Ο Μαντουβάττα ήταν ένας γνωστός πολέμαρχος ο οποίος στην μετέπειτα Εποχή του Χαλκού κατέκτησε ένα μεγάλο τμήμα στην σημερινή Μικρά Ασία, έμεινε γνωστός στα κείμενα των Χετταίων ως το "Κατηγορητήριο του Μαντουβάττα". Το κατηγορητήριο έγραψε ο βασιλιάς των Χετταίων Αρνουβάντας Α΄ αλλά τα κείμενα αναφέρονται στην βασιλεία του προκατόχου του Τουδαλίγιας Α΄ και οι περισσότερες παραπομπές δεν διασώζονται. Δεν είναι σαφές αν πρόκειται για διπλωματικό έγγραφο ή προειδοποίηση, περιέχει λάθη και διορθώσεις στο αρχικό κείμενο, πιθανότατα ήταν προσχέδιο.[1] Το Κατηγορητήριο αποτελεί την αρχαιότερη ιστορική καταγραφή σχετικά με το βασίλειο των Αχιγιάβα και ο βασιλιάς τους Ατταρσίγιας, το ένα από τα δύο ονόματα βασιλέων τους που διασώζεται σε κείμενα.[2] Τα κείμενα εκφράζουν με σαφήνεια αυτό που είναι γνωστό στους σημερινούς Έλληνες ως Μυκηναϊκός πολιτισμός ο οποίος είχε επίδραση πέρα από τις ακτές του Αιγαίου.[3]

Μαντουβάττα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1η χιλιετία π.Χ.
Θάνατος14ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Μαντουβάττα ξεκίνησε την σταδιοδρομία του σαν "σημαντικός άντρας" που είχε επίδραση στην Χιττίτικη Σφαίρα επιρροής αλλά πέρα από την άμεση επίδραση τους. Την εποχή που ήταν βασιλιάς των Χετταίων ο Τουδαλίγιας Α΄ δέχτηκε επίθεση ως βασιλιάς της Κύπρου από τον βασιλιά των Αχιγιάβα Ατταρσίγια, αναγκάστηκε να δραπετεύσει στον ίδιο τον Τουδαλίγια και να του ορκιστεί υποταγή. Ο Μαντουβάττα τοποθετήθηκε βασιλιάς στην Ζιππάσλα κατά μήκος του ποταμού Κάυστρου στην Μικρά Ασία με τον όρο να μην συμμαχήσει ποτέ στρατιωτικά με εχθρούς των Χετταίων.[4] Ο Μαντουβάττα παραβίασε ωστόσο την συνθήκη, αρχικά δέχτηκε επίθεση από τον γειτονικό βασιλιά της Αρζάβα Κουπάντα Κουρούντα, ζήτησε την βοήθεια των Χετταίων και την δέχτηκε. Την δεύτερη φορά αμέλησε την δεύτερη επίθεση που δέχτηκε από τον βασιλιά των Αχιγιάβα Ατταρσίγια, αναγκάστηκε να ζητήσει για δεύτερη φορά την υποστήριξη των Χετταίων.[5] Τα επόμενα χρόνια ο Μαντουβάττα ανέλαβε μιά μεγάλη σειρά από στρατιωτικές εκστρατείες, οι επιτυχίες του τον επέτρεψαν να έχει στην κατοχή του ένα σημαντικό τμήμα εδαφών στην Ανατολή με κέντρο την Απάλλα (μετέπειτα Έφεσος) αλλά και πολλά εδάφη της Λούκκα.[6] Στην συνέχεια ωστόσο αρνήθηκε την παροχή υποστήριξης στον βασιλιά των Χετταίων, ιδιαίτερα στις εξεγέρσεις που είχαν ξεσπάσει στα υποτελή κράτη. Τα επόμενα χρόνια ο Μαντουβάττα δημιούργησε συμμαχίες με τους πρώην εχθρούς του όπως ο βασιλιάς της Αρζάβα Κουπάντα Κουρούντα, απολογήθηκε στους Χετταίους για το γεγονός αυτό με την πρόφαση για απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Στην συνέχεια υποστήριξε τον βασιλιά των Αχιγιάβα Ατταρσίγια στην επίθεση που έκανε στους Αλασγούς της Κύπρου που ήταν υποτελείς στους Χετταίους, ο ίδιος δήλωσε άγνοια.[7] Τα κείμενα που έχουν διασωθεί στο "Κατηγορητήριο του Μαντουβάττα" καταλήγουν σε έναν διαπληκτισμό του Μαντουβάττα με τον απεσταλμένο του Αρνουβάντας Α΄, η συνέχεια είναι άγνωστη.[8]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σ. 69
  2. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σ. 97
  3. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σσ. 99-100
  4. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σ. 98
  5. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σσ. 66, 98
  6. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σ. 98
  7. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σσ. 66, 99
  8. Beckman, Gary; Bryce, Trevor; Cline, Eric (2012). The Ahhiyawa Texts. Brill. σσ. 69-70

Πηγές Επεξεργασία

  • Beckman, Gary, 1999, Hittite Diplomatic Texts, 2nd ed. Scholars Press, Atlanta.
  • Bryce, T., 1998, The Kingdom of the Hittites
  • Drews, R., 1993, The End of the Bronze Age
  • James, Peter, 1995, The Sunken Kingdom. Jonathan Cape, London. Introduction.
  • Gurney, O. R., 1991, The Hittites
  • Macqueen, J.G., 1996, The Hittites
  • Singer, Itamar, 2002, Hittite Prayers. Scholars Press, Atlanta.