Μάγκνους Χάραλντσον της Νορβηγίας
Ο Μάγκνους Χάραλντσον, παλαιά Σκανδιναβικά: Magnús Haraldsson, (π. 1135 – π. 1145) [1] ήταν βασιλιάς της Νορβηγίας από το 1142 μέχρι το τέλος του γύρω στο 1145, βασιλεύοντας μαζί με τρία από τα αδέλφια του. Ήταν γιος του Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε της Νορβηγίας από μία άγνωστη παλλακίδα. [2]
| Μάγκνους Χάραλντσον της Νορβηγίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1135 |
| Θάνατος | 1145 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε |
| Αδέλφια | Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας Άισταϊν Β΄ της Νορβηγίας Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας Μπριγκίτα Χάραλντσντοτερ Margaret Haraldsdatter Maria (?) |
| Οικογένεια | Οίκος του Γκίλλε |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε λίγο μετά το 1130, όταν ο πατέρας του έφτασε στη Νορβηγία. Μεγάλωσε από τον αρχηγό Kυρπίνγκα-Ορμ στο Στέλε, στο Σούνχορντλαντ. Δεν φαίνεται να είχε ληφθεί ως βασιλιάς μετά το τέλος του πατέρα του μαζί με τους αδελφούς του Σίγκουρντ Β΄ και Ίνγκε Α΄. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στα έπος (saga) το 1142, όταν ο μεγαλύτερος γιος του Χάραλντ Δ΄, ο Άισταϊν Β΄, ήρθε από τη Σκωτία και έγινε βασιλιάς, μαζί με τον Μάγκνους. Σε ένα ποίημα από τον ποιητή (skald) Άιναρ Σκούλεσον, και οι τέσσερις υπολογίζονται ως βασιλείς ταυτόχρονα. Σε αντίθεση με τα τρία αδέλφια του που επαινούνται για τις πράξεις τους ως πολεμιστές, ο Μάγκνους λέγεται ότι «έκανε ειρήνη μεταξύ των ανδρών». Σύμφωνα με τα έπη, ο Μάγκνους είχε ασθενή πόδια και αρρώστησε και απεβίωσε σε νεαρή ηλικία. Αργότερα γενικά δεν συμπεριλήφθηκε στους καταλόγους των νορβηγών βασιλέων. [1]