Μέλητος
Ο Μέλητος (4ος-3ος αιώνας π.Χ.), γιος του Μελήτου από το δήμο Πιτθό της Αττικής («Μέλητος Μελήτου Πιτθεύς») ήταν ένας από τους τρεις κατηγόρους του Σωκράτη.
| Μέλητος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μέλητος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγικός ποιητής |
«Μέλητός μοι ἐπέθετο (που μου επιτέθηκαν) καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων, Μέλητος μὲν ὑπὲρ τῶν ποιητῶν ἀχθόμενος, Ἄνυτος δὲ ὑπὲρ τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν πολιτικῶν, Λύκων δὲ ὑπὲρ τῶν ῥητόρων» [23e 4.6].
Ήταν συγγραφέας και ποιητής που χλευάζεται από τον Αριστοφάνη.[1]. Κατηγόρησε τον Σωκράτη ότι με τη διδασκαλία του διέφθειρε τους νέους.[2] Γίνεται σύγχυση για το πρόσωπο του Μέλητος, γιατί υπήρχε σύγχρονός του τραγικός ποιητής[3].
Περιγράφεται ως ένας νέος με μακριά και γυαλιστερά μαλλιά, με λίγο γενάκι και μύτη γερακωτή (γαρμπή) [οἷον τετανότριχα καὶ οὐ πάνυ εὐγένειον, ἐπίγρυπον δέ].[4] Οι Αθηναίοι μετανιωμένοι[5] μετά τον θάνατο του Σωκράτη θανάτωσαν τον Μέλητο, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος και ο Διογένης Λαέρτιος[6]
Επιπλέον βιβλιογραφία
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Αριστοφάνης, Βάτραχοι 1302 «οὗτος δ᾽ ἀπὸ πάντων ”μὲν φέρει, πορνιδίων“, σκολίων Μελήτου, Καρικῶν αὐλημάτων, θρήνων, χορειῶν. τάχα δὲ δηλωθήσεται.»
- ↑ Απολογία Σωκράτους 24c-28a
- ↑ λήμμα Μέλητος, Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, Αθήνα, 1930
- ↑ Πλάτων,Ευθύφρων 2b, 6-7 «Σωκράτης οὐδ᾽ αὐτὸς πάνυ τι γιγνώσκω, ὦ Εὐθύφρων, τὸν ἄνδρα, νέος γάρ τίς μοι φαίνεται καὶ ἀγνώς· ὀνομάζουσι μέντοι αὐτόν, ὡς ἐγᾦμαι, Μέλητον. ἔστι δὲ τῶν δήμων Πιτθεύς, εἴ τινα νῷ ἔχεις Πιτθέα Μέλητον οἷον τετανότριχα καὶ οὐ πάνυ εὐγένειον, ἐπίγρυπον δέ.»
- ↑ Ξενοφών, Απομνημονεύματα Δ΄. 4
- ↑ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων Βιβλίο Β΄«Σωκράτης» 39,43 «43 Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων ἦν· Ἀθηναῖοι δ' εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε κλεῖσαι καὶ παλαίστρας καὶ γυμνάσια. Καὶ τοὺς μὲν ἐφυγάδευσαν, Μελήτου δὲ θάνατον κατέγνωσαν.»