Τα τατουάζ Μαλού (σαμόα: Malu), ονομάζονται έτσι από μία συγκεκριμένη λέξη στη γλώσσα της Σαμόα που περιγράφει ένα συγκεκριμένο γυναικείο τατουάζ με πολιτισμική σημασία.[1] Το είδος αυτού του τατουάζ καλύπτει τα πόδια μόλις κάτω από το γόνατο προς το πάνω μέρος των μηρών ακριβώς κάτω από τους γλουτούς και είναι συνήθως πιο κομψά και φίνα στο σχεδιασμό τους σε σύγκριση με τα pe'a τατουάζ που είναι για τους άνδρες. Τα Μαλού τατουάζ ονομάζονται έτσι από ένα συγκεκριμένο μοτίβο με το ίδιο όνομα και γίνονται στην ιγνυακή κοιλότητα, πίσω από το γόνατο. Είναι ένα βασικό μοτίβο που δε συναντάται σε άνδρες. Σύμφωνα με τον Σαμοανό λόγιο Άλμπερτ Γεντ και τον καλλιτέχνη τατουάζ Su'a Suluape Paulo II, ο όρος «Malu» παραπέμπει στις έννοιες καταφύγιο και προστασία.[2][3] Οι Σαμοανές έκαναν επίσης τατουάζ στα χέρια και μερικές φορές το κάτω μέρος της κοιλιάς. Αυτές οι πρακτικές άρχισαν να αναβιώνουν από τα τέλη της δεκαετίας του 1990.[4]

Μια Σαμοανή με μαλού τατουάζ.

Αλλαγή σημασίας

Επεξεργασία

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, μόνον οι κόρες των αρχηγών της φυλής μπορούσαν να έχουν τατουάζ Μαλού, τα οποία αποκτούσαν στη μετεφηβική τους ηλικία. Ήταν αναμενόμενο από τις γυναίκες με τα Μαλού να εκτελούν βασικές τελετές και να αντιπροσωπεύουν τις οικογένειες και τα χωριά τους σε τελετουργικές εκδηλώσεις. Ωστόσο, το 1930 ο ανθρωπολόγος Te Rangi Hiroa παρατήρησε ότι «... το τατουάζ ενός κοριτσιού χρησιμοποιείται συχνά ως μια ευκαιρία για ένα μαθητευόμενο να κάνει πρακτική εξάσκηση. Αυτό είναι πρακτικά εφικτό καθώς δεν απαιτείται λεπτοδουλειά ή κάποια ειδική τελετουργία όπως στην περίπτωση των αντρικών τατουάζ. Είναι συχνά επαρκής αμοιβή για τον αρχάριο να έχει την δυνατότητα της πρακτικής εξάσκησης καθώς και να τρέφονται καλά κατά τη διάρκεια της περιόδου που γίνεται η διαδικασία... Όσο αφορά την κόρη ενός σημαντικού αρχηγού της φυλής, η οποία πρόκειται να γίνει η taupou του χωριού, είναι σαφές ότι ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης καλείται και η αμοιβή του είναι μεγαλύτερη».[5] Οι τελετουργικοί ρόλοι εξακολουθούν να είναι σημαντικοί στην κοινωνία της Σαμόα και περιορίζονται με παρόμοιους τρόπους σε συγκεκριμένα άτομα με τα σωστά προσόντα και κουλτούρα, αν και η σημασία των τατουάζ Μαλού έχει αλλάξει. Τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1990, υπήρξε λιγότερη έμφαση στην ιεραρχική θέση των ατόμων με αποτέλεσμα πλήθος γυναικών διαφόρων ηλικιών και τάξεων να κάνουν τατουάζ Μαλού. Παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο τατουάζ δεν είναι σημαντικό για όλους τους Σαμοανούς ή το μοναδικό σύμβολο ατομικής δέσμευσης ή συμμετοχής στη Σαμοανή κουλτούρα. Σε ορισμένες εκκλησίες Σαμοανών τα μέλη, άνδρες και γυναίκες, αποθαρρύνονται από το να κάνουν τατουάζ.[6] Στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, τα Μαλού γίνονται συνεχώς όλο και περισσότερο σημαντικά, ως σύμβολο της πολιτιστικής ταυτότητας της Σαμόα, παρά ως σύμβολο ενός ατόμου που είναι ικανό να διεκπεραιώνει συγκεκριμένα τελετουργικά καθήκοντα.[7] Η σύγχρονη αντίληψη σχετικά με τη σημασία των Μαλού είναι συχνά διαστρεβλωμένη και τα τελευταία χρόνια αυτό έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητό σε φόρουμ μέσων μαζικής κοινωνικής δικτύωσης, όταν καλλιτέχνες τατουάζ και άτομα που έχουν τατουάζ, μοιράζονται φωτογραφίες των τατουάζ τους. Είναι σαφές από αυτές τις δημόσιες συζητήσεις ότι οι αλλαγές στη σημασία για όλα τα είδη Σαμοανών τατουάζ γίνονται από τα ίδια τα άτομα που τα έχουν όσο και από τα άτομα που τα δημιουργούν.[4]

Μη Σαμοανοί και Μαλού

Επεξεργασία

Υπάρχουν περιπτώσεις μη Σαμοανών γυναικών με τατουάζ Μαλού, όπως μια Αμερικανίδα ονόματι Έλσι Μπαχ η οποία εργαζόταν ως εθελόντρια στο ειρηνευτικό σώμα στη Σαμόα το 1970. Ανέπτυξε στενές σχέσεις με οικογένειες της Σαμοανής κοινότητας και έκανε τατουάζ Μαλού και Ματάι (τατουάζ του αρχηγού της φυλής) ως ένα τιμητικό μέσο αναγνώρισης. Καθώς καλλιτέχνες του Σαμοανού τατουάζ έχουν ταξιδέψει και εργαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, γυναίκες και από άλλες εθνικότητες και κουλτούρες έχουν κάνει τατουάζ με το Μαλού ή με επιμέρους στοιχεία του.[8] Για μερικούς Σαμοανούς η πρακτική αυτή είναι αμφιλεγόμενη και είναι συχνό θέμα συζήτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Sowell, Teri (2000). Worn With Pride: Celebrating Samoan Artistic Heritage. Oceanside, CA, USA: Oceanside Museum of Art. σελίδες 10–17. 
  2. Wendt, A. (1999). Afterword: Tatauing the post-colonial body. Inside out: Literature, cultural politics, and identity in the new Pacific, 399-412.
  3. Mallon, S. (2002). Samoan art and artists. University of Hawaii Press.
  4. 4,0 4,1 Mallon, S. (2005). Samoan tatau as global practice. Tattoo: Bodies, Art, and Exchange in the Pacific and the West, 145-169.
  5. Hiroa, Te Rangi. «Samoan Material Culture». New Zealand Electronic Text Collection. Victoria University of Wellington. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2015. 
  6. Mallon, Sean (2002). Samoan Art and Artists / Ο Measina a Samoa. Honolulu: University of Hawaii Press. σελ. 111. ISBN 0-8248-2675-2. 
  7. Lisa Taouma (Director) Measina Samoa: Stories of the Malu 2003
  8. Wendt, Albert. "Afterword: Tatauing the post-colonial body." Inside out: Literature, cultural politics, and identity in the new Pacific (1999): 399-412.