Μανουέλ Αλόνσο

Αντισφαιριστής

Ο Μανουέλ Αλόνσο (λατινικό αλφάβητο : Manuel Alonso de Areizaga), (12 Νοεμβρίου 1895 - 11 Οκτωβρίου 1984), ήταν Ισπανός πρωταθλητής της αντισφαίρισης.

Μανουέλ Αλόνσο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Νοεμβρίου 1895[1][2][3]
Σαν Σεμπαστιάν[1]
Θάνατος11  Οκτωβρίου 1984[1][2][3]
Μαδρίτη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςEscuela Técnica Superior de Ingenieros de Caminos, Canales y Puertos (Universidad Politécnica de Madrid)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής
highway engineer
Περίοδος ακμής- 1938
Οικογένεια
ΑδέλφιαΧοσέ Μαρία Αλόνσο[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιεθνής Αίθουσα Φήμης της Αντισφαίρισης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλόνσο γεννήθηκε στο Σαν Σεμπαστιάν στις 12 Νοεμβρίου 1895[4]. Κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα αντισφαίρισης στο απλό το 1915, το 1919 και το 1920[5]. Συχνά έπαιξε στο διπλό με συμπαίκτη τον αδελφό του Χοσέ Μαρία Αλόνσο ο οποίος ήταν επίσης πρωταθλητής της αντισφαίρισης.

Το 1920 πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αμβέρσας. Στο απλό, έφτασε στους προημιτελικούς που έχασε στο βρετανικό Νοέλ Τάρνμπουλ. Στο διπλό με συμπαίκτη τον αδελφό του αποκλείστηκαν στον Α΄γύρο[6]. Την ίδια χρονιά ο Αλόνσο έφτασε στον ημιτελικό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκληρού γηπέδου. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1924 στο Παρίσι, ο Αλόνσο έφτασε στον τέταρτο γύρο στο απλό. Στο διπλό, και πάλι με συμπαίκτη τον αδελφό του έφτασαν στους προημιτελικούς.

Το 1921, στην πρώτη εμφάνισή του στο Γουίμπλεντον ο Αλόνσο έφτασε στον τελικό του all-comers.[7]. Έπαιξε στο Γουίμπλεντον το 1922 και το 1924 αλλά δεν μπόρεσε να επαναλάβει αυτή την επιτυχία και αποκλειόταν από το τουρνουά σε πρώιμους γύρους. Από το 1921 ως το 1925 ήταν μέλος της ισπανικής ομάδας του κυπέλλου Ντέιβις και έφτασε στον τελικό το 1922 που συνεργάστηκε με τον Μανουέλ ντε Γκομάρ[8].

Ο Αλόνσο μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1923[9] κι έπαιζε τακτικά στο πρωτάθλημα των Η.Π.Α. μέχρι το 1927 και έφτασε στους προημιτελικούς το 1922, 1923, 1925 και 1927. Ήταν τρία χρόνια στο Top 10 των Η.Π.Α. (No. 4 το 1925 και το 1927, No. 2 το 1926)[4]. Το 1927, κατατάχθηκε στον κόσμο Νο. 5 από τον A. Wallis Myers της The Daily Telegraph[10]. Το 1931 και το 1936 έκανε και πάλι δύο σύντομες εμφανίσεις για τη χώρα του στο Κύπελλο ντέιβις. Σύντομα, αποχώρησε από την αντισφαίριση.

Το 1977, λίγα χρόνια πριν από το θάνατό του, ο Αλόνσο έγινε μέλοw στην αίθουσα τένις της φήμης. Πέθανε στις 11 Οκτωβρίου 1984 στη Μαδρίτη[4].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 542. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 165981018.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 21010/manuel-alonso-areyzaga. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 Collins, Bud (2010). History of Tennis (2nd έκδοση). New York City: New Chapter press. σελίδες 541–542. ISBN 978-0942257700. , (Αγγλικά)
  5. «Campeonata de España absoluto» (pdf). www.rfet.es (στα Ισπανικά). Real Federaciòn Española de tenis. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2014. 
  6. Ο Αλόνσο στους Ολυμπιακούς αγώνες Αρχειοθετήθηκε 2009-07-04 στο Wayback Machine., (Αγγλικά)
  7. «Wimbledon 1921». www.tennis.co.nf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2017. , (Αγγλικά)
  8. Ο Αλόνσο στο κύπελλο Ντέιβις, (Αγγλικά)
  9. Ο Αλόνσο στην ITF Αρχειοθετήθηκε 2016-03-22 στο Wayback Machine., (Αγγλικά)
  10. United States Lawn Tennis Association (1972). Official Encyclopedia of Tennis (First Edition), p. 424, (Αγγλικά)