Λιούτοβιντ της Ζαχουμλίας

Ο Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας ήταν Σλάβος, γηγενής, κυβερνήτης της Ζαχλουμίας, στη σημερινή δυτική Ερζεγοβίνη και νότια της Κροατίας, που άκμασε στα μέσα του 11ου αιώνα υποτελής στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός διοικητής του Θέματος του Σιρμίου το 1039-1042[1].

Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Περίοδος ακμής10ος αιώνας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαστρατηγός

Σε έναν χάρτη του Ιουλίου του 1039 ο Λιούτοβιντ αναφέρεται με τους βυζαντινούς τίτλους του πρωτοσπαθάριου επί του χρυσιτρικλίνου, ύπατου, και στρατηγός της Σερβίας και της Ζαχλούμιας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Δ΄[2] του χορήγησε την διοίκηση αυτών των εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Διοκλείας[1].

Το 1042 ο Ζουπάνος της Ράσκας Μπαν της Βοσνίας και ο Λιούτοβιντ έλαβαν μεγάλες ποσότητες χρυσού από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα για την υποστήριξή τους στην ανατροπή του Στέφαν Βόγισλαβ της Διοκλείας[1][3]. Αυτός οδήγησε τον στρατό εναντίον της Διοκλείας το 1043, αλλά έπεσε σε ενέδρα στον λόφο Κλομπούκ[4] κι έχασε την μάχη από τον Βόισλαβ, ο οποίος νίκησε. Ο Βόισλαβ έπειτα συνέχισε για να προσαρτήσει το μεγαλύτερο μέρος του Ζαχλουμίου και της Τραβουνίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Stephenson 2003, σσ. 42-43
  2. Cameron, Averil (17 Ιουλίου 2003). Fifty Years of Prosopography: The Later Roman Empire, Byzantium and Beyond. OUP/British Academy. ISBN 9780197262924. 
  3. Chronicle of the Priest of Duklja, ch. 38: «iupano Rassae et bano Bosnae et principi regionis Chelmanae»
  4. Marko Vego, Naselja bosanske srednjevjekovne države, Svjetlost, 1957. Google Books

Πηγές Επεξεργασία