Μάχη του Στέρτσινγκ

Μάχη του Στέρτσινγκ
	Εξέγερση του Τιρόλου
Χρονολογία	11 Απριλίου 1809
Τόπος	Στέρτσινγκ; 46°53′0″N 11°26′0″E / 46.88333°N 11.43333°EΣυντεταγμένες: 46°53′0″N 11°26′0″E / 46.88333°N 11.43333°E
Έκβαση	Νίκη των Τιρολέζων
Αντιμαχόμενοι
Βασίλειο της Βαυαρίας	Τιρόλο
Ηγετικά πρόσωπα
	• Αντρέας Χόφερ
Δυνάμεις
400 έως 500 άνδρες; 1 κανόνι	5.000 άνδρες
Απώλειες
40 νεκροί; 420 συλληφθέντες ως αιχμάλωτοι	80 νεκροί
	Μάχη του Στέρτσινγκ (Ιταλία Τρεντίνο-Νότιο Τιρόλο)

Η Μάχη του Στέρτσινγκ έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της Εξεγέρσεως του Τιρόλου του 1809.

Η μάχη Επεξεργασία

Κατά τις απαρχές του Απριλίου του 1809, εκατοντάδες Τιρολέζοι χωρικοί οπλισμένοι με τυφέκια, κόσες, ρόπαλα και δίκρανα συγκεντρώθηκαν στο Σάντχορφ, το πανδοχείο του Αντρέας Χόφερ. Ο τελευταίος αποφάσισε να πραγματοποιήσει επίθεση εναντίον του Στέρτσινγκ, το οποίο βρισκόταν υπό τον έλεγχο βαυαρικών στρατευμάτων της 4ης μεραρχίας ελαφρού πεζικού. Στις 10 Απριλίου, όντας επικεφαλής, συνολικά, 5.000 ανδρών^[2] προερχόμενων από το Μεράν και το Πάσσαϊερταλ, διέβη το πέρασμα του Γιάουφεν^[1].

Κατά τη διάρκεια του πρωινού της αμέσως επόμενης ημέρας, ανταλλαγή πυροβολισμών ξεκίνησε μεταξύ των Τιρολέζων και των Βαυαρών, εμπρός στην είσοδο της πόλεως. Ωστόσο, οι εξεγερθέντες απωθήθηκαν από το πυροβολικό των αμυνόμενων. Στη συνέχεια, οι Τιρολέζοι έκρυψαν αριθμό εκ των πλέον ικανών σκοπευτών τους εντός τριών κάρων παραγεμισμένων με άχυρα, τα οποία, οδηγούμενα από γυναίκες, μεταφέρθηκαν πλησίον των Βαυαρών στρατιωτών οι οποίοι αδιαφόρησαν. Αιφνιδιαστικά, οι σκοπευτές εκτέλεσαν τους χειριστές του κανονιού, ενώ, στη συνέχεια, ο κύριος όγκος των δυνάμεων των εξεγερθέντων πραγματοποίησε γενική επίθεση, η οποία και ολοκληρώθηκε με την ήττα των Βαυαρών. Ο επικεφαλής του στρατεύματος, καθώς και αριθμός εκ των στρατιωτών του παραδόθηκαν και φυλακίστηκαν εντός γειτονικού κάστρου. Συνολικά, οι Βαυαροί μέτρησαν 40 νεκρούς άνδρες και οι Τιρολέζοι 80^[1], ενώ, παράλληλα, 420 Βαυαροί συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι^[2].

Ωστόσο, το Στέρτσινγκ δεν παρέμεινε για πολύ καιρό υπό τον έλεγχο των Τιρολέζων, καθώς, έπειτα από λίγες ώρες, εκκένωσαν την πόλη, έχοντας λάβει σχετική ενημέρωση για την γειτονική παρουσία, εντός της κοιλάδας του Άιζακ, φάλαγγας αρκετών χιλιάδων Γάλλων και Βαυαρών στρατιωτών, υπό την ηγεσία του στρατηγού Μπισόν. Όντας μέλος της συγκεκριμένης φάλαγγας, ο Βαυαρός αντισυνταγματάρχης Βρέντεν επιθυμούσε, ως αντίποινα, την πυρπόληση της πόλεως, ωστόσο εμποδίστηκε από τον στρατηγό Μπισόν^[1].

Κατά τη διάρκεια της αμέσως επόμενης ημέρας, οι Γαλλοβαυαροί συνέχισαν την πορεία τους με κατεύθυνση Ίνσμπρουκ, ενώ, από την πλευρά τους, οι εξεγερθέντες ανακατέλαβαν εκ νέου την πόλη, με αποτέλεσμα τη νίκη των Τιρολέζων, η οποία και οδήγησε σε σημαντικό αντίκτυπο σε ολόκληρη την περιοχή του Τιρόλου^[1].

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Sévillia 1991, σελ. 113-114
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Smith 1998, σελ. 285

Πηγές Επεξεργασία

(Γαλλικά) Sévillia, Jean (1991). Le chouan du Tyrol, Andreas Hofer. Tempus. Perrin. σελ. 113-114. ISBN 978-2262008246.
(Αγγλικά) Smith, Digby (1998). The Napoleonic Wars Data Book. Λονδίνο: Greenhill. σελ. 285. ISBN 1-85367-276-9.

[Sévillia-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Sévillia 1991, σελ. 113-114

[Smith-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Smith 1998, σελ. 285

[1]

[2]