Μαρία Άννα των Βουρβόνων (1697-1741)

(1697-1741)

Η Μαρία Άννα των Βουρβόνων (Marie Anne de Bourbon, 16 Οκτωβρίου 1697 - 11 Αυγούστου 1741) ήταν κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, Πρίγκιπα του Κοντέ.[1]

Πριγκίπισσα Μαρία Άννα
Πριγκίπισσα των Βουρβόνων
Δεσποινίδα του Κλερμόν
Δούκισσα του Ζουαγιέζ
Γέννηση16 Οκτωβρίου 1697 (1697-10-16)
Ξενοδοχείο ντε Κοντέ, Παρίσι, Γαλλία
Θάνατος11 Αυγούστου 1741 (43 ετών)
Ξενοδοχείο ντου Πετίτ Λούξεμπουργκ, Παρίσι, Γαλλία
Τόπος ταφήςΜονή Καρμελιτών του Σαιν Ζακ, Παρίσι, Γαλλία
ΣύζυγοςΛουδοβίκος, Δούκας του Ζουαγιέζ (1719-1724)
Πλήρες όνομα
   Μαρία Άννα
Γαλλικά: Marie Anne
ΟίκοςΒουρβόνων-Κοντέ
ΠατέραςΛουδοβίκος Γ΄, Πρίγκιπας του Κοντέ
ΜητέραΛουίζα Φραγκίσκη των Βουρβόνων
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1697 στο Παλάτι των Βερσαλλιών, και ήταν το πέμπτο παιδί και η τέταρτη κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, Πρίγκιπα του Κοντέ και της Λουίζας Φραγκίσκης των Βουρβόνων.[2][2][3][3]

Ονομάσθηκε Μαρία Άννα από την μεγαλύτερη αδελφή της Μαρία Άννα Ελεονώρα και από την πατρική θεία της Μαρία Άννα, Δούκισσα του Βαντόμ. Υπάρχουν εικασίες ότι η Μαρία Άννα ήταν παιδί από τη σχέση της μητέρας της με τον Φραγκίσκο Λουδοβίκο, Πρίγκιπα του Κοντί.

Η ξαδέλφη της, η Μαρία Λουίζα Ελισάβετ της Ορλεάνης, παντρεύτηκε τον Κάρολο, Δούκα του Μπερί το 1710. Μετά το γάμο της, επέλεξε την Μαρία Άννα για Κυρία Επί Των Τιμών. Η Λουίζα Ελισάβετ μετά τον θάνατο του Καρόλου, έζησε μια ζωή ακολασίας με πολυάριθμους εραστές και επαναλαμβανόμενες εγκυμοσύνες της έδωσαν σύντομα τη φήμη της Μεσσαλίνας.[4] Αυτά τα σκάνδαλα ήταν και η αφορμή για την Μαρία Άννα να παραιτηθεί από τη θέση της.

Το 1719 παντρεύτηκε κρυφά τον εραστή της, τον Λουδοβίκο, Δούκα του Ζουαγιέζ. Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους.[5][6] Το 1724 η Μαρία Άννα μένει χήρα και δεν ξανά παντρεύτηκε ποτέ.

Πέθανε στις 11 Αυγούστου 1741 στο Ξενοδοχείο ντου Πετίτ Λούξεμπουργκ σε ηλικία 43 ετών. Είναι θαμμένη στη Μονή Καρμελιτών του Σαιν Ζακ στο Παρίσι.[7]

  • 16 Οκτωβρίου 1697 – 11 Αυγούστου 1741: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Η Δεσποινίδα του Κλερμόν[8]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Dates
  2. 2,0 2,1 Genealogie ascendante jusqu'au quatrieme degre inclusivement de tous les Rois et Princes de maisons souveraines de l'Europe actuellement vivans [Genealogy up to the fourth degree inclusive of all the Kings and Princes of sovereign houses of Europe currently living] (στα Γαλλικά). Bourdeaux: Frederic Guillaume Birnstiel. 1768. σελ. 44. 
  3. 3,0 3,1 Edmond et Jules de Goncourt: La duchesse de Châteauroux et ses soeurs, Paris, 1906
  4. E. de Barthélémy (ed.), Gazette de la Régence. Janvier 1715-1719, Paris, 1887, p.68
  5. The episode, once it was securely distant in time, provided romantic details for Mme de Genlis' brief nouvelle historique, Mademoiselle de Clermont (1802).
  6. [1]
  7. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2009. 
  8. http://www.heraldica.org/topics/france/frroyal.htm#sang Style of HSH and further information on Princes of the Blood - Other princes of the blood were only entitled to Most Serene Highness (Altesse Sérénissime) from 1651 to 1824, when they received the style of Royal Highness.