Κουλουγλίδες

Οι Κουλουγλίδες (από το τουρκικό kuloğlu «παιδιά των υπηρετών» ή «παιδιά των δούλων», από το kul «υπηρέτης/δούλος» και το oğlu «παιδί του») ήταν όρος που χρησιμοποιήθηκε κατά την οθωμανική περίοδο για να διακρίνει τους μικτούς απογόνους των Γενίτσαρων, μερικές φορές τους Τούρκους άνδρες και τις ντόπιες γυναίκες (Άραβες, Βέρβεροι) στην ακτή της Μπαρμπαριάς, μια περιοχή που βρίσκεται στις δυτικές και κεντρικές παραθαλάσσιες περιοχές της Βόρειας Αφρικής. Η φράση προέρχεται από το γεγονός ότι οι ηγεμόνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατέκτησαν μεγάλο μέρος του αραβικού κόσμου και έστειλαν Τούρκους έποικους στους κατακτημένους τόπους. Ενώ η ορολογία χρησιμοποιούνταν συνήθως στα εγιαλέτια του Αλγερίου, της Τριπολίτιδας και της Τύνιδας, δεν χρησιμοποιήθηκε για τους Τούρκους του εγιαλετίου της Αιγύτπου. Σε αντίθεση με τους Φράγκοαλγερινούς και τους βορειοαφρικανούς Εβραίους, οι απόγονοι των Κουλουγλίδων ενσωματώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στις τοπικές τους κοινωνίες μετά την ανεξαρτησία τους.