Λότζια

αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό

Η λότζια (ιταλικά: Loggia) είναι αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό. Είναι ένας στεγασμένος εξωτερικός εξώστης ή διάδρομος συνήθως σε ανώτερο επίπεδο ή μερικές φορές στο επίπεδο του εδάφους. Ο εξωτερικός τοίχος είναι ανοιχτός και συνήθως περιλαμβάνει μια σειρά από κολώνες ή τόξα. Μπορούν να βρίσκονται σε κύριες προσόψεις ή/και πλευρές ενός κτιρίου και δεν προορίζονται για είσοδο, αλλά ως υπαίθριο καθιστικό.[1][2][3] Η λότζια που προεξέχει μπορεί να υποστηρίζεται από μια μπαλντρέσκα.[4]

Η αναγεννησιακή λότζια σε τρεις ορόφους στο Δημαρχείο του Πόζναν

Από τον πρώιμο Μεσαίωνα, σχεδόν κάθε ιταλικός δήμος είχε μια τοξωτή λότζια στην κεντρική του πλατεία, η οποία χρησίμευε ως «σύμβολο κοινοτικής δικαιοσύνης και διακυβέρνησης και ως σκηνή για αστική τελετή.[5]

Ρωμαϊκή λότζια Επεξεργασία

Η κύρια διαφορά μεταξύ λότζια και προστώου είναι ο ρόλος στη λειτουργική διάταξη του κτιρίου. Το προστώο επιτρέπει την είσοδο στο εσωτερικό από το εξωτερικό και υπάρχει σε παραδοσιακά και μικρής κλίμακας κτίρια. Έτσι, απαντάται κυρίως σε αρχοντικές κατοικίες και δημόσια κτίρια. Μια κλασική χρήση και των δύο είναι αυτή που αναπαρίσταται στα ψηφιδωτά της Βασιλικής του Αγίου Απολλιναρίου του νέου.

Παραδείγματα Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. "Definition of Loggia". Lexic.us. Retrieved on 2014-10-24.
  2. "Loggia". The Free Dictionary. Retrieved on 2014-10-24.
  3. "loggia". Merriam-Webster Disctionary Online. Retrieved on 2014-10-24.
  4. Alamán, Ana Pano (2020). The Language of Art and Cultural Heritage: A Plurilingual and Digital Perspective (στα Αγγλικά). Cambridge Scholars Publishing. σελ. 27. ISBN 978-1-5275-4798-8. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  5. Ackerman, James S. (1966). Palladio . Harmondsworth: Penguin. σελ. 120. 
  6. Vasilakis, Antonis. Phaistos. Vasilis Kouvidis – Vasilis Manouras Editions, Iraklio, p. 118 (ISBN 960-86623-6-2)