Το ιερόν Κονσιστόριον ή ιερό συνέδριο (από το λατιν. consistere, "συζητώ ένα θέμα") ήταν το υψηλότερο πολιτικό συμβούλιο της Ρωμανίας από την εποχή του Κωνσταντίνου Α΄.[1] Αντικατέστησε το consilium Principis, που υπήρχε κατά τη διάρκεια του Principate.

Οι εξουσίες του συμβουλίου και τα μέλη του διέφεραν· όλα εξαρτώνταν από τον Αυτοκράτορα. Ο μάγιστρος των οφφικίων (magister officiorum), ο κοσμήτωρ του ιερού κοιτώνος (quaestor sacri palatii), ο κόμης των ιερών θησαυρών (comes sacrarum largitorium), ο κόμης της ιδιωτικής περιουσίας (comes rerum privatarum) του Αυτοκράτορα και μερικοί άλλοι υψηλόβαθμοι αυλικοί αξιωματούχοι ήταν ex officio (αυτοδίκαια) μέλη, αλλά ο Αυτοκράτορας ήταν ελεύθερος να διορίσει πρόσθετα μέλη. Αυτοί ήταν ειδικά διορισμένοι comites consistoriani, οι οποίοι τον 6ο αι. κατείχαν την τάξη του vir spectabilis (εκλαμπροτάτων ανδρών), καθώς και άλλους υπαλλήλους ή στενούς συνεργάτες, που διορίστηκαν ad hoc (επί τούτου) σε αυτό. [1] Οι διαδικασίες του συμβουλίου διέφεραν ανάλογα με τον τρόπο διοίκησης του κάθε Αυτοκράτορα, αλλά γενικά χρησίμευσε ως σκηνή "συζητήσεων για πολιτικά και διοικητικά θέματα, καθώς και [...] δικαστικές διαδικασίες και η ιδιαίτερα επίσημη κύρωση των Αυτοκρατορικών νόμων, ενώ ταυτόχρονα ήταν ένας άμεσος τρόπος για τα μέλη του να θέσουν θέματα που τους αφορούσαν ή να επηρεάσουν τον Αυτοκράτορα".[1]

Το συνέδριο συνεκαλείτο σε ιδιαίτερη αίθουσα, το Κονσιστόριον, στο νοτιοανατολικό μέρος του συγκροτήματος του Μεγάλου Παλατιού.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Gizewski, Christian. «Consistorium». Brill's New Pauly. Brill Online. doi:10.1163/1574-9347_bnp_e304290.