Η Μάχη του Κέσσελσντορφ (γερμανικά: Schlacht bei Kesselsdorf‎‎) δόθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1745, μεταξύ των Πρώσων και των Αυστροσαξόνων με αρχηγούς τους στρατάρχες Λεοπόλδο Α΄ του Άνχαλτ-Ντεσάου και τον Φρειδερίκο Αύγουστο Ρουτόφσκι, αντίστοιχα. Τo αποτέλεσμα ήταν νικηφόρο για τους Πρώσους.

Μάχη του Κέσσελσντορφ
Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος, Πόλεμος Αυστριακής Διαδοχής
Χρονολογία15 Δεκεμβρίου 1745
ΤόποςΚέσσελσντορφ, Δρέσδη, Γερμανία.
ΈκβασηΠρωσική νίκη
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
32.000[1]
33 κανόνια

35.000:

  • 28.000 Σάξονες
  • 7.000 Αυστριακοί
    80 κανόνια[2]
Απώλειες
1600 νεκροί
3.500 τραυματίες και αγνοούμενοι
3.800 νεκροί και τραυματίες
6.700 αιχμάλωτοι
48 κανόνια
7 σημαίες[3]

Ελιγμοί πριν την μάχη

Επεξεργασία

Δυο φάλαγγες πρωσικού στρατού, με διοικητές τον βασιλιά Φρειδερίκο Β΄ και τον Λεοπόλδο Α΄ του Άνχαλτ-Ντεσάου, πλησίαζαν την Δρέσδη, πρωτεύουσα του ελεκτοράτου της Σαξονίας, συμμάχου της Αυστρίας. Ανάμεσα στην πόλη και το απόσπασμα του Λεοπόλδου, βρισκόταν ο κόμης Ρουτόφσκι. Την ίδια στιγμή ο Κάρολος Αλέξανδρος της Λωρραίνης με αυστριακό στρατό βάδιζε με ταχύτητα προς την Δρέσδη και τον κόμη, ελπίζοντας να φτάσει εγκαίρως ώστε να να τον ενισχύσει. Ο Λεοπόλδος προχωρούσε αργά και εισήλθε στην σαξονική επικράτεια στις 29 Νοεμβρίου, βαδίζοντας προς την Λειψία και τον Ρουτόφσκι, με αποτέλεσμα ο σαξονικός στρατός να υποχωρήσει προς την Δρέσδη. Στο μεταξύ τους Σάξονες ενίσχυσαν 7.000 Αυστριακοί. Ο συμμαχικός στρατός παρατάχθηκε στο Κέσσελσντορφ, 8 χιλιόμετρα δυτικά της Δρέσδης. Από αυτήν την θέση ο Σάξονας στρατάρχης προστάτευε την πόλη και παράλληλα ήταν πιο κοντά στον Κάρολο Αλέξανδρο από ότι ο Λεοπόλδος στον Φρειδερίκο. Οι Σάξονες παρατάχθηκαν σε μια πλαγιά, που εκτεινόταν από το Κέσσελσντορφ ως τον ποταμό Έλβα. Μπροστά της υπήρχε ένα ρέμα και βαλτώδες έδαφος. Οι Αυστριακοί παρατάχθηκαν στην δεξιά πλευρά κοντά στον Έλβα. Η συμμαχική γραμμή είχε μεγάλο μήκος, ενώ υπήρχε ένα σημαντικό κενό στο κέντρο, μεταξύ των Αυστριακών και των Σαξόνων.

 
Η μάχη του Κέσσελσντορφ

Οι σύμμαχοι είχαν το πλεονέκτημα του εδάφους και ο εβδομηντάχρονος Λεοπόλδος, που ήταν έμπειρος αξιωματικός, κατάλαβε ότι έπρεπε να πάρει το Κέσσελσντορφ προκειμένου να υπερφαλαγγίσει τους αντιπάλους του, και συγκέντρωσε τις προσπάθειές του στρατού του στους Σάξονες. Στο Κέσσελσντορφ είχαν τοποθετηθεί 24 κανόνια[3], ενώ Σάξονες μηχανικοί είχαν ενισχύσει την άμυνα της πόλης. Την πρώτη επίθεση έκαναν επίλεκτοι Πρώσοι στρατιώτες του πεζικού της γραμμής και γρεναδιέροι. Ωστόσο το έδαφος ήταν τραχύ και η πρώτη επίθεση αποκρούστηκε με αρκετές πρωσικές απώλειες. Μια δεύτερη πιο ισχυρή επίθεση απέτυχε και οι Πρώσοι υποχώρησαν άτακτα. Από τους 3.500 Πρώσους στρατιώτες που συμμετείχαν στις επιθέσεις, οι 1.500 σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.

Αντικρίζοντας την πρωσική υποχώρηση, Σάξονες γρεναδιέροι ενέργησαν παρορμητικά και άφησαν τις δυνατές τους θέσεις καταδιώκοντας τους Πρώσους. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθούν επίθεση από Πρώσους δραγόνους. Η επίθεση του ιππικού ανάγκασε τους Σάξονες να υποχωρήσουν στις αρχικές τους θέσεις και τελικά εκτός πεδίου μάχης. Ο ίδιος ο γιος του Λεοπόλδου, Μαυρίκιος του Άνχαλτ-Ντεσάου, οδήγησε ένα σύνταγμα πεζικού διασπάζοντας το σαξονικό κέντρο. Το σύνταγμα βρέθηκε απομονωμένο αλλά κράτησε την θέση του, αφού η πεισματώδης άμυνα των Σαξόνων δεν άφησε καμία πρωσική δύναμη να ενωθεί μαζί τους. Τελικά η κατάληψη της πόλης οδήγησε το σαξονικό άκρο σε υποχώρηση με αποτέλεσμα ολόκληρη η γραμμή των Σαξόνων να καταρρεύσει και να τραπεί σε φυγή το σούρουπο.

Οι Αυστριακοί δεν πήραν καθόλου μέρος στην μάχη, ενώ ο Κάρολος Αλέξανδρος, που είχε φτάσει στην Δρέσδη, άκουσε τους κανονιοβολισμούς αλλά απέτυχε να έρθει σε βοήθεια του συμμάχου του.

Αποτέλεσμα

Επεξεργασία

Ο σαξονικός στρατός συνέχισε την υποχώρηση του ακόμη και όταν έφτασε στην Δρέσδη, παρά την παρουσία του Καρόλου Αλέξανδρου με 18.000 στρατιώτες, που επιθυμούσε να πολεμήσει. Στις 18 Δεκεμβρίου η πόλη εκκενώθηκε και ο Φρειδερίκος την πολιόρκησε απαιτώντας την παράδοση της άνευ όρων. Οι Αυστριακοί άρχισαν άμεσα διαδικασίες για την υπογραφή της συνθήκης της Δρέσδης, η οποία έβαλε τέλος στον Δεύτερο Σιλεσιανό Πόλεμο.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Tuttle, Herbert. History of Prussia, Boston, Houghton Mifflin, 1888, Vol.III, p.42
  2. Cust, Edward. Annals of the wars of the eighteenth century, London,1862, Vol. I, p.74.
  3. 3,0 3,1 Holcroft, Thomas, translator.Posthumous works of Frederic II. King of Prussia, Volume 1,London, MDCCLXXXIX, p.278

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Chandler, David: The Art of Warfare in the Age of Marlborough. Spellmount Limited, (1990). ISBN 0-946771-42-1
  • Tuttle, Herbert. History of Prussia, Boston, Houghton Mifflin, 1888, Vol III.
  • Cust, Edward. Annals of the wars of the eighteenth century, London,1862, Vol. I.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία