Η κβαντική θεωρία πεδίου, συντομογραφικά QFT από την αγγλική ορολογία quantum field theory, είναι μία σύχρονη θεωρία της φυσικής επιστήμης με ευρεία χρήση στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και την φυσική συμπυκνωμένης ύλης.

Βασική ιδέα της θεωρίας είναι ότι σε κάθε πεδίο, η αλληλεπίδραση πραγματοποιείται με την μεταφορά ενός σωματιδίου, που ονομάζεται κβάντο του πεδίου, από το ένα σωματίδιο στο άλλο. Για παράδειγμα το κβάντο του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, είναι το φωτόνιο, ενώ της ισχυρής πυρηνικής δύναμης είναι το γλουόνιο. Σε τεχνικό επίπεδο, αυτά τα σωματίδια αλληλεπίδρασης αποτελούν διεγερμένες καταστάσεις του πεδίου.

Για παράδειγμα, η κβαντική ηλεκτροδυναμική (QED) χρησιμοποιεί ένα ηλεκτρονιακό πεδίο και ένα φωτονικό πεδίο, η κβαντική χρωμοδυναμική (QCD) έχει ένα πεδίο για κάθε τύπο κουάρκ και η φυσική συμπυκνωμένης ύλης ένα πεδίο ατομικής μετατόπισης που προκαλεί τα φωνόνια. Ο Edward Witten περιγράφει την QFT ως τη δυσκολότερη με διαφορά θεωρία της σύγχρονης φυσικής.[1]

Παραπομπές

Επεξεργασία