς και στις σύγχρονες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις στην Τουρκία.
  • Προσφορά βοήθειας στα Αμερικανικά πανεπιστήμια, για την ανάπτυξη βιβλιοθηκών, προγραμμάτων σπουδών, επιστημονικών συνεδρίων κλπ.
  • Υποστήριξη στη δημοσίευση βιβλίων και περιοδικών, και την οργάνωση διαλέξεων σχετικά με την Τουρκία και διεύρυνση της κατανόησης και της γνώσης για την τουρκική ιστορία, την κοινωνία, την πολιτική και την οικονομία.

Δημοσιεύσεις Επεξεργασία

Μερικές από τις εκδόσεις που υποστηρίχθηκαν από το Ινστιτούτο είναι:[6]

    • Gülru Necipoğlu The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire (London: Reaktion Books Ltd, 2005)
    • Donald Quataert and Sabri Sayari (eds.), Turkish Studies in the United States (Bloomington: Indiana University, Ottoman and Turkish Studies Publications, 2003)
    • Leslie Peirce, Morality Tales: Law and Gender in the Ottoman Court of Aintab (Berkeley: University of California Press, 2003)
    • Jenny B. White, Islamist Mobilization in Turkey: A Study in Vernacular Politics (Seattle: University of Washington Press, 2002)
    • Sibel Bozdoğan, Modernism and Nation Building: Turkish Architectural Culture in the Early Republic (Seattle: University of Washington Press, 2001)
    • Scott Redford, Landscape and the State in Medieval Anatolia (Oxford, England: Archaeopress, 2000)
    • Caesar E. Farah, The Politics of Interventionism in Ottoman Lebanon 1830-1861 (Oxford, London: The Center for Lebanese Studies, 2000)
    • Palmira Brummett, Image and Imperialism in the Ottoman Revolutionary Press, 1908-1911 (Albany: State University of New York Press, 2000)
    • Howard Crane (ed. & transl.) The Garden of Mosques: Hafiz Hüseyin al-Ayvansarayî's Guide to the Muslim Monuments of Ottoman Istanbul Netherlands: Koninklijke Brill (NV, 2000)
    • Dictionary of Turkish Acronyms and Abbreviations: A selected List (1928–1995) Compiled by Suzan Akkan, (Madison, Wisconsin: Turco-Tatar Press, 1999)
    • Kemal Silay (ed.), Turkish Folklore and Oral Literature: Selected Essays of İlhan Başgöz (Bloomington, Indiana: Indiana University Turkish Series, 1998)
    • Daniel Goffman, Britons in the Ottoman Empire (Seattle: University of Washington Press, 1998)
    • John Goulden (transl.), Adalet Agaoğlu, Curfew (The University of Texas at Austin: The Center for Middle Eastern Studies, 1997)
    • Reşat Kasaba and Sibel Bozdoğan (eds.), Rethinking Modernity and National Identity in Turkey (Seattle: University of Washington Press, 1997)
    • Seyfi Karabas and Judith Yarnall (transls.), Poems by Karacaoglan, A Turkish Bard (Bloomington, Indiana: Indiana University Turkish Series, 1996)
    • Avigdor Levy (ed.), The Jews of the Ottoman Empire (Princeton, New Jersey: Darwin Press: 1994)
    • Karen Barkey, Bandits and Bureaucrats: The Ottoman Route to State Centralization (Ithaca: Cornell University, 1994)
    • Kemal Silay, Nedim and the Poetics of the Ottoman Court (Bloomington, Indiana: Indiana University Turkish Studies Series, 1994)
    • Henry Glassie, Turkish Traditional Art Today (Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 1993)
    • Halil Inalcik, The Middle East and the Balkans Under the Ottoman Empire: Essays on Economy and Society, (Bloomington, Indiana: Indiana University Turkish Series, 1993)
    • Heath W. Lowry and Donald Quataert (eds.), Humanist and Scholar: Essays in Honor of Andreas Tietze, (Istanbul: ISIS Press, 1992)
    • Aron Rodrigue (ed), Ottoman and Turkish Jewry, Community and Leadership (Bloomington, Indiana: Indiana University Turkish Series, 1992)
    • Fatma Müge Göçek, East Encounters West: France and the Ottoman Empire in the Eighteenth Century (New York & Washington, DC: Oxford University Press & ITS), 1987)
    • Aptullah Kuran, Sinan : The Grand Old Master of Ottoman Architecture (Washington, DC & Istanbul, Turkey, ITS & Ada Press, 1987*)

Αμφιλεγόμενες υποθέσεις Επεξεργασία

  • Στη δεκαετία του 1980, η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να ιδρύει μια σειρά από έδρες στις τουρκικές σπουδές σε μεγάλα Αμερικανικά πανεπιστήμια (συμπεριλαμβανομένης της έδρας Ατατούρκ στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον), και ερευνητικά κέντρα, όπως το Ινστιτούτο Τουρκικών Σπουδών. Μερικά από τα βασικά μέλη του Ινστιτούτου, οι Stanford Shaw, Heath W. Lowry, και Justin McCarthy, είναι κατά του προσδιορισμού των αρμενικών γεγονότων ως γενοκτονία. Το 1985, ο Lowry έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να επιτύχει να υπογραφεί από 69 ακαδημαϊκούς μια επιστολή κατά της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Η επιστολή δημοσιεύτηκε στην New York Times και την Washington Post.[7]
  • Η Amy M. Rubin, στον ιστοχώρο Chronicle of Higher Education, αποκάλυψε μια αναφορά μελετητών που αποδίδει στην τουρκική κυβέρνηση μια εκστρατεία για την χειραγώγηση της ιστορίας σε σχέση με τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Ένα χρόνο αργότερα, στην New York Times, κατηγορήθηκε το Πρίνστον ως "βιτρίνα της τουρκικής κυβέρνησης." Το πανεπιστήμιο είχε δεχτεί μια μεγάλη δωρεά από την Άγκυρα για να δημιουργήσει μια "έδρα Ατατούρκ" τουρκικών σπουδών, με πρώτο κάτοχο τον Heath Lowry, εκτελεστικό διευθυντή του Ινστιτούτου Τουρκικών Σπουδών, το 1994. Γενικά θεωρούμενος απολογητής της Τουρκίας, ο Lowry έγινε γνωστός και επειδή απέρριψε ως "ανεπίσημη" ("apocryphal") τη φράση του Χίτλερ "Ποιός θυμάται σήμερα τους Αρμενίους", η οποία όμως έχει επιβεβαιωθεί από την ανάλυση Γερμανικών επικοινωνιών του 1939.[8][9]
  • Το 1997, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, επέστρεψε στην τουρκική κυβέρνηση ένα εκατομμύριο δολλάρια επιδότηση που προοριζόταν για την ίδρυση έδρας Οθωμανικών μελετών, αφού αποκαλύφθηκε ότι σε μελετητές που ερευνούσαν αρχεία στην Κωνσταντινούπολη εμποδίστηκε η πρόσβαση σε οποιοδήποτε υλικό που θα μπορούσε να επιβεβαιώσει την Αρμενική Γενοκτονία.[10][11]
  • Ο Donald Quataert, καθηγητής ιστορίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης στο Binghamton, υπηρέτησε ως πρόεδρος του συμβουλίου διευθυντών του Ινστιτούτου από το 2001 μέχρι το 2006. Αναγκάστηκε σε παραίτηση από τον Τούρκο Πρεσβευτή Nabi Sensoy, αφού αρνήθηκε να ανακαλέσει μια ακαδημαϊκή κριτική του βιβλίου στην οποία ο Quataert έγραψε το "αυτό που συνέβη στους Αρμενίους εύκολα καλύπτει τον ορισμό του ΟΗΕ για τη γενοκτονία."[12] Την εποχή που το Κογκρέσο συζητούσε σχετικά με το αρμενικό Ζήτημα, ο Quataert είπε σε μέλη του Middle Eastern Studies Association, ότι ο πρέσβης του ζήτησε να διαψεύσει την κριτική του βιβλίου ή να παραιτηθεί, διαφορετικά θα έθετε σε κίνδυνο τη χρηματοδότηση του ινστιτούτου.[12]
  • Από τότε που έγινε γνωστό το περιστατικό, αρκετοί συνεργάτες και μέλη του διοικητικού συμβουλίου έχουν παραιτηθεί.[12]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. "Turkey's Take Back," Inside Higher Ed. December 22, 2015. Retrieved December 22, 2015.
  2. Smith, Roger W., Eric Markusen, and Robert Jay Lifton, "Professional Ethics and Denial of the Armenian Genocide," in Remembrance and Denial: The Case of the Armenian Genocide, ed. Richard G. Hovannisian. Detroit: Wayne State University Press, 1999, p. 274.
  3. Trinkle, Dennis A. The History Highway, M.E. Sharpe, 2006. p. 124. (ISBN 0-7656-1631-9).
  4. Drobnicki, John A., and Richard Asaro, "Historical Fabrications on the Internet: Recognition, Evaluation, and Use in Bibliographic Instruction," in Di Su (ed.), Evolution in Reference and Information Services. Binghamton, New York: Haworth Press, 2001, (ISBN 0-7890-1723-7), p. 136
  5. Alan Fisher, "Letter to the Editor", The New York Times, May 28, 1996.
  6. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2019. 
  7. MacDonald, David B. Identity Politics in the Age of Genocide, p.121. Routledge, 2008. (ISBN 0-415-43061-5).
  8. Peterson, Merrill D. "Starving Armenians", σ.173. University of Virginia Press, 2004. (ISBN 0-8139-2267-4).
  9. Auron, Yair. The Banality of Denial, p.52. Transaction Publishers, 2004. (ISBN 0-7658-0834-X).
  10. Basbanes, Nicholas A. Patience & Fortitude, p.328-329. HarperCollins, 2003. (ISBN 0-06-051446-9)
  11. Baets, Antoon de. Censorship of Historical Thought, p.472. Greenwood Publishing Group, 2002. (ISBN 0-313-31193-5).
  12. 12,0 12,1 12,2 Susan Kinzie (July 5, 2008). «Board Members Resign to Protest Chair's Ousting». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/07/04/AR2008070402408.html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία