Μάικλ Χάουτον
Ο Μάικλ Χάουτον (Michael Houghton, γεννημένος το 1949) είναι Βρετανός επιστήμονας και βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής. Μαζί με τους Qui-Lim Choo, George Kuo και Daniel W. Bradley, συνανακάλυψε την ηπατίτιδα C το 1989. [3] Ανακάλυψε επίσης το γονιδίωμα της ηπατίτιδας D το 1986. [4] Η ανακάλυψη του ιού της ηπατίτιδας C (HCV) οδήγησε στην ταχεία ανάπτυξη διαγνωστικών αντιδραστηρίων για την ανίχνευση του HCV στα αποθέματα αίματος, γεγονός που μείωσε τον κίνδυνο απόκτησης HCV μέσω μετάγγισης αίματος από ένα στα τρία σε περίπου ένα στα δύο εκατομμύρια. [5] [6] Εκτιμάται ότι η δοκιμή αντισωμάτων έχει αποτρέψει τουλάχιστον 40.000 νέες μολύνσεις ετησίως μόνο στις ΗΠΑ και πολλές ακόμη παγκοσμίως. [7]
Μάικλ Χάουτον | |
---|---|
Γέννηση | 1949[1] Λονδίνο[2][1] |
Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας και Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου |
Βραβεύσεις | διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (2013), βραβείο Λάσκερ-ΝτεΜπέικι κλινικής ιατρικής έρευνας (2000), βραβείο Ρόμπερτ Κοχ (1993), βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (2020) και βραβείο μνήμης του Καρλ Λαντστάινερ (1992) |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | μικροβιολογία |
Ιδιότητα | βιοχημικός, ιολόγος, μικροβιολόγος και ερευνητής |
δεδομένα ( ) |
Ο Χάουτον επί του παρόντος έχει την Έδρα Ιολογίας Canada Excellence Research και την Έδρα Ιολογίας Li Li Shing στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, όπου είναι επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Ιολογίας Li Ka Shing. [8] Είναι ο συν-παραλήπτης του βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής του 2020 μαζί με τους Χάρβεϊ Τζ. Άλτερ και Τσαρλς Μ. Ράις . [9]
Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση
ΕπεξεργασίαΓεννημένος στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1949 [10], σε ηλικία 17 ετών ο Χάουτον εμπνεύστηκε να γίνει μικροβιολόγος αφού διάβασε για τον Λουί Παστέρ. [11] [12] Ο Χάουτον αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Ηστ Άνγκλια με πτυχίο βιολογικών επιστημών το 1972 και στη συνέχεια ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη βιοχημεία στο King's College του Λονδίνου το 1977. [13]
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΟ Χάουτον έγινε μέλος της GD Searle & Company προτού μετακινηθεί στην Chiron Corporation το 1982. Ήταν στη Chiron όπου ο Χάουτον μαζί με τους συναδέλφους Qui-Lim Choo και George Kuo, και ο Daniel W. Bradley από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ανακάλυψαν για πρώτη φορά την ηπατίτιδα C. [14]
Ο Houghton ήταν συν-συγγραφέας μιας σειράς επιδραστικών μελετών που δημοσιεύθηκαν το 1989 και το 1990, οι οποίες εντόπισαν αντισώματα ηπατίτιδας C στο αίμα, ιδιαίτερα μεταξύ ασθενών με υψηλότερο κίνδυνο προσβολής της νόσου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχαν λάβει μεταγγίσεις αίματος. [15] [16] [17] [18] Αυτή η εργασία οδήγησε στην ανάπτυξη μιας εξέτασης διαλογής αίματος το 1990. Η εκτεταμένη εξέταση αίματος που ξεκίνησε το 1992 με την ανάπτυξη μιας πιο ευαίσθητης εξέτασης έχει από τότε ουσιαστικά εξαλείψει τη μόλυνση από ηπατίτιδα C από δωρεές αίματος στον Καναδά. [19] [20] Σε άλλες μελέτες που δημοσιεύθηκαν την ίδια περίοδο, ο Χάουτον και οι συνεργάτες του συνέδεσαν την ηπατίτιδα C με τον καρκίνο του ήπατος. [21] [22] [23]
Το 2013, η ομάδα του Χάουτον στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα έδειξε ότι ένα εμβόλιο που προήλθε από ένα μόνο στέλεχος της ηπατίτιδας C ήταν αποτελεσματικό έναντι όλων των στελεχών του ιού. [24] [25] Το εμβόλιο βρίσκεται επί του παρόντος σε κλινικές δοκιμές. [26]
Ο Χάουτον κατέχει 73 διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ σχετικές με την έρευνά του.
Βραβεία
Επεξεργασία- 1992 - Βραβείο Karl Landsteiner [28]
- 1993 - Βραβείο Robert Koch [29]
- 1994 - Βραβείο William Beaumont [30]
- 1994 - Βραβείο Beatrice Vitiello
- 1999 - Βραβείο Hans Popper
- 2000 - Βραβείο Lasker [31]
- 2005 - Dale A. Smith Memorial Award
- 2009 - Hepdart Lifetime Achievement Award
- 2013 - Έγινε το πρώτο άτομο που απέρριψε το Διεθνές Βραβείο Gairdner Foundation 100.000 δολαρίων, δηλώνοντας «Ένιωσα ότι θα ήταν άδικο να αποδεχτώ αυτό το βραβείο χωρίς να συμπεριληφθούν δύο συνάδελφοι, ο Δρ Qui-Lim Choo και ο Δρ George Kuo.» [32] [33]
- 2020 - Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής [9]
Του απονεμήθηκε επίτιμο διδακτορικό της επιστήμης από το alma mater του, το Πανεπιστήμιο Ηστ Άνγκλια, το 2019. [34]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Pioneers of Medicine Without a Nobel Prize» Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου. σελ. 200. ISBN-13 978-1-78326-383-7.
- ↑ «University of Alberta virologist Michael Houghton jointly wins Nobel Prize for medicine».
- ↑ «Isolation of a cDNA clone derived from a blood-borne non-A, non-B viral hepatitis genome». Science 244 (4902): 359–62. April 1989. doi: . PMID 2523562.
- ↑ Wang, KS; Choo, QL; Weiner, AJ; Ou, JH; Najarian, RC; Thayer, RM; Mullenbach, GT; Denniston, KJ και άλλοι. (9 October 1986). «Structure, sequence and expression of the hepatitis delta (delta) viral genome». Nature 323 (6088): 508–14. doi: . PMID 3762705.
- ↑ «Opinion: Nobel-worthy discovery right in our backyard». Canadian for Health Research. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ «Science world abuzz as virologist turns down Gairdner award». The Globe and Mail. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Thompson, Gilbert (2014). Pioneers of Medicine Without a Nobel Prize. σελ. 209. ISBN 978-1-78326-386-8.
- ↑ «MMI Faculty – Michael Houghton, PhD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 9,0 9,1 «Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Houghton -Geburtsjahr 1949
- ↑ «Michael Houghton, PhD». Canadians for Health Research. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Eureka moments in research». Alberta Innovates: Health Solutions. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Boyer, J.L· Blum, H.E (31 Μαρτίου 2001). Liver Cirrhosis and Its Development – Google Books. ISBN 978-0-7923-8760-2. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Houghton, M (2009). «The long and winding road leading to the identification of the hepatitis C virus.». J. Hepatol. 51 (5): 939–948. doi: . PMID 19781804.
- ↑ Kuo, G; Choo, Q-L; Alter, HJ; Gitnick, GI; Redeker, AG; Purcell, RH; Miyamura, T; Dienstag, JL και άλλοι. (1989). «An assay for circulating antibodies to a major etiologic virus of human non-A, non-B hepatitis.». Science 244 (4902): 362–364. doi: . PMID 2496467.
- ↑ Esteban, JI; Viladomiu, L; Bonzalez, A; Roget, M; Genesca, J; Guardia, J; Esteban, R; Lopez-Talavera, JC και άλλοι. (1989). «Hepatitis C virus antibodies among risk groups in Spain.». Lancet 334 (8658): 294–297. doi: .
- ↑ Van Der Poel, CL; Ressink, HW; Lelie, PN; Leentvaar-Kuypers, A; Choo, Q-L; Kuo, G; Houghton, M (1989). «Anti-hepatitis C antibodies and non-A, non-B post-transfusion hepatitis in the Netherlands.». Lancet 334 (8658): 297–298. doi: .
- ↑ Alter, HJ; Purcell, RH; Shih, JW; Melpolder, JC; Houghton, M; Choo, Q-L; Kuo, G (1989). «Detection of antibody to hepatitis C virus in prospectively followed transfusion recipients with acute and chronic non-A, non-B hepatitis». N. Engl. J. Med. 321 (22): 1494–1500. doi: .
- ↑ Cha, T-A; Kolberg, J; Irvine, B; Stempien, M; Beall, E; Yano, M; Choo, Q-L; Houghton, M και άλλοι. (1991). «Use of a signature nucleotide sequence of hepatitis C virus for detection of viral RNA in human serum and plasma». J. Clin. Microbiol. 29: 2528–2534. PMID 1663510. PMC 270367. https://archive.org/details/sim_journal-of-clinical-microbiology_1991-11_29_11/page/2528.
- ↑ Bresters, D; Cuypers, HT; Reesink, HW; Schaasberg, WP; van der Poel, CL; Mauser-Bunschoten, EP; Houghton, M; Choo, Q-L και άλλοι. (1992). «Enhanced sensitivity of a second generation ELISA for antibody to hepatitis C virus.». Vox Sang. 62 (4): 213–217. doi: .
- ↑ Hasan, F; Jeffers, L; de Medina, M; Reddy, R; Parker, T; Schiff, E; Houghton, M; Choo, Q-L και άλλοι. (1989). «Hepatitis C HCV associated hepatocellular carcinoma.». Hepatology 10 (4): 580. doi:. https://archive.org/details/sim_hepatology_1989-10_10_4/page/580.
- ↑ De Bisceglie, AM; Alter, H; Kuo, G; Houghton, M; Hoofnagle, JH (1989). «Detection of antibody to hepatitis C virus in patients with various chronic liver diseases.». Hepatology 10 (4): 581. doi:. https://archive.org/details/sim_hepatology_1989-10_10_4/page/581.
- ↑ Saito, I; Miyamura, T; Ohbayashi, A; Harada, H; Katayama, T; Kikuchi, S; Watanabe, Y; Koi, S και άλλοι. (1990). «Hepatitis C virus infection is associated with the development of hepatocellular carcinoma.». Proc. Natl. Acad. Sci. USA 87 (17): 6547–6549. doi: . PMID 2168552.
- ↑ Law, JL; Chen, C; Wong, J; Hockman, D; Santer, DM; Frey, SE; Belshe, RB; Wakita, T και άλλοι. (March 19, 2013). «A hepatitis C virus (HCV) vaccine comprising envelope glycoproteins gpE1/gpE2 derived from a single isolate elicits broad cross-genotype neutralizing antibodies in humans.». PLOS ONE 8 (3): e59776. doi: . PMID 23527266.
- ↑ Houghton, M; Law, J; Tyrrell, DL (2013). «An inactivated hepatitis C virus vaccine on the horizon?». Gastroenterology 145 (2): 285–288. doi:. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_2013-08_145_2/page/285.
- ↑ «University of Alberta virologist awarded Nobel Prize in Physiology or Medicine». EurekAlert! (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Michael Houghton». Google Scholar. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Karl Landsteiner Memorial Award 1992
- ↑ «Robert Koch Prize 1993». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ William Beaumont Prize 1994
- ↑ Albert Lasker Clinical Medical Research Award 2000
- ↑ «World-renowned virologist named recipient of Gairdner Award». 22 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Boesveld, Sarah (20 Μαρτίου 2013). «Edmonton scientist turns down $100,000 'baby Nobel' because it shut out colleagues». Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «A Titanic actor, climate change trailblazer and banking boss: Meet UEA's newest honorary graduates». Eastern Daily Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2020.