Για τον ζωγράφο, δείτε: Ντίκος Βυζάντιος.

Ο Κωνσταντίνος Βυζάντιος ήταν μουσικοδιδάσκαλος της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Βυζάντιος ήταν πρωτοψάλτης της Μεγάλης Εκκλησίας και μαθητής του Γεώργιου Κρητικού και του Μανουήλ Πρωτοψάλτη, με τον οποίο έψελνε μαζί ως λαμπαδάριος[1]. Αναδείχτηκε άριστος μελοποιός και διακρίθηκε για την ευστροφία και γλυκύτητα της φωνής του. Μαθητές του ήταν ο Αντώνιος Λαμπαδάριος, Ιωάννης Βυζάντιος, Γεώργιος Ραιδεστινός και Νικόλαος Στογιάννης Λαμπαδάριος.

Έγραψε έργα άξια μελέτης, εξέδωσε «Αναστασιματάριο», το «Αργοσύντομο Δοξαστάριο», δίτομη Ανθολογία της Μουσικής, και άλλα. Από τα μουσουργήματά του διακρίνονται τα αργοσύντομα Χερουβικά που ψάλλονται στις επίσημες εορτές από ικανούς ιεροψάλτες.

Απεβίωσε και ενταφιάστηκε έξω από τη Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κρημνού στη Χάλκη στις 30 Ιουλίου 1862, σε ηλικία 85 χρονών.[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Σ. Σάββας, «Βυζάντιος Κωνσταντίνος »,Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια,τομ.4(1964),στ90-91
  2. Σ. Σάββας, «Βυζάντιος Κωνσταντίνος »,Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια,τομ.4(1964),στ.91
  • Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα: Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.
  • Σ. Σάββας, «Βυζάντιος Κωνσταντίνος»,Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.4 (1964) ,σελ.90-91