Κράμπους
Στην Κεντρική Ευρωπαϊκή λαογραφία, ο Κράμπους είναι κερατοφόρο, ανθρωπόμορφο ον που περιγράφεται ως «μισός τράγος και μισός δαίμονας».[1] Κατά την περίοδο των Χριστουγέννων τιμωρεί τα παιδιά που έχουν απαράδεκτη συμπεριφορά, σε αντίθεση με τον Άγιο Νικόλαο, που επιβραβεύει την καλή συμπεριφορά με δώρα. Ο Κράμπους είναι μεταξύ των συντρόφων του Αγίου Νικολάου σε πολλές περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας, της Βαυαρίας, της Κροατίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Βόρειας Ιταλίας συμπεριλαμβανομένου του Νότιο Τιρόλο και της Επαρχίας του Τρέντο όπου υπάρχει μεγάλη γερμανόφωνη παρουσία, της Σλοβακίας και της Σλοβενίας.[2] Η προέλευση του σχήματος είναι ασαφείς. Κάποιοι λαογράφοι και ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν προχριστιανική προέλευση.
Στις παραδοσιακές παρελάσεις και εκδηλώσεις όπως η Κραμπσλάουφ (ελληνικά: αγώνας του Κράμπους) οι νέοι συμμετέχουν σε αγώνες ντυμένοι ως Κράμπους. Αυτοί οι εορτασμοί λαμβάνουν χώρα ετησίως στις περισσότερες πόλεις των Άλπεων.[3] Το Κράμπους αναφέρεται σε κάρτες διακοπών γνωστές ως Κραμπουσκάρτεν.
Προέλευση Επεξεργασία
Η ιστορία του Κράμπους, σύμφωνα με ειδικούς, έχει πιθανώς καταγωγή στις προχριστιανικές παραδόσεις των Άλπεων.
Τα στοιχεία για τον Κράμπους συνέχισαν να υπάρχουν, και κατά τον 17ο αιώνα το Κράμπους είχε ήδη ενσωματωθεί σε Χριστιανικές χειμωνιάτικες γιορτές ζευγαρώνοντας τον Άγιο Νικόλαο με τον Κράμπους.[4]
Οι χώρες της πρώην Αυτοκρατορίας των Αψβούργων έχουν σε μεγάλο βαθμό δανειστεί την παράδοση του Κράμπους μαζί με τον Άγιο Νικόλαο, στις 5 Δεκεμβρίου από την Αυστρία.
Σύγχρονη ιστορία Επεξεργασία
Μετά τις αυστριακές εκλογές του 1923, η παράδοση του Κράμπους απαγορεύτηκε από το καθεστώς του Ντόλφους[5] υπό το Πατριωτικό Μέτωπο (Vaterländische Front) και το Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα. Στη δεκαετία του 1950, η κυβέρνηση διένειμε φυλλάδια με τίτλο «Ο Κράμπους Είναι Κακός Άνθρωπος».[6] Προς το τέλος του αιώνα, ξεκίνησε η λαϊκή αναβίωση των γιορτών του Κράμπους και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.[7] Η παράδοση του Κράμπους αναβιώνει στη Βαυαρία μαζί με την τοπική παράδοση των ξύλινων μασκών σκαλισμένων με το χέρι.[8][9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Basu, Τάνια (19 δεκεμβρίου 2013) "Ποιος είναι ο Krampus είναι;" Το Περιοδικό National Geographic
- ↑ Williams, Victoria (30 Νοεμβρίου 2016). Celebrating Life Customs around the World: From Baby Showers to Funerals [3 volumes]. ABC-CLIO. ISBN 9781440836596.
- ↑ Crimmins, Peter (15 Δεκεμβρίου 2011). «Horror For The Holidays: Meet The Anti-Santa». NPR. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Run, Kris Kringle, Krampus is Coming!». Spiegel Online. 2 December 2008. http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,594050,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 December 2011.
- ↑ «Krampus disliked in Fascist Austria; Genial Black and Red Devil, Symbol of Christmas Fun, Is Frowned Upon». The New York Times. 23 December 1934. https://www.nytimes.com/1934/12/23/archives/krampus-disliked-in-fascist-austria-genial-black-and-red-devil.html.
- ↑ «Throw Out Krampus». Time: σελ. 41. 7 December 1953. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-12-13. https://web.archive.org/web/20111213211612/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,890728,00.html. Ανακτήθηκε στις 18 December 2011.
- ↑ Silver, Marc (30 Νοεμβρίου 2009). «Merry Krampus?». NGM Blog Central. National Geographic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2011.
- ↑ Erik Olsen, "Στη Βαυαρία, Krampus Πιάνει το Άτακτο." New York Times, 21 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Alexandra, Zawadil (6 December 2006). «Santa's evil sidekick? Who knew?». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-20. https://web.archive.org/web/20151120232337/http://www.reuters.com/article/2006/12/06/us-austria-christmas-devil-idUSL0438534320061206. Ανακτήθηκε στις 2019-02-15.