Βικιπαίδεια

Ιωάννης ο Κασσιανός

Ο Ιωάννης ο Κασσιανός, επίσης γνωστός ως Ιωάννης ο Ασκητής και Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος (περ. 360 μ.Χ. - περ. 435μ.Χ.), ήταν Χριστιανός μοναχός και θεολόγος, ο οποίος τιμήθηκε τόσο στη Δυτική όσο και στην Ανατολική Εκκλησία για τα μυστικιστικά γραπτά του.[7] Ο Κασσιανός είναι γνωστός για το ρόλο του στο να φέρει τις ιδέες και τις πρακτικές του παλαιοχριστιανικού μοναχισμού στη μεσαιωνική Δύση.

Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση360[1][2][3]
Επαρχία Σκυθίας
Θάνατος435
Μασσαλία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Eορτασμός αγίου23 Ιουλίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός μοναχός[5]
συγγραφέας[4]
θεολόγος[6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββάς
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Κασσιανός γεννήθηκε γύρω στο 360, πιθανότατα στην περιοχή της Μικράς Σκυθίας (τώρα Δοβρουτσά, μια ιστορική περιοχή που μοιράζονται σήμερα η Ρουμανία και η Βουλγαρία),[8][9][10] αν και ορισμένοι μελετητές υποθέτουν γαλατική προέλευση.[11][12] Γιος πλούσιων γονέων, έλαβε καλή εκπαίδευση: τα γραπτά του δείχνουν την επιρροή του από τον Κικέρωνα και τον Πέρσιο.[13] Ήταν δίγλωσσος στα λατινικά και τα ελληνικά.

Ο Κασσιανός στο πρώτο του έργο, τα Ινστιτούτα, αναφέρει ότι είχε μια αδελφή με την οποία αλληλογραφούσε στη μοναστική του ζωή. Μπορεί να κατέληξε μαζί του στη Μασσαλία.[14] Ως νεαρός ταξίδεψε στην Παλαιστίνη με έναν μεγαλύτερο φίλο του, τον Γερμανό, με τον οποίο θα περνούσε μεγάλο μέρος των επόμενων είκοσι πέντε ετών.

Περίπου δεκαπέντε χρόνια αργότερα, γύρω στο 399μ.Χ., ο Κασσιανός και ο Γερμανός αντιμετώπισαν τις Ωριγενιστικές κρίσεις που προκάλεσε σε μορφή επιστολής ο Θεόφιλος, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Ο Κασσιανός σημείωσε ότι η πλειοψηφία των μοναχών έλαβε το μήνυμα του πατριάρχη τους «με πικρία» και κατηγόρησε τον Θεόφιλο για αίρεση, επειδή αμφισβήτησε την απλή διδασκαλία των γραφών.[15] Μετά από ένα ανεπιτυχές ταξίδι στην Αλεξάνδρεια για να διαμαρτυρηθούν για το θέμα, ο Κασσιανός και ο Γερμανός έφυγαν μαζί με περίπου 300 άλλους Ωριγενιστές μοναχούς.Ο Κασσιανός και ο Γερμανός πήγαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου απευθύνθηκαν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη τον Χρυσόστομο, για προστασία. Ο Κασσιανός χειροτονήθηκε διάκονος και έγινε μέλος του κλήρου που συνδέεται με τον πατριάρχη. Όταν ο πατριάρχης αναγκάστηκε να εξοριστεί από την Κωνσταντινούπολη το 404, ο Κασσιανός στάλθηκε στη Ρώμη για να υποστηρίξει την υπόθεσή του ενώπιον του Πάπα Ιννοκέντιου Α΄.[16]

Ενώ βρισκόταν στη Ρώμη, ο Κασσιανός δέχτηκε την πρόσκληση να ιδρύσει μοναστήρι στη νότια Γαλατία, κοντά στη Μασσαλία. Έφτασε στη Μασσαλία γύρω στο 415. Ίδρυσε το Αββαείο του Αγίου Βίκτωρα, το οποίο ήταν ένα συγκρότημα μοναστηριών τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες. Ήταν ένα από τα πρώτα τέτοια ιδρύματα στη Δύση και χρησίμευσε ως πρότυπο για τη μεταγενέστερη μοναστική ανάπτυξη.[17]

Ο Κασσιανός πέθανε το 435 στη Μασσαλία.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Saint-John-Cassian. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6df6qx3. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 CONOR.SI. 205255011. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  7. ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cassianus, Joannes Eremita" . Encyclopædia Britannica. Vol. 5 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 458.
  8. ↑ ] Kurian, George Thomas; Smith, James D. (2010). The Encyclopedia of Christian Literature. Vol. 2. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-7283-7
  9. ↑ Lamm, Julia A. (2012). The Wiley-Blackwell Companion to Christian Mysticism. Wiley. ISBN 978-1-118-23276-7.
  10. ↑ Hinson, E. Glenn (2010). The Early Church: Origins to the Dawn of the Middle Ages. Abingdon Press. ISBN 978-1-4267-2468-8
  11. ↑ Hassett, Maurice M. (1908). "John Cassian" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 3. New York: Robert Appleton Company
  12. ↑ Lake Stephen (2004). "Knowledge of the Writings of John Cassian in Early Anglo-Saxon England". In Michael Lapidge; Malcolm Godden; Simon Keynes (eds.). Anglo-Saxon England. Vol. 32. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81344-0.
  13. ↑ "Feb 29 - St John Cassian (360-435)"
  14. ↑ Stewart, Columba (1998). Cassian the Monk. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-511366-2
  15. ↑ Shepherd, Massey Hamilton (Sep 1938). "The Anthropomorphic Controversy in the Time of Theophilus of Alexandria". Church History. 7 (3): 263–273. doi:10.2307/3160566. JSTOR 3160566. S2CID 162743853.
  16. ↑ "Feb 29 - St John Cassian (360-435)"
  17. ↑ Hassett, Maurice M. (1908). "John Cassian" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 3. New York: Robert Appleton Company
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιωάννης_ο_Κασσιανός&oldid=10508822"