Μάχη του Μεχμέταγα
Η μάχη του Μεχμέταγα ή Μεϊμέταγα ήταν πολεμική σύγκρουση κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Διεξήχθη στο β΄ μισό του Ιουλίου του 1826, στα όρια του σημερινού χωριού Γαρέα Αρκαδίας με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες[1].
| Μάχη στο Μεϊμέταγα | |||
|---|---|---|---|
| Ελληνική Επανάσταση του 1821 | |||
-2.jpg) Σύγχρονη πανοραμική άποψη της Γαρέας (πρώην Μεχμέταγα) και της γύρω περιοχής | |||
| Χρονολογία | 18 Ιουλίου 1826 | ||
| Τόπος | Γαρέα Αρκαδίας | ||
| Έκβαση | Νίκη των Ελλήνων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Πρελούδιο
ΕπεξεργασίαΜετά την αποτυχημένη εκστρατεία των Αιγυπτίων στη Μάνη κατά τα τέλη Ιουνίου του 1826, ο Ιμπραήμ επέστρεψε στην Τριπολιτσά προκειμένου να ανασυγκροτήσει τα στρατεύματά του[1]. Παράλληλα, έχοντας την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου υπό τον έλεγχό του, διεξήγαγε επιδρομές σε χωριά της ευρύτερης περιοχής, με τους άνδρες του να προβαίνουν σε λεηλασίες, αλλά και να συγκρούονται με τις παρακείμενες επαναστατικές δυνάμεις[1].
Αντιμαχόμενες δυνάμεις
ΕπεξεργασίαΣε μια από αυτές τις επιδρομές, μεταξύ της 18ης και 20ής Ιουλίου του 1826, ισχυρή δύναμη Αιγυπτίων κινήθηκε προς το χωριό Μεχμέταγα (σημ. Γαρέα). Οι πηγές της εποχής δεν συμφωνούν ως προς το μέγεθος και τη σύσταση τους, ενώ μεταγενέστερο έργο δέχεται τον αριθμό των 400 ιππέων[1][2][3].
Στην ίδια περιοχή βρίσκονταν και πολυάριθμοι επαναστάτες, οι οποίοι τηρώντας τις εντολές του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είχαν καταλάβει θέσεις τόσο στο Μεχμέταγα, όσο και στις γειτονικές Ρίζες. Στο Μεχμέταγα ενέδρευε, μεταξύ άλλων, το τακτικό ιππικό του Αντόνιο Αλμέιδα[2], ενώ στις Ρίζες βρίσκονταν ο Νικηταράς και ο Παναγιώτης Γιατράκος με τα τμήματά τους, άτακτο ιππικό υπό τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη, ένοπλοι της Ιωνίου Φάλαγγας, βετεράνοι της φρουράς του Μεσολογγίου κ.ά[1][2][3]. Κατά τον Κολοκοτρώνη, ο αριθμός όλων αυτών ανερχόταν στους 2000 ενόπλους[1].
Η μάχη
ΕπεξεργασίαΗ μάχη ξέσπασε όταν οι αιγυπτιακές δυνάμεις έπεσαν σε ενέδρα των επαναστατών στη δασώδη θέση Μελίσσια ή Αράπικα, ΝΑ του Μεχμέταγα, μεταξύ του χωριού και του Γαρεάτη ποταμού[2]. Γρήγορα η σύγκρουση γενικεύτηκε, ενώ με την έλευση των υπόλοιπων Ελλήνων από τις Ρίζες οι επιδρομείς βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο πυρά. Μπροστά στον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν οι Αιγύπτιοι, ξεκίνησαν ισχυρές τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις από την Τριπολιτσά με κατεύθυνση το πεδίο της μάχης, εξέλιξη που οδήγησε τον Κολοκοτρώνη να διατάξει την αποχώρηση των επαναστατών προς τα υψώματα των Βερβένων[1][2].
Η οπισθοχώρηση των ελληνικών δυνάμεων υπήρξε επιτυχημένη, καθώς οι τουρκοαιγυπτιακές ενισχύσεις ήρθαν σε ένοπλη επαφή μόνο με το τμήμα του Νικηταρά[2] ή με δυνάμεις του ιππικού[1], χωρίς όμως να τους προξενήσουν φθορά.
Απώλειες αντιμαχόμενων
ΕπεξεργασίαΣύμφωνα με τις ελληνικές πηγές, οι Αιγύπτιοι υπέστησαν βαρύτατες απώλειες, με τις μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις να κυμαίνονται στους 200 νεκρούς[1]. Όσον αφορά τις απώλειες των Ελλήνων επαναστατών, με βάση τις ίδιες πηγές, αυτές κυμαίνονταν μεταξύ 4 και 15 νεκρών[1][2].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (1975). ΙΒ΄. σελ. 431.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Μωραΐτη, Νικολάου Δ. (1932). Ιστορία της Τεγέας από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ' ημάς. της Αρκαδίας γενικώς, της αρχαίας Τεγέας, των μεσαιωνικών Νυκλίου και Μουχλίου, των νεωτέρων Τριπολιτσάς και Τεγέας. Εν Αθήναις: Νέα Ελληνική Ηώς. σελ. 392.
- ↑ 3,0 3,1 Βακαλοπούλου, Αποστόλου E. (1986). Ιστορία του Νέου Ελληνισμού. Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-1829). Ζ΄. Θεσσαλονίκη. σελ. 571.
Πηγές
Επεξεργασία- Βακαλόπουλος, Απόστολος (1975), «Η Επανάσταση κατά το 1826», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση (1821 - 1832), Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, σελ. 408–436, ISBN 978-960-213-108-4