Κάρολος του Αρμανιάκ
Ο Κάρολος, γαλλ. Charles, (22 Φεβρουαρίου 1684[7] - 29 Δεκεμβρίου 1751) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν κόμης του Αρμανιάκ και του Μπριόν.
Κάρολος του Αρμανιάκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1684 ή 1684[1] |
Θάνατος | 29 Δεκεμβρίου 1751 ή 1751[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φρανσουάζ Αντελαΐντ ντε Νοάιγ (από 1717)[2][3] |
Γονείς | Λουδοβίκος του Αρμανιάκ[4][5] και Κατρίν ντε Νεβίλ ντε Βιλρουά[2][5] |
Αδέλφια | Ερρίκος της Λωρραίνης[4] Λουδοβίκος Αλφόνσος της Λωρραίνης[4] Φραγκίσκος Αρμάνδος της Λωρραίνης[4] Μαρία της Λωρραίνης[4] Καρλόττα της Λωρραίνης[4] |
Οικογένεια | Οίκος του Γκιζ[2] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μέγας Σταβλάρχης της Γαλλίας (1712–1751)[6] |
Θυρεός | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ο πέμπτος γιος (από όσους επέζησαν της ενηλικίωσης) του Λουδοβίκου, κόμη του Αρμανιάκ και του Μπριόν και της Αικατερίνης ντε Νεφβίλ, κόρης του Νικολάου δούκα του Βιλερουά και στρατάρχη της Γαλλίας.
Τρεις αδελφοί του απεβίωσαν πριν τον πατέρα τους: το 1704 ο Λουδοβίκος-Αλφόνσος, το 1713 ο Ερρίκος και το 1715 ο Κάμιλλος. Ο αδελφός του Φραγκίσκος-Αρμάνδος ήταν ηγούμενος στο αβαείο του Ρογιαμόν. Ο πατέρας του ήταν Μέγας Σταυλάρχης (Grand Écuyer) της Γαλλίας, ένα από τα υψηλά αξιώματα του Στέμματος και ήταν υπεύθυνος για τις μετακινήσεις του βασιλιά και της ακολουθίας του. Όταν το 1718 απεβίωσε, τον διαδέχθηκε ο Κάρολος ως κόμης και ως Σταυλάρχης. Στην Αυλή προσφωνούσαν τον Κάρολο ως Κύριο Μέγα (Monsieur le Grand).
Ο πάππος του Νικόλαος ντε Νεφβίλ ήταν εκπαιδευτής του Λουδοβίκου ΙΔ' της Γαλλίας και ο γιος του Φραγκίσκος ντε Νεφβίλ δούκας του Βιλερουά ήταν εκπαιδευτής του Λουδοβίκου ΙΕ'. Από τις αδελφές του Καρόλου, η Μαρία είχε παντρευτεί τον Αντώνιο Α' πρίγκιπα του Μονακό.
Το 1715 έγινε βασιλιάς ο 5ετής Λουδοβίκος ΙΕ' και ανέλαβε αντιβασιλιάς ο εξάδελφος του πάππου του Φίλιππος Β' δούκας της Ορλεάνης.[8] Ο Κάρολος απεβίωσε στο Παρίσι[7] το 1751 σε ηλικία 67 ετών και τάφηκε στην οδό Καπουτσίνων, στην πλατεία Βαντόμ·[7] τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Λουδοβίκος ως κόμης και ως Σταυλάρχης.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1717 νυμφεύτηκε τη Φραγκίσκη-Αδελαΐδα ντε Νοάιγ,[7] κόρη του Αδριανού-Μαυρίκιου δούκα του Νοάιγ και της Φραγκίσκας-Καρλόττας, ανιψιάς της μαρκησίας ντε Μαιντενόν 2ης συζύγου του Λουδοβίκου ΙΔ'. Διαζεύχθηκαν το 1721· δεν είχαν απογόνους.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p3871.htm#i38704.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine6 .html. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016. - ↑ p3871.htm#i38704. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine6 .html. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2016. - ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www
.heraldique-europeenne .org /Regions /France /Grand _Ecuyer .htm. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016. - ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 van de Pas, Leo. «Charles de Lorraine, Count of Armagnac». Genealogics .org. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2010.
- ↑ Philippe d'Orléans was the Regent of France for the Infant Louis XV who had become King at the age of 5 in 1715
Πηγές
Επεξεργασία- General Books LLC (2010). Grand Squires of France: Louis, Count of Armagnac, Henri, Count of Brionne, Charles, Count of Armagnac, Grand Squire of France. ISBN 9781158308224.