Κοιλάδα Όουενς

κοιλάδα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ

Η Κοιλάδα Όουενς (αγγλ. Owens Valley) είναι κοιλάδα στην ανατολική Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, που διαρρέεται από τον ομώνυμο Ποταμό Όουενς και έχει μήκος 120 χιλιόμετρα. Το έυρος της κυμαίνεται από 10 έως 30 χιλιόμετρα περίπου.

Μια άποψη της Κοιλάδας Όουενς
Χάρτης της Κοιλάδας Όουενς

Γενικά Επεξεργασία

Βρίσκεται στα ανατολικά της Σιέρρα Νεβάδα, δυτικά των βουνών Ίνυο και βορείως της Ερήμου Μοχάβι. Ορίζει το νοτιοδυτικό όριο της φυσιογραφικής Μεγάλης Λεκάνης. Οι βουνοκορφές στα δυτικα της φθάνουν σε υψόμετρα άνω των 4.200 μέτρων (περιλαμβάνουν και την υψηλότερη κορυφή των ΗΠΑ εκτός Αλάσκας, το Όρος Χουίτνυ), ενώ το βάθος της κοιλάδας (η κοίτη του Ποταμού Όουενς) βρίσκεται σε υψόμετρο περί τα 1.200 μέτρα, κάτι που καθιστά την κοιλάδα τη βαθύτερη σε όλες τις ΗΠΑ.[1] Η ύπαρξη της Σιέρρα Νεβάδα εμποδίζει τις βροχοπτώσεις στην κοιλάδα, πράγμα που την καθιστά τη «Γη των λίγων βροχών»[2]. Η κοιλάδα καταλήγει στη σήμερα σχεδόν ξηρή Λίμνη Όουενς, στα νότια.

Η κοιλάδα παρέχει νερό στο Υδραγωγείο του Λος Άντζελες, το οποίο παρέχει το ένα τρίτο της συνολικής ποσότητας νερού που καταναλώνει η μεγαλούπολη Λος Άντζελες και έφερε την κοιλάδα στο επίκεντρο των «πολέμων νερού της Καλιφόρνια»[3], καθώς σήμανε το τέλος της κοιλάδας ως βιώσιμης γεωργικής περιοχής. Επεισόδια αυτής της διαμάχης υπεισέρχονται στην κινηματογραφική ταινία του 1974 Chinatown.

Οικισμοί στην Κοιλάδα Όουενς είναι μεταξύ άλλων το Μπίσοπ, το Λόουν Πάιν, το Ιντιπέντενς και το Μπιγκ Πάιν. Συνολικά περίπου 25.000 άνθρωποι κατοικούν στην κοιλάδα, την οποία διασχίζει η Οδός 395. Η κοιλάδα, ο ποταμός της και η λίμνη Όουενς πήραν το όνομά τους αυτό το 1845, όταν ο εξερευνητής και πολιτικός Τζων Φρεμόντ τους έδωσε το όνομα ενός από τους οδηγούς του, του Ρίτσαρντ Όουενς, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Ρίτσαρντ Λέμον Όουινγκς (Richard Lemon Owings, 1812-1902).

Η χλωρίδα της κοιλάδας περιλαμβάνει φυτά προσαρμοσμένα σε αλκαλικά εδάφη, με ένα είδος φυτών, το Sidalcea covillei, να είναι ενδημικό στην κοιλάδα.

Το «Ραδιοαστεροσκοπείο της Κοιλάδας Όουενς» (OVRO) είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά αστεροσκοπεία του είδους στον κόσμο (ανήκει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια) και ένα από τα δέκα του παγκόσμιου συστήματος VLBA.

Γεωλογία Επεξεργασία

Πριν από περίπου τρία εκατομμύρια έτη το Ρήγμα της Σιέρρα Νεβάδα και το Ρήγμα των Λευκών Ορέων ενεργοποιήθηκαν και με επανειλημμένα επεισόδια σεισμών ολισθήσεως δημιούργησαν βαθμιαία το εντυπωσιακό ανάγλυφο του βόρειου μέρους της Κοιλάδας Όουενς.

Ουσιαστικά η κοιλάδα είναι ένα γκράμπεν, δηλαδή ένα τεμάχιο γης που κατέπεσε ανάμεσα σε δύο κάθετα ρήγματα. Αποτελεί επίσης μέρος μιας τάφρου, η οποία εκτείνεται από το Όρεγκον μέχρι την Κοιλάδα του Θανάτου και είναι γνωστή ως Λωρίδα Γουόκερ (Walker Lane).[4] Ακόμα και σχετικώς πρόσφατοι ιστορικά σεισμοί, όπως εκείνος του Λόουν Πάιν το 1872, μετακίνησαν μετρήσιμα το γκράμπεν της κοιλάδας προς τα κάτω και βοήθησαν ταυτοχρόνως στην άνοδο της Σιέρρα Νεβάδα.

Η δυτική πλευρά μεγάλου μέρους της κοιλάδας έχει μεγάλες μοραίνες, δηλαδή σωρούς λίθων και χαλικιών που κατέβηκαν από την οροσειρά Σιέρρα Νεβάδα στις θέσεις που βρίσκονται σήμερα υπό την επίδραση παγετώνων. Η Κοιλάδα Όουενς διαθέτει επίσης πολλά «μίνι-ηφαίστεια», ιδίως στο «Ηφαιστειακό πεδίο του Μπιγκ Πάιν», όπως το Όρος του Κρατήρα.

Η Κοιλάδα Όουενς και η ανατολική πλευρά της Σιέρρα Νεβάδα, με την τεχνητή λίμνη Τινεμάχα κάτω δεξιά


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Smith, Genny· Jeff Putnam (1976). Deepest Valley: a Guide to Owens Valley, its roadsides and mountain trails (2η έκδοση). Genny Smith books. Sierra Club. ISBN 0-931378-14-1. 
  2. Austin, Mary Hunter (1903). Land of Little Rain. Houghton, Mifflin and Company. ISBN 0-8263-0358-7. 
  3. «Los Angeles Aqueduct».  LADWP
  4. Alt· Hyndman (2000). Roadside Geology of Northern and Central California. Missoula: Mountain Press Publishing Company. ISBN 0-87842-409-1. 

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία