Κλεώνυμος της Σπάρτης
Ο Κλεώνυμος της Σπάρτης ήταν επιφανές μέλος της βασιλικής οικογένειας της Σπάρτης από την Δυναστεία των Αγιαδών, δεύτερος γιος του βασιλιά Κλεομένη Β΄ και διεκδικητής του θρόνου. Οι Σπαρτιάτες δεν του επέτρεψαν να ανέβει στον θρόνο επειδή ήταν βίαιος και τυραννικός, διάδοχος ορίστηκε ο ανεψιός του Αρεύς Α΄, από τότε έτρεφε μίσος απέναντι στην πόλη του.[3] Οι Λουκανοί επιτέθηκαν στον Τάραντα και ο Κλεώνυμος μετέβη στην Ιταλία σαν αρχηγός της Σπαρτιάτικης διοίκησης για να βοηθήσει την αποικία (303 π.Χ.). Οι πηγές προκαλούν σύγχιση επειδή ο Διόδωρος Σικελιώτης και ο Τίτος Λίβιος παρέχουν διαφορετικές πληροφορίες. Ο ιστορικός Τόμας Λένσαου γράφει ότι έγιναν δύο διαφορετικές εκστρατείες, η πρώτη ήταν αυτή που καταγράφει ο Διόδωρος Σικελιώτης (303 π.Χ.) και η δεύτερη του Τίτου Λίβιου (302 π.Χ.).[4] Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο Κλεώνυμος συγκρότησε έναν τεράστιο στρατό, οι Λουκανοί φοβήθηκαν και ζήτησαν ειρήνη, κατόπιν ο Κλεώνυμος μετέβη στο Μεταπόντιον, από εκεί στην Κέρκυρα που την κυρίευσε εύκολα. Όταν έμαθε ότι ο Τάραντας και οι υπόλοιπες πόλεις επαναστάτησαν επέστρεψε στον Τάραντα, στην αρχή νίκησε αλλά ηττήθηκε στην επόμενη νυχτερινή επίθεση, τα περισσότερα από τα πλοία του χάθηκαν και επέστρεψε στην Κέρκυρα.[5] Την ίδια χρονιά (302 π.Χ.) ο Κλεώνυμος επέστρεψε σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο στην Ιταλική χερσόνησο και κατέκτησε μιά πόλη τις Θουπίαι αλλά η Ρωμαϊκή Δημοκρατία τον ανάγκασε να οπισθοχωρήσει. Ανέβηκε βόρεια στην Αδριατική θάλασσα και έφτασε στις ακτές της Βενετίας. Ο στόλος του μπήκε στο στόμιο του ποταμού Μπρέντα και έφτασε στην Πάντοβα. Οι τοπικές φυλές ωστόσο τον συνέτριψαν και καταστράφηκαν τα 4/5 του στόλου του, εγκατέλειψε την Πάντοβα.[6]
| Κλεώνυμος της Σπάρτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κλεώνυμος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ. |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Chilonis |
| Τέκνα | Λεωνίδας Β΄[1] |
| Γονείς | Κλεομένης Β΄[2] |
| Αδέλφια | Acrotatus |
Το όνομα του Κλεώνυμου αναφέρεται ξανά όταν είχε επιστρέψει στην Αρχαία Σπάρτη (293 π.Χ.), πήγε να βοηθήσει τους Βοιωτούς που εξεγέρθηκαν εναντίον του Δημήτριου του Πολιορκητή αλλά όταν έφτασε ο Μακεδονικός στρατός αποσύρθηκε.[7] Αν και υπερήλιξ αποφάσισε ο Κλεώνυμος να παντρευτεί σε δεύτερο γάμο την πολύ νεότερη του ευγενή Χιλονίς, την αγάπησε ταυτόχρονα ο μικρανεψιός του γιος του Αρεύς Α΄ και μετέπειτα βασιλιάς Ακρότατος ο Λακεδαιμόνιος. Ο Κλεώνυμος εγκατέλειψε εξοργισμένος την Σπάρτη και εγκαταστάθηκε στην αυλή του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου του Μέγα (275 π.Χ.). Ο Πύρρος επιτέθηκε αργότερα στην Σπάρτη με βεβαιότητα ότι θα την κατακτήσει αφού ο βασιλιάς Αρεύς και ο στρατός του απουσίαζαν στην Κρήτη αλλά η δυναμική αντίσταση των γυναικών τον ανάγκασε να λύσει την πολιορκία (272 π.Χ.).[8] Την ίδια εποχή το Άργος δέχτηκε επίθεση από τον βασιλιά της Μακεδονίας Αντίγονο Γονατά και ο Πύρρος κλήθηκε για βοήθεια από τους οπαδούς του στην πόλη.[9] Ο Κλεώνυμος εξαφανίζεται από τότε σε όλες τις ιστορικές πηγές.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Leonidas» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 «Cleonymus» (Ρωσικά)
- ↑ Plutarch, Pyrrhus 26
- ↑ Thomas Lenschau, RE XI 1, col. 732
- ↑ Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 20.104-105
- ↑ Livy, Ab urbe condita 10.2
- ↑ Plutarch, Demetrius 39
- ↑ Plutarch, Pyrrhus 26sqq.; Historians History of the World, Editor: Henry Smith Williams Τόμ. 4 σσ. 512-13
- ↑ Peter Green, Alexander to Actium σ. 144
Πηγές
Επεξεργασία- Thomas Lenschau: Kleonymos 3). In: Realencyclopädie der Classischen Altertumswissenschaft (RE), vol. XI 1 (1921)