Βικιπαίδεια

Κάθριν Ελίζαμπεθ Φλέμινγκ

Η Κάθριν Ελίζαμπεθ Φλέμινγκ -Katherine Elizabeth Fleming, (1966 - ), είναι ιστορικός και καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου κατέχει την έδρα Ελληνικού Πολιτισμού Αλέξανδρος Ωνάσης.[5][6] Την άνοιξη του 2016 εξελέγη πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης[7] και ανέλαβε καθήκοντα την 1η Σεπτεμβρίου 2016. Ειδικεύεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και του ευρύτερου Μεσογειακού χώρου, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις θρησκευτικές μειονότητες και στη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας κατά τον 18ο και 19ο αιώνα.

Κάθριν Ελίζαμπέθ Φλέμινγκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1966
Πρίνστον
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σικάγου
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ
Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου
Κολέγιο Μπάρναρντ[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
ακαδημαϊκός[2]
provost (από 2016)[3]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης[4]
δεδομένα

Η Φλέμινγκ υπήρξε μέλος του συμβουλίου διοίκησης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και είναι η δεύτερη κατά σειρά διευθύντρια (μετά τον Tony R. Judt) στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Ρεμάρκ από το 2010.[8] Ήταν επίσης, υποδιευθύντρια στο Ινστιτούτο Ρεμάρκ από το 2002 μέχρι τον θάνατο του Judt το 2010. Εξελέγη τον Απρίλιο του 2016 πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με τα καθήκοντά της να ξεκινούν το χειμερινό εξάμηνο του ίδιου έτους (φθινόπωρο 2016).

Παράλληλα με τον διορισμό της στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, η Φλέμινγκ είναι μόνιμο μέλος στο Τμήμα Ιστορίας στην "École Normale Supérieure" στο Παρίσι, όπου διευθύνει ένα εργαστήριο για την ιστορία της Μεσογείου και του μεσογειακού κόσμου μαζί με τον Γάλλο ιστορικό Gilles Pécout. Η Φλέμινγκ συνεργάζεται με την École Normale Supérieure από το 2007 παρόλο που διατηρεί τη θέση της στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Επίσης, είναι μέλος της εκδοτικής ομάδας αρκετών περιοδικών, μεταξύ των οποίων το American Historical Review.

Η Φλέμινγκ εξελέγη το 2013 Πρόεδρος του Συμβουλίου Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.[9] Η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε τη συνεισφορά της στον ελληνικό πολιτισμό και το 2016 την ανακήρυξε επίτιμη Ελληνίδα πολίτη. Το 2017 το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας την ανακήρυξε επίτιμη διδάκτορα ως αναγνώριση της εξαιρετικής μελέτης και των συνεισφορών της πάνω στη μελέτη της ελληνικής ιστορίας.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Η Φλέμινγκ είναι κόρη του Αμερικανού κριτικού λογοτεχνίας και καθηγητή John V. Fleming, και της βρετανικής καταγωγής, Joan Ε. Fleming, διακεκριμένης ιερέα στην Επισκοπική Μητρόπολη του Νιου Τζέρσεϊ και επίτιμης πρυτάνεως στη χριστιανική εκκλησία του Νιου Μπράνσγουικ, και έχει δύο αδερφούς : τον ταξιδιωτικό συγγραφέα Ρίτσαρντ Άρθουρ Φλέμινγκ και τον καθηγητή γλωσσολογικής ανθρωπολογίας Λουκ Όουλς Φλέμινγκ.
Έχει τρεις κόρες και ζει κυρίως στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.

Εκπαίδευση

Επεξεργασία

Η Φλέμινγκ έχει πτυχίο θεολογίας από το King's College του Λονδίνου (1985), πτυχίο θεολογίας από το Κολέγιο Barnard (1988), μεταπτυχιακό στη θεολογία από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο (1989) και διδακτορικό στην ιστορία από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια (1995).

Εκδόσεις

Επεξεργασία

Η Φλέμινγκ έχει γράψει αρκετά βιβλία, κριτικές βιβλίων και λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες, με σημαντικότερο το "Orientalism, the Balkans, and Balkan Historiography", το οποίο κυκλοφόρησε στο American Historical Review το 2000. Επίσης, είναι μια παραγωγική κριτικός λογοτεχνίας και έχει εκδόσει περίπου 100 κριτικές τόσο σε ακαδημαϊκές όσο και σε λαϊκές δημοσιεύσεις.
Το πρώτο βιβλίο της, το The Muslim Bonaparte : Diplomacy and Orientalism in Ali Pasha's Greece (Princeton, 1999),[10] δεν έλαβε ευρεία αναγνώριση ενώ με την κυκλοφορία του έλαβε ελάχιστη προσοχή στις ΗΠΑ. Ωστόσο εισήχθη στη μόνιμη βιβλιογραφία των διδακτορικών διατριβών που ασχολούνται με την ιστορία της νατιοανατολικής Ευρώπης. Το βιβλίο εξετάζει την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας από την ευρύτερη οπτική της ευρωπαϊκής ιστορίας και έχει μεταφραστεί στα αλβανικά, ελληνικά, ιταλικά και τουρκικά. Στην Ελλάδα, η ελληνική μετάφραση έλαβε ευρεία αναγνώριση και προβλήθηκε αρκετά από τα τοπικά μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά).
Το δεύτερο βιβλίο της, Greece – A Jewish History (Princeton, 2008),[11] έχει λάβει αρκετά βραβεία : το "National Jewish Book Award"[12] ; το "Prix Alberto Benveniste"[13] ; το "Keeley Book Prize" της Modern Greek Studies Association[14] ; το Βραβείο Ράνσιμαν. To Ράνσιμαν διοργανώνεται από τoν Αγγλο-Ελληνικό Σύλλογο με την υποστήριξη της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και στα γαλλικά, εμφανίζεται τόσο σε ελληνικούς όσο και σε γαλλικούς εκδοτικούς οίκους και έχει λάβει δημοσιότητα από τον Τύπο στην Ελλάδα. Στον αγγλόφωνο ακαδημαϊκό κόσμο, το βιβλίο έχει λάβει ευρείς και αρκετά θετικές κριτικές, παρόλο που μερικοί κριτικοί λογοτεχνίας έχουν αντιταχθεί στη "διασποριστική" της προσέγγιση, που μειώνει και ως ένα βαθμό απορρίπτει την κεντρική θέση του Ισραήλ και του Σιωνισμού.

Η Φλέμινγκ έχει επιμεληθεί, μαζί με τον Adnan Husain, το βιβλίο A Faithful Sea : The Religious Cultures of the Mediterranean 1200-1700 (Oxford, 2007).

Ελλάδα

Επεξεργασία

Η Φλέμινγκ διέμεινε στην Ελλάδα από το 1985 έως το 1990, οπότε και έζησε για περίπου τρία χρόνια στα Σφακιά της Κρήτης.[15] Τα τελευταία 25 χρόνια ταξιδεύει τακτικά στην Ελλάδα. Εκτός από τις δημοσιεύσεις και την έρευνα, η καριέρα της αφιερώνεται και στα συμφέροντα του Ελληνισμού. Η Φλέμινγκ δημιούργησε το επιτυχημένο πρόγραμμα, “Provost’s Global Research Initiatives]”[16] (2011), το οποίο υποστηρίζει καθηγητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, της Ευρώπης και της Ελλάδας στον διεθνή χώρο.

Είναι ειδική στη σύγχρονη Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Η Φλέμινγκ εμφανίστηκε στην εκπομπή 360ᵒ του Alpha. [«Μια σύγχρονη φιλλέλην, μια ιστορία αγάπης για την Ελλάδα», 3 Ιουνίου 2014][17][18][19] ενώ άρθρα της δημοσιεύονται συχνά στο "Huffington Post Greece".[20]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  2. ↑ Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου: (Αγγλικά) Library of Congress Name Authority File. n98064325. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2021.
  3. ↑ www.nyu.edu/about/leadership-university-administration/office-of-the-president/office-of-the-provost/katherine-fleming.html. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2021.
  4. ↑ as.nyu.edu/content/nyu-as/as/departments/history/people/faculty.html. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2021.
  5. ↑ http://history.as.nyu.edu/page/home
  6. ↑ http://hellenic.as.nyu.edu/page/home
  7. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  8. ↑ http://remarque.as.nyu.edu/page/home
  9. ↑ http://www.unipi.gr/unipi/el/
  10. ↑ http://press.princeton.edu/titles/6624.html
  11. ↑ http://press.princeton.edu/titles/8527.html
  12. ↑ http://www.jewishbookcouncil.org
  13. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  14. ↑ http://mgsa.org
  15. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  16. ↑ http://www.nyu.edu/research/provosts-global-research-initiatives.html
  17. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  18. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  19. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  20. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κάθριν_Ελίζαμπεθ_Φλέμινγκ&oldid=10348107"