Λόρελ Κλαρκ
Η Λόρελ Μπλερ Κλαρκ (Laurel Blair Clark) (née Salton, 10 Μαρτίου 1961 - 1 Φεβρουαρίου 2003) ήταν αστροναύτης της NASA, ιατρός, καπετάνισσα του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών και ειδική στην αποστολή του Space Shuttle. Η Κλαρκ πέθανε μαζί με τα έξι μέλη του πληρώματος στην Τραγωδία του Κολούμπια . Της απονεμήθηκε μετά το θάνατο της το Διαστημικό Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου.
Λόρελ Κλάρκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 10 Μαρτίου 1961[1][2] Έιμς |
Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 2003[1][2] Τέξας |
Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
Τόπος ταφής | Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον (38°52′37″ s. š., 77°4′27″ z. d.)[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Θρησκεία | Unitarian Universalism |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν στο Μάντισον William Horlick High School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αξιωματικός αστροναύτρια ιατρός μέλος πληρώματος υποβρυχίου |
Εργοδότης | NASA |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | captain/Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Congressional Space Medal of Honor (3 Φεβρουαρίου 2004)[4] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Νεανικά χρόνια και προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΗ Κλαρκ γεννήθηκε στο Ames της Αϊόβα, αλλά θεωρούσε το Racine του Ουισκόνσιν πατρίδα της. H Κλαρκ ήταν μέλος της αδελφότητας Gamma Phi Beta στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν - Μάντισον .
Κατείχε μια ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) που εξέδωσε ερασιτεχνική ραδιοφωνική άδεια κατηγορίας τεχνικού με το διακριτικό κλήσης KC5ZSU.
Άφησε πίσω της τον σύζυγό της, συνάδελφο χειρουργό της NASA, Dr. Jonathan Clark (ο οποίος ήταν μέρος του επίσημου πάνελ της NASA που ετοίμασε την τελική έκθεση 400 σελίδων σχετικά με την καταστροφή του Space Shuttle Columbia ) και τον γιο της Iain, ο οποίος γεννήθηκε το 1996[5]
Εκπαίδευση
Επεξεργασία- 1979: Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο William Horlick, Racine, Wisconsin
- 1983: Έλαβε πτυχίο Bachelor of Science στη Ζωολογία από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον
- 1987: Έλαβε διδακτορικό στην Ιατρική από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον
Οργανισμοί
ΕπεξεργασίαΗ Κλαρκ ήταν μέλος της Αεροδιαστημικής Ιατρικής Ένωσης και της Εταιρείας Χειρουργών Ναυτικών Πτήσεων των ΗΠΑ. Ήταν επίσης μέλος της Ολυμπιακής Οικουμενικής Εκκλησίας Olympia Brown στο Racine του Ουισκόνσιν.[6]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΚατά τη διάρκεια της ιατρικής σχολής, η Κλαρκ έκανε ενεργή εκπαίδευση στο Τμήμα Καταδυτικής Ιατρικής στο United States Navy Experimental Diving Unit τον Μάρτιο του 1987. Μετά την ολοκλήρωση της ιατρικής σχολής, παρακολούθησε μεταπτυχιακή ιατρική εκπαίδευση στην παιδιατρική από το 1987 έως το 1988 στο Εθνικό Ναυτικό Ιατρικό Κέντρο . Τον επόμενο χρόνο ολοκλήρωσε την εκπαίδευση υποβρύχιου ιατρικού υπαλλήλου του Ναυτικού στο Ιατρικό Ινστιτούτο Ναυτικής Υποθαλάσσιας στο Γκρότον, στο Κονέκτικατ, και εκπαιδεύτηκε ως ιατρική υπάλληλος κατάδυσης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικών Καταδύσεων και Σωτηρίας στην Πόλη του Παναμά της Φλόριντα . Η Κλαρκ διορίστηκε Υπεύθυνη Υγείας Ακτινοβολίας και Υπεύθυνη Υγείας Υποθαλάσσιας. Στη συνέχεια ανατέθηκε ως επικεφαλής ιατρικού τμήματος υποβρυχίων μοίρας 14 στο Holy Loch της Σκωτίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, καταδύθηκε με δύτες του Ναυτικού και την ομάδα Naval Special Warfare Unit Two SEALs, και πραγματοποίησε πολλές ιατρικές εκκενώσεις από τα αμερικανικά υποβρύχια. Μετά από δύο χρόνια επιχειρησιακής εμπειρίας διορίστηκε ως Ναυτική Υποβρύχια Ιατρός και Ιατρική Υπάλληλος Καταδύσεων.[7]
Η Κλαρκ υποβλήθηκε σε εξάμηνη αεροδυναμική εκπαίδευση στο Ιατρικό Ινστιτούτο Ναυτικής Αεροδιαστημικής στο NAS Pensacola στην Πενσακόλα της Φλόριντα και διορίστηκε ως Χειρουργός Ναυτικής Πτήσης. Ήταν τοποθετημένη στο MCAS Yuma της Αριζόνα και ανατέθηκε ως Ιπτάμενη Ιατρός Ναυτικού στην επιθετική μοίρα (Flight Surgeon Marine Attack Squadron) 211 (VMA-211), μια μοίρα του Σώματος Πεζοναυτών (Marine Corps AV-8B Harrier). Έκανε αρκετές ασκήσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας στο εξωτερικό στον Δυτικό Ειρηνικό, άσκησε την ιατρική σε αυστηρά περιβάλλοντα και πέταξε με πολλαπλά αεροσκάφη. Η μοίρα της κέρδισε το βραβείο Marine Attack Squadron of the Year για την επιτυχή ανάπτυξη. Στη συνέχεια ανατέθηκε ως η χειρουργός πτήσης της ομάδας για τα θαλάσσια αεροσκάφη Group 13 (MAG-13).
Πριν από την επιλογή της ως υποψήφια αστροναύτης, υπηρέτησε ως Χειρουργός Πτήσης για την Εκπαιδευτική Μοίρα 86 ( VT-86 ), ο Αξιωματικός της Ναυτικής Πτήσης ανέπτυξε την προπονητική μοίρα για τα τακτικά αεροσκάφη στο NAS Pensacola. Η Κλαρκ πιστοποιήθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ιατρικών Εξεταστών και κατείχε άδεια Ιατρικής από το Ουισκόνσιν. Τα στρατιωτικά της προσόντα περιλάμβαναν την Υπεύθυνη Υγείας Ακτινοβολίας, Υπεύθυνη Υγείας Υποθαλάσσιου, Ιατρική Υπεύθυνη Καταδύσεων, Υπεύθυνη Υποβρυχίων Ιατρών και Χειρούργος Ναυτικής Πτήσης. Ήταν Bασική Εκπαιδεύτρια Υποστήριξης Ζωής, Πάροχος Προηγμένης Υποστήριξης Καρδιακής Ζωής, Πάροχος Υποστήριξης Ζωής Για Προχωρημένο Ταύμα και Σύμβουλος Υπερβαρικού Θαλάμου.
Καριέρα στη NASA
ΕπεξεργασίαΈχοντας επιλεχθεί από τη NASA τον Απρίλιο του 1996, η Κλαρκ παρουσιάστηκε στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον (Johnson Space Center) στο Χιούστον του Τέξας τον Αύγουστο του 1996.[8] Αφού ολοκλήρωσε δύο χρόνια εκπαίδευσης και αξιολόγησης, ήταν κατάλληλη για αποστολή πτήσης ως ειδική αποστολής. Από τον Ιούλιο του 1997 έως τον Αύγουστο του 2000, η Κλαρκ εργάστηκε στο Υποκατάστημα Ωφέλιμων Φορτίων / Ασφάλειας. Η Κλαρκ πέταξε στο STS-107, καταγράφοντας 15 ημέρες, 22 ώρες και 21 λεπτά στο διάστημα. [7][9]
Εμπειρία διαστημικής πτήσης
ΕπεξεργασίαSTS-107 Columbia - Η πτήση των 16 ημερών ήταν μια ειδική επιστημονική και ερευνητική αποστολή. Δουλεύοντας 24 ώρες την ημέρα, σε δύο εναλλασσόμενες βάρδιες, το πλήρωμα πραγματοποίησε με επιτυχία περίπου 80 πειράματα. Τα πειράματα βιοεπιστήμης της Κλαρκ περιελάμβαναν κηπουρική στο διάστημα, όπως ανέφερε μόνο λίγες μέρες πριν από το θάνατό της σε συνέντευξη με τα ΜΜΕ του Μιλγουόκι κοντά στην πατρίδα της στο Ουισκόνσιν. Η αποστολή STS-107 έληξε απότομα την 1η Φεβρουαρίου 2003, όταν το Κολούμπια διαλύθηκε και το πλήρωμά της χάθηκε κατά την επιστροφή, 16 λεπτά πριν από την προγραμματισμένη προσγείωση.
Η Κλαρκ κατέγραψε επίσης μέσα στο πιλοτήριο κατά τη διάρκεια της καθόδου της Κολούμπια στην ατμόσφαιρα της Γης με μια μικρή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.[11]
Το τελευταίο μήνυμα της Κλαρκ προς τους φίλους και την οικογένειά της ήταν μέσω e-mail που στάλθηκε από το Κολούμπια.[12] [13] Στο δημοσιευμένο κείμενο του e-mail, η Κλαρκ αποκάλεσε τον πλανήτη υπέροχο και εξήγησε ότι ενώ ξοδεύει μεγάλο μέρος του χρόνου δουλεύοντας πίσω στο Spacehab και μακριά από τα αξιοθέατα της Γης, "όποτε κάνω να κοιτάξω έξω, είναι υπέροχο." Διαπίστωσε ότι η λήψη φωτογραφιών της Γης ήταν δύσκολη, "Κρατώ τα δάχτυλά μου σταυρωμένα ότι βρίσκονται σε έντονη εστίαση" Ο Κλαρκ μοιράστηκε επίσης μερικές από τις ενδιαφέρουσες επιδράσεις της μικροβαρύτητας στην ανθρώπινη φυσιολογία, όπως η διαρκής πρόκληση να παραμείνει επαρκώς ενυδατωμένη λόγω της «σχεδόν ανύπαρκτης» αίσθησης δίψας. [14]
Βραβεία και διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΟ Clark τιμήθηκε με πολλά εμβλήματα και προσωπικές διακρίσεις, όπως:
Πιστοποιήσεις
Επεξεργασία- Ναυτική αστροναύτης / χειρουργός πτήσης
- Χειρουργός ναυτικής πτήσης
- Ιατρός κατάδυσης
- Υποβρύχια Ιατρός
Μετάλλια
Επεξεργασία- Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας Άμυνας †
- Μετάλλιο Έπαθλου Ναυτικού και Σώματος Πεζοναυτών με 2 χρυσά αστέρια (3 βραβεία)
- Διαστημικό Μετάλλιο Τιμής Κογκρέσου †
- Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας της NASA †
- Μετάλλιο διαστημικής πτήσης της NASA †
- Μετάλλιο Εθνικής Υπηρεσίας Άμυνας
- Κορδέλα Εξωτερικής Υπηρεσίας
Το σύμβολο † δείχνει ένα μεταθανάτιο βραβείο.
Προς τιμήν της ονομάστηκαν
Επεξεργασία- Ο Αστεροειδής 51827 Laurelclark.[15]
- Το Clark Hill στο Columbia Hills στον Άρη[16]
- Ο L. Clark, ένας εσωτερικός κρατήρας του σεληνιακού κρατήρα Apollo[17]
- Το Clark Hall, στο Columbia Village Suites στο Florida Institute of Technology. Τα διαμερίσματα είχαν αρχικά προγραμματιστεί να ονομάζονται Crane Creek Suites, αλλά μετονομάστηκαν το 2008 για να τιμήσουν τον εορτασμό του πληρώματος του Κολούμπια.
- Το Laurel Salton Clark Memorial Fountain στο Racine του Ουισκόνσιν.[18]
- Το 2004, το Ναυτικό Ινστιτούτο Ιατρικής Αεροδιαστημικής ονόμασε το Ακαδημαϊκό Κέντρο Ιατρικής της Αεροδιαστημικής στην Πενσακόλα "Κλαρκ και Ντειβιντ Μ.Μπραουν" (David M. Brown)[19]
- Το Αμφιθέατρο Κλαρκ στο Εθνικό Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Γουόλτερ Ριντ (Walter Reed National Military Medical Center), Bethesda στο Μέριλαντ λειτουργεί ως μουσείο
- Το σκωτσέζικο συγκρότημα Runrig αποτίει φόρο τιμής στην Κλαρκ στο άλμπουμ του 2016 The Story . Το τελικό κομμάτι, "Κάπου", τελειώνει με μια ηχογράφηση της φωνής της.[20] Η Κλαρκ ήταν θαυμάστρια των Runrig και είχε μια κλήση αφύπνισης με το "Running to the Light" των Runrig. Πήρε μαζί της το The Stamping Ground CD του 2001 στο διάστημα. Όταν το λεωφορείο εξερράγη, το CD βρέθηκε πίσω στη Γη και παρουσιάστηκε στο συγκρότημα από την οικογένειά της.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Laurel-Blair-Salton-Clark. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 7135846. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 ancexplorer
.army .mil /publicwmv /index .html # /arlington-national /. - ↑ www
.nasa .gov /history /congressional-space-medal-of-honor /. - ↑ Burke, Michael. «SC Johnson donation to return Laurel Clark fountain to public use» (στα αγγλικά). Journal Times. http://journaltimes.com/news/local/sc-johnson-donation-to-return-laurel-clark-fountain-to-public/article_625c73b8-796a-11df-8783-001cc4c002e0.html. Ανακτήθηκε στις 2017-10-27.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2010.
- ↑ 7,0 7,1 «Astronaut Bio: Laurel Blair Salton Clark» (PDF). Μάιος 2004. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021. Αυτό το λήμμα περιλαμβάνει κείμενο από αυτή την πηγή, που είναι κοινό κτήμα.
- ↑ «CNN.com - Astronaut Clark: 'Life is a magical thing' - Feb. 4, 2003». www.cnn.com. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Becker, Joachim. «Astronaut Biography: Laurel Clark».
- ↑ «Columbia's Astronauts Find Small Miracles of Life and Light».
- ↑ «Columbia crew cheerful on tape before disaster - Tucson Citizen Morgue, Part 2 (1993-2009)».
- ↑ «HSF - STS-107 Memorial - Laurel Clark». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021.
- ↑ Letter Home from Space January 31, 2003.
- ↑ «Astronaut's touching mail». BBC. 2003-02-03. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/americas/2722465.stm. Ανακτήθηκε στις 2017-08-24.
- ↑ «51827 Laurelclark (2001 OH38 )». JPL Small-Body Database Browser. Jet Propulsion Laboratory. 2 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016.
- ↑ Savage, Donald (2004-02-02). «NASA Dedicates Mars Landmarks To Columbia Crew». NASA News. NASA (Release no. 04-048). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-29. https://web.archive.org/web/20170329162931/https://www.nasa.gov/home/hqnews/2004/feb/HQ_04048_columbia_landmarks.html. Ανακτήθηκε στις 2016-08-10.
- ↑ Blue, Jennifer (27 Ιουλίου 2006). «Names for the Columbia astronauts provisionally approved». USGS Astrogeology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2006.
- ↑ Chien, Philip (2006). Columbia: Final Voyage. Springer Science & Business Media. σελ. 414. ISBN 9780387271491.
- ↑ Duren, Rod. «Navy Names Training Facility For Fallen Astronauts». America's Navy. U.S. Navy (2004-08-27). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-07-09. https://web.archive.org/web/20200709051434/https://www.navy.mil/submit/display.asp?story_id=14947. Ανακτήθηκε στις 2016-08-10.
- ↑ «Skye rockers Runrig prepare for their final album». The Scotsman. 2016-01-30. http://www.scotsman.com/lifestyle/culture/music/skye-rockers-runrig-prepare-for-their-final-album-1-4016107. Ανακτήθηκε στις 2017-01-24.
- «LAUREL BLAIR SALTON CLARK, M.D. (CAPTAIN, USN)». NASA. Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2019.
- Βιογραφία της NASA Μάιος 2004
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Laurel Clark στο Wikimedia Commons