Κακαράπης

Ο Λουκάς Μπελούλιας' ή Κακαράπης ήταν ληστής που έδρασε στα τέλη του 19ου αιώνα και έλαβε μερος σε μάχη στο Ζεμενό στις 12 Ιουλίου του 1856 μαζί με τον Χρήστο Νταβέλη. Καταγόταν από το Κυριάκι Βοιωτίας. Επικεφαλής της Χωροφυλακής ήταν ο Αραχωβίτης υπολοχαγός Γιάννης Μέγας. Όλα του τα παλικάρια σκοτώθηκαν στην μάχη ή αιχμαλωτίστηκαν και αργότερα οδηγήθηκαν στην κρεμάλα εκτός από τον “αποτρόπαιο Κακαράπη” (Λουκά Μπελούλια από τό Κυριάκι Λιβαδειάς) που κανένας δεν έμαθε τι απέγινε και μέχρι και σήμερα οι κυνηγοί των θησαυρών ακολουθούν τις φήμες που λένε ότι ο Κακαράπης σώθηκε και λίγο πριν πεθάνει από βαθιά γεράματα άφησε χάρτες με τα μέρη που ο Χρήστος Νταβέλης έκρυβε τους θησαυρούς του η οτι είχε φύγει στήν Αμερική επειδή υπάρχουν απογονοί του σήμερα με αυτό το όνομα.

Το τραγούδι που αναφέρεται στον φόνο του στο Ζεμενό είναι γνωστό παραδοσιακό τραγούδι:

Κατακαημένη Αράχοβα, Νταβέλη, Νταβέλη

Και Δίστομο και Δαύλεια, αχ μωρέ Χρήστο Νταβέλη

Τους κλέφτες τι τους κάματε και τους Κακαραπαίους

Αχ στο Ζεμενό τους έχουμε, τους πολεμάει ο Μέγας

ο Μέγας απ'τη Ράχοβα και ο Δούκας απ' τη Δαύλεια

Εις τα ταμπούρια πήδηξε (σημ. ο Μέγας) με το σπαθί στο χέρι

Και τον Φουντούκην έκοψε και τον Χρήστο Νταβέλη.

Ενα ακόμη παραδοσιακό τραγούδι για τους Κακαράπη & Νταβέλη (Νταβέλη μου περήφανε)

Μας πηρε η μέρα και η αυγή

και πιο κάτω μεσημέρι

Κακαράπη και Νταβέλη

και που θα λημεριάσουμε

που θα κάνουμε λημέρι

Κακαράπη και Νταβέλη

σ αυτή τη ράχη την ψηλή

εκει θα στήσουμε λημέρι

Κακαράπη και Νταβέλη.

Οι αποτρόπαιοι ηρωισμοί του έγιναν αντικείμενο για λαϊκά αναγνώσματα και θεατρικά έργα. Ακόμα και στο ελληνικό λαϊκό θέατρο σκιών πέρασε. Παίχτηκε το 1936 στο θέατρο Ερμής στο Πασαλιμάνι με τον τίτλο "Ο Λήσταρχος Κακαράπης" από τον καραγκιοζοπαίκτη Χρήστο Χαρίδημο