Βικιπαίδεια

Κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου

Το κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου (ρωσικά: Колокольня Иван Великий‎‎, Koλοκόλνγια Ιβάν Βελίκιυ) είναι πύργος εκκλησίας μέσα στο συγκρότημα του Κρεμλίνου της Μόσχας. Με συνολικό ύψος 81 μ., είναι ο ψηλότερος πύργος και οικοδόμημα του Κρεμλίνου. Κτίστηκε το 1508 στην πλατεία των Καθεδρικών Ναών για τους τρεις Ρωσικούς Ορθόδοξους Καθεδρικούς Ναούς, δηλαδή της Κοίμησης της Θεοτόκου (πλησιέστερα στον πύργο), του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που δεν έχουν δικά τους καμπαναριά. Λειτουργεί ως μέρος των Μουσείων του Κρεμλίνου της Μόσχας.

Κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου
Колокольня Ивана Великого
Χάρτης
Είδοςεκκλησία, Καμπαναριό και ορόσημο
ΑρχιτεκτονικήΡωσική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°45′3″N 37°37′5″E
ΘρήσκευμαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Θρησκευτική υπαγωγήΕπαρχία της Μόσχας
Διοικητική υπαγωγήTverskoy District
ΧώραΡωσία
Έναρξη κατασκευής1508
Ολοκλήρωση1508
Ύψος81 μέτρα
ΑρχιτέκτοναςΝτομένικο Τζιλάρντι
Προστασίαμνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)


Ιστορία Επεξεργασία

Από το 1329, το πρώτο πέτρινο καμπαναριό της Μόσχας βρισκόταν σε αυτήν την τοποθεσία, συνδεδεμένο με την Εκκλησία του Αγίου Ιβάν της Κλίμακος που βρισκόταν κάτω από την Καμπάνα, εξ ου και το όνομα "Ιβάν" στον τίτλο. Αυτή η εκκλησία ανεγέρθηκε από τον μεγάλο δούκα Ιβάν Α΄ Καλιτά και ήταν μια από τις πρώτες που κτίστηκαν στη Μόσχα από πέτρα και όχι από ξύλο. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης ανακαίνισης του Κρεμλίνου από τον Ιβάν Γ΄, ο μεγάλος δούκας προσέλαβε έναν Ιταλό αρχιτέκτονα για να αντικαταστήσει αυτήν την εκκλησία. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1505, τη χρονιά του τέλους του Ιβάν Γ΄, και ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα από τον γιο του Βασίλειο Γ΄. Ο Βασίλειος Γ΄ διέταξε επίσης να ανεγερθεί ένας νέος και μεγάλος πύργος στα θεμέλια του παλαιού πύργου, στη μνήμη του πατέρα του.

Το νέο κωδωνοστάσιο, που ολοκληρώθηκε το 1508, είχε αρχικά δύο καμπαναριά σε διαφορετικά επίπεδα και ύψος περίπου 60 μ. Λόγω του ύψους του, ο πύργος χρησίμευε και ως σημείο παρατήρησης των πυρκαγιών και της προσέγγισης των εχθρών.

Υπάρχει ένας δημοφιλής, αλλά αμφισβητούμενος μύθος, ότι όταν ο Ναπολέων Α΄ κατέλαβε τη Μόσχα το 1812 μετά τη μάχη του Μποροντίνο, άκουσε ότι ο σταυρός στον κεντρικό τρούλο του καθεδρικού ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είχε χυθεί με μασίφ χρυσό και έδωσε αμέσως εντολή να τον κατεβάσουν. Μπέρδεψε όμως τον καθεδρικό ναό με το κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου, που είχε μόνο έναν επιχρυσωμένο σιδερένιο σταυρό. Αυτός ο σταυρός αντιστάθηκε σε όλες τις προσπάθειες των Γάλλων μηχανικών και των εργαλείων τους να τον απομακρύνουν από τον πύργο. Μόνο αφού ένας Ρώσος αγρότης προσφέρθηκε εθελοντικά να σκαρφαλώσει στον τρούλο, ο σταυρός κατέβηκε σε ένα σχοινί. Όταν πήγε στον Ναπολέοντα Α΄ αναζητώντας ανταμοιβή, ο τελευταίος τον σκότωσε ως προδότη της πατρίδας του. [2]

 
Το Κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου και ο τρούλος του.

Αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Το Κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου είναι ένα σύνολο με τρία στοιχεία. Όλα τα κτίρια είναι κατασκευασμένα από τούβλα και είναι ασβεστωμένα σύμφωνα με τα γειτονικά κτίρια της πλατείας του καθεδρικού ναού.

Καμπάνες Επεξεργασία

Το Κωδωνοστάσιο του Ιβάν του Μεγάλου σήμερα περιέχει 22 καμπάνες. Από αυτές, 18 μικρές καμπάνες κρέμονται στη βάση και στη μέση του καμπαναριού.

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ «Постановление Совета Министров РСФСР № 1327 от 30.08.1960».
  2. ↑ «The War with Napoleon». Vladimir A Lagutin. 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2011. 

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Κλάιν, Μίνα. Το Κρεμλίνο: Ακρόπολη της Ιστορίας . MacMillan Publishing Company (1973).(ISBN 0-02-750830-7)ISBN 0-02-750830-7
  • Τρόπκιν, Αλέξανδρος. Το Κρεμλίνο της Μόσχας: ιστορία του μοναδικού μνημείου της Ρωσίας . Εκδοτικός Οίκος "Russkaya Zhizn" (1980). ASIN: B0010XM7BQ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κωδωνοστάσιο_του_Ιβάν_του_Μεγάλου&oldid=9943080"