Μαρία Καρλόττα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβερν

Η Mαρία-Καρλόττα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, γαλλ.: Μarie Sophie Charlotte de La Tour d'Auvergne, (20 Δεκεμβρίου 1729, Παρίσι – 6 Σεπτεμβρίου 1763), ήταν Γαλλίδα ευγενής και μέλος τού Οίκου ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν. Παντρεμένη στον Οίκο τού Μπωβώ, μία ισχυρή οικογένεια με καταγωγή από το Aνζού, απέκτησε μία κόρη σε ηλικία είκοσι ετών και απεβίωσε από ευλογιά [2] σε ηλικία τριάντα τριών ετών. Ο σημερινός κλάδος τού δούκα τού Μουσύ της οικογένειας Noάγ, κατάγονται από αυτήν.

Μαρία Καρλόττα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβερν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Δεκεμβρίου 1729[1]
Παρίσι
Θάνατος6  Σεπτεμβρίου 1763[1]
Λυνεβίλ
Αιτία θανάτουΕυλογιά
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Ζυστ ντε Μπωβώ, πρίγκιπας του Κραόν
ΓονείςΕμμανουήλ-Θεοδόσιος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν (1668-1730) και Λουίζα Ερριέττα Φραγκίσκη της Λωρραίνης
ΑδέλφιαΚάρολος Γοδεφρείδος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Φρειδερίκος Μαυρίκιος Καζιμίρ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Άννα Μαρία Λουίζα ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Αρμάνδη ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
ΟικογένειαΟίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Οτέλ ντε Μπουγιόν στο Παρίσι [3] από τον Εμμανουήλ-Θεοδόσιο ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν (1668–1730), τον κυρίαρχο δούκα τού Μπογιόν και την τελευταία του σύζυγο Λουίζα-Ερριέττα-Φραγκίσκη της Λωρραίνης. Ήταν το μοναχοπαίδι τού ζεύγους. Η μητέρα της ήταν κόρη τού Ιωσήφ της Λωρραίνης, κόμη τού Αρκούρ .

Ο πατέρας της ήταν γιος τού Γοδεφρείφοδου-Μαυρικίου και της Mαρίας-Άννας Μαντσίνι, όπου η τελευταία ήταν ανιψιά τού καρδινάλιου Mαζαρέν και μία διαβόητη οικοδέσποινα στην εποχή της.

Η Mαρία-Καρολίνα είχε την προσφώνηση μαντμαζέλ ντε Σατώ-Τιερύ από τη γέννησή της. Όταν η μεγαλύτερη ετεροθαλής αδεφή της Άννα-Μαρία-Λουίζα, μαντμαζέλ ντε Μπουγιόν παντρεύτηκε τον Κάρολο ντε Ροάν, πρίγκιπα τού Σουμπίζ το 1734, ως η μεγαλύτερη ανύπαντρη πριγκίπισσα της οικογένειας Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, προσφωνείτο μαντμαζέλ ντε Μπουγιόν μέχρι τον γάμο της.

Εξαδέλφια της ήταν ο Aντουάν ντε Βινιερό ντυ Πλεσί, γιος της θείας της Ελισάβετ-Σοφίας της Λωρραίνης και τον διάσημο γυναικοθήρα Aρμάν ντε Βινιερό ντυ Πλεσί, δούκα τού Ρισελιέ.

Ο πατέρας της απεβίωσε το 1730, αφήνοντας τη μητέρα της χήρα στα είκοσι τρία της. Η μητέρα της απεβίωσε το 1737. Ως εκ τούτου, έγινε ο φύλακας τού θείου της Λουδοβίκου-Ερρίκου, κόμη τού Εβρέ ( comte d'Évreux) .

Το 1741, ο εκ μητρός θείος της Λουδοβίκος της Λωρραίνης-Αρκούρ [4] ήταν υποψήφιος για το χέρι της 12χρονης, αλλά ο γάμος δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και αυτός απεβίωσε άτεκνος το 1747.

Παντρεύτηκε τον Κάρολο-Ιούστο τού Μπωβώ, μέλος της πλούσιας οικογένειας Μπωβώ τού δουκάτου της Λωρραίνης, στις 3 Απριλίου 1745. Κουνιάδα της (η αδελφή τού συζύγου της) ήταν η διάσημη μαρκησία τού Μπουφλέ. Η κόρη της παντρεύτηκε τον Φίλιππο-Λουδοβίκο τού Νοάγ, γιο τού Φιλίππου τού Νοάγ και της Άννας τού Αρπαζόν, κυρίας των τιμών της Μαρίας-Αντουανέτας.

Απεβίωσε από ευλογιά [2] στο Οτέλ ντε Μπωβώ-Κραόν, το αστικό μέγαρο τού συζύγου της στο Λυνεβίλ της Λωρραίνης. Αυτή και η κόρη της πήγαιναν στο Παρίσι από τη Λωρραίνη, όταν η Μαρία-Καρλόττα κόλλησε την ασθένεια. Παρά τη μέγιστη φροντίδα, [2] υπέκυψε στην ασθένεια, την εποχή που κανόνιζε την πρόταση γάμου μεταξύ της κόρης της Λουίζας και του Αρμάνδου-Λουδοβίκου ντε Γκοντώ, δούκα τού Λωζύν.

Ο Λωζύν και η Λουίζα δεν παντρεύτηκαν ποτέ και επηρεάστηκαν πολύ από το τέλος της Mαρίας-Καρλόττας –οι δυο τους ήταν ερωτευμένοι– με το τέλος της Mαρίας-Καρλόττας, ο Λωζύν έχασε τον πιο πολύτιμο σύμμαχό του, [2] σχετικά με μία ένωση με τη Λουίζα και τον εαυτό του. Η κόρη της τοποθετήθηκε στο αβαείο τού Πορτ Ρουαγιάλ [2] στο Παρίσι, όπου παρέμεινε μέχρι τον γάμο της το 1767.

Μετά το τέλος της, ο σύζυγός της νυμφεύτηκε ξανά το 1764 τη Μαρί-Σαρλότ-Σιλβί ντε Ροάν-Σαμπό, εξαδέλφη τού Καρόλου ντε Ροάν, πρίγκιπα τού Σουμπίζ.

Οικογένεια Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00010750.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Maugras, Gaston (Οκτωβρίου 2009). The Duc de Lauzun and the Court of Louis XV. ISBN 9781115703178. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2010. 
  3. Previously the Hôtel de la Bazinière, then bought by her grandfather Godefroy Maurice de La Tour d'Auvergne; now an extension of the École nationale supérieure des Beaux-Arts
  4. d'Albert Luynes, Charles Philippe (1860). Mémoires du duc de Luynes sur la cour de Louis XV (1735-1758) By Charles Philippe d'Albert de Luynes. Firmin Didot frères, fils et cie. σελ. 495. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. Marie Charlotte Sobieska. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία