Ο όρος κορεάτικο μελόδραμα αναφέρεται σε ένα υποείδος μελοδράματος, το οποίο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε ντόπιες κορεάτικες αφηγηματικές και θεατρικές φόρμες με την προσαρμογή παραδοσιακών λαϊκών παραμυθιών και μύθων πανσόρι. Αυτό το είδος άντλησε επίσης τις επιρροές του από την ιαπωνική θεατρική πρακτική σίμπα καθώς και από τις πρώιμες ταινίες του Χόλιγουντ.

Ο όρος μελόδραμα προέρχεται αρχικά από την ελληνική λέξη μέλος, που σημαίνει "μουσική". Ωστόσο, στα σύγχρονα κορεάτικα μελοδράματα, η μινιμαλιστική μουσική έχει αντικαταστήσει τια παλιότερες πομπώδεις και βαρύγδουπες μελωδίες. Το πενήντα έως εβδομήντα τοις εκατό των ταινιών που γυρίζονται στην Κορέα ταξινομούνται στην κατηγορία του μελοδράματος. Οι ταινίες αυτές απεικονίζουν συνήθως τις παραμελημένες πτυχές της κοινωνίας, ενώ τα υπερβολικά συναισθήματα και οι περιθωριακές καταστάσεις που απεικονίζουν λειτουργούν με σκοπό να προκαλέσουν στους θεατές ενσυναίσθηση.

Κορεάτικο και δυτικό μελόδραμα Επεξεργασία

Σε αντίθεση με το δυτικό μελόδραμα, στα κορεάτικα μελοδράματα η έννοια του πόνου είναι θεμελιώδες συστατικό. Αποτυπώνεται εν μέρει στη λέξη han, που σημαίνει ένα συναίσθημα έντονης λύπης, πικρίας ή απόγνωσης που πηγάζει από την καταπίεση ή την αδικία που συσσωρεύεται με την πάροδο του χρόνου και παραμένει στην καρδιά χωρίς να έχει την ευκαιρία να εκφραστεί. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το han είναι ένα από τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικό της κορεατικής κουλτούρας. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό στοιχείο του κορεάτικου μελοδράματος είναι η έμφαση που δίνεται στην οικογένεια. Ενώ το δυτικό μελόδραμα τείνει να εστιάζει στο άτομο, στο κορεάτικο μελόδραμα είναι σημαντική η απεικόνιση του εαυτού σε σχέση με την οικογένεια. Τα πρώιμα μελοδραματικά κείμενα δραματοποιούν χρακτηριστικά την ηθική υπεροχή του παλαιού συστήματος αξιών.

Στα αμερικανικά μελοδράματα, οι ανανεώσεις κοινωνικών και πολιτιστικών αξιών είναι επίσης καθοριστικές. Ωστόσο, υπάρχει περισσότερο η τάση να αξιολογείται ο γρήγορος μετασχηματισμός των κοινωνικών σχέσεων κοιτάζοντας πίσω και λαμβάνοντας υπόψη την παλιά τάξη πραγμάτων. Σε ένα χαρακτηριστικό τέλος ενός μελοδράματος, οι ήρωες που έχουν δει τον κόσμο να καταρρεύει γύρω τους συνήθως βρίσκουν μια άλλη μορφή προσωπικής ικανοποίησης και επενδύουν εκ νέου την πίστη τους στο τυπικό αμερικάνικο όνειρο. Πρόκειται για ένα κλασικό χολιγουντιανό χάπι εντ. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα κορεάτικα μελοδράματα, όπου οι βασικοί χαρακτήρες δεν βρίσκουν τρόπο να αναρρώσουν. Όταν οι Κορεάτες ήρωες ενός μελοδράματος συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τα πάντα, η ταινία συνήθως τους μεταφέρει πίσω σε μια φευγαλέα ανάμνηση της ευτυχίας του παρελθόντος και μετά τελειώνει, αποφεύγοντας να φτάσει στην επίλυση.

Ιστορία Επεξεργασία

Το μελόδραμα στην Κορέα αποτελεί κυρίαρχο είδος στην κινηματογραφική βιομηχανία από το 1919. Με πρώιμες επιρροές που προέρχονται από το ιαπωνικό θεατρικό σίμπα (προσαρμοσμένο από το δυτικό μελόδραμα), από τα παραδοσιακά λαϊκά παραμύθια όπως τα πανσόρι (μια προφορική αφηγηματική ποίηση που εκφράζεται μέσω του τραγουδιού) και από το Χόλιγουντ, το κορεάτικο μελόδραμα εξελίχθηκε από τη δεκαετία του 1920 έως τον εικοστό πρώτο αιώνα.

Περίοδοι Επεξεργασία

  • 1910-45: Η ιαπωνική αποικιοκρατία υποβάλλει τους Κορεάτες σε βία, ταπεινώσεις και μαζικές εκτοπίσεις. Ωστόσο, οι Ιάπωνες εισάγουν ταυτόχρονα το θέατρο σίμπα. Αυτή η νέα μορφή θεάτρου διαδόθηκε ευρέως από τη δεκαετία του 1920 και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το κορεάτικο μελόδραμα. Η πλοκή των έργων συνήθως περιστρέφεται γύρω από τον ετεροφυλικό έρωτα, τις ταξικές διαφορές και τις κοινωνικές αλλαγές. Αυτά τα θέματα είναι κεντρικές τόσο στα ιαπωνικά όσο και στα κορεάτικα μελοδράματα.
  • Δεκαετία 1950: Οι ταινίες του Χόλιγουντ εισέρχονται στην κορεατική κινηματογραφική βιομηχανία όταν οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν την Κορέα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημειώνεται έκρηξη στον κορεατικό κινηματογράφο και τα μελοδράματα γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μελοδράματα επικεντρώνονται είτε στον εκσυγχρονισμό είτε στο θέμα του "ελεύθερου έρωτα".
  • Δεκαετία του 1960: Τα μελοδράματα φτάνουν στο απόγειο της δημοτικότητάς τους και επικεντρώνονται σε κοινωνικά ζητήματα όπως η ανάδειξη οικονομικών αγώνων και ταξικών διαφορών που διχάζουν την κοινωνία. Οι φοιτητικές εξεγέρσεις είναι συχνές και γίνονται περισσότερες διαδηλώσεις για πολιτική και οικονομική δικαιοσύνη, οι οποίες επηρεάζουν την αφήγηση των κορεατικών μελοδραμάτων.
  • Δεκαετία 1970: Τα μελοδράματα φτάνουν στο ύστατο σημείο της παρακμής τους στην κινηματογραφική βιομηχανία. Οι σχετικές ταινίες επικεντρώνονται στην κατάσταση της κοινωνίας γενικότερα με επίκεντρο τις γυναίκες που σερβίρουν αλκοόλ ή εργάζονται ως ιερόδουλες
  • Δεκαετία 1980: Μετά από μια χαλάρωση της λογοκρισίας, τα μελοδράματα αποτυπώνουν σύγχρονα ζητήματα όπως η ταχεία ανάπτυξη της Κορέας και οι επιπτώσεις που έχει στους φτωχούς.
  • Δεκαετία 1990: Τα μελοδράματα τείνουν να εξελίσσονται σε ρομαντικές κομεντί και ταινίες δράσης. Επίσης μια νέα έννοια μελοδράματος αρχίζει να διαμορφώνεται. Το 1998, η ταινία Χωρίς αύριο (Palwolui Keuriseumaseu) επαναπροσδιορίζει το κορεάτικο μελόδραμα.

Κεντρικά χαρακτηριστικά στο κορεάτικο μελόδραμα Επεξεργασία

Σύμφωνα με το Melodrama Revised, της Λίντα Γουίλιαμς, το μελόδραμα αποτελείται συνήθως από πέντε πτυχές:

  1. Το μελόδραμα ξεκινά και θέλει να τελειώσει σε έναν χώρο αθωότητας
  2. Το μελόδραμα εστιάζει σε θύματα-ήρωες και στην αναγνώριση της αρετής τους
  3. Το μελόδραμα εμφανίζεται μοντέρνο δανειζόμενο από τον ρεαλισμό, αλλά ο ρεαλισμός υπηρετεί το μελοδραματικό πάθος και τη δράση
  4. Το μελόδραμα περιλαμβάνει μια διαλεκτική πάθους και δράσης
  5. Το μελόδραμα παρουσιάζει ήρωες που ενσαρκώνουν κυρίως ψυχολογικούς ρόλους με μανιχαϊστικές συγκρούσεις μεταξύ καλού και κακού

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία