Ισίδωρος Β΄
Ο Ισίδωρος Β΄ εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις 15 Ιανουαρίου 1456[1], μετά την παραίτηση του Γεννάδιου Σχολάριου[α].
| Ισίδωρος Β΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15ος αιώνας |
| Θάνατος | 31 Μαρτίου 1462 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ήταν αγαπητός στον λαό[3] και ήταν γνωστός και ως Ξανθόπουλος, διότι πριν την εκλογή του ήταν ηγούμενος της Μονής των Ξανθοπούλων[4] στην Κωνσταντινούπολη και πνευματικός όλης της Πόλης[5][6]. Κατά την Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας είχε εργαστεί μαζί με τον Γεννάδιο Σχολάριο[7] και το 1445 είχε συνυπογράψει κείμενο κατά της Ένωσης των Εκκλησιών[8].
Χειροτονήθηκε από τον Μητροπολίτη Ηρακλείας στον ναό της Παμμακαρίστου[3]. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για την Πατριαρχία του[9], εκτός από μια πράξη που αφορά τους Ορθοδόξους της Βενετίας. Το γεγονός όμως ότι πατριάρχευσε ειρηνικά επί έξι συναπτά έτη και δύο μήνες[10] ως τον θάνατό του στις 31 Μαρτίου 1462[4], δείχνει ότι πρέπει να ανταποκρίθηκε στα καθήκοντα της θέσης του.
Υποσημειώσεις και παραπομπές
ΕπεξεργασίαΥποσημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Laurent 1968, σελ. 246.
- ↑ Γεδεών 1885, σελ. 479.
- ↑ 3,0 3,1 Κοµνηνός Υψηλάντης 1870, σελ. 7.
- ↑ 4,0 4,1 Kiminas 2009, σελ. 37, 45.
- ↑ Philippides 1990, σελ. 58.
- ↑ Bekker 1849, σελ. 95.
- ↑ Laurent 1968, σελ. 229–263.
- ↑ Petrides 1911, σελ. 205.
- ↑ Iorga, σελ. 82.
- ↑ Κοµνηνός Υψηλάντης 1870, σελ. 14.
Πηγές
Επεξεργασία- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Προκόπιος Τσιμάνης (1981). Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄. σελίδες 76–78.
- Κοµνηνός Υψηλάντης, Αθανάσιος (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, Βιβλίον Η, Θ΄και Ι΄ ήτοι Τα µετά την Άλωσιν (1453-1789), (Εκ χειρογράφου της ιεράς µονής του Σινά). Κωνσταντινούπολη: εκδιδόντος Αρχιµ. Γερµανού Αφθονίδου Σιναΐτου.
- Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate. Wildside Press LLC. σελ. 37,45. ISBN 978-1-4344-5876-6.
- Bekker, August Immanuel (1849). Historia Politica et Patriarchica Constantinopoleos; Epirotica. Bonn.
- Laurent, Vitalien (1968). «Les premiers patriarches de Constantinople sous la domination turque (1454-1476): Succession et chronologie d'après un catalogue inédit». Revue des études byzantines 26. doi:. https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1968_num_26_1_1407.
- Petrides, Sophrone (1911). «Documents sur la ropture de l'union de Florence». Échos d'Orient 14. https://archive.org/details/echosdorient14pariuoft.
- Iorga, Nicolae. Byzance après Byzance. Paris: Balland. ISBN 2-7158-0913-1.
- Philippides, Marios (1990). Emperors, patriarchs and sultans of Constantinople: 1373 - 1513; an anonymous Greek chronicle of the sixteenth century (PDF). Brookline, Massachusetts: Hellenic College Press. ISBN 0917653157. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.