Μαργαρίτα του Βρανδεμβούργου, ηγουμένη

Η Μαργαρίτα, γερμ.: Margaret von Brandenburg (18 Απρίλη 1453 - 27 Απριλίου 1509, Χοφ) ήταν κόρη του εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και έγινε ηγουμένη στο μοναστήρι των Πενήτων της Αγ. Κλάρας στο Χοφ το διάστημα 1476-1490.

Μαργαρίτα του Βρανδεμβούργου, ηγουμένη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18  Απριλίου 1453
Θάνατος27  Απριλίου 1509
Χοφ
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Καρμηλιτών
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταChristian nun
Οικογένεια
ΓονείςΑλβέρτος Γ΄ Αχιλλεύς του Βρανδεμβούργου και Μαργαρίτα του Μπάντεν
ΑδέλφιαΑναστασία του Βρανδεμβούργου
Βαρβάρα του Βρανδεμβούργου (1464-1515)
Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου, δούκισσα της Βυρτεμβέργης
Ούρσουλα του Βρανδεμβούργου, δούκισσα του Μύνστερμπερκ-Ελς
Δωροθέα του Βρανδεμβούργου
Αμαλία του Βρανδεμβούργου
Σίβυλλα του Βρανδεμβούργου
Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου
Ιωάννης Κικέρων του Βρανδεμβούργου
Φρειδερίκος Α´ του Βραδεμβούργου-Άνσμπαχ
Σιγισμούνδος του Μπαϊρόιτ
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββέσσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν η τρίτη κόρη του Aλβέρτου Γ΄ Aχιλλέα εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου από τον πρώτο γάμο του με τη Μαργαρίτα, κόρη του Ιακώβου μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν.

Αρχικά προοριζόταν για τη μοναστική ζωή. Ωστόσο, μετά το τέλος της μητέρας της, η Μαργαρίτα μνηστεύτηκε με τον Κάσπαρ παλατινό κόμη του Τσβάιμπρυκεν. Όταν η Μαργαρίτα αρρώστησε επικίνδυνα, αποφάσισε να λύσει τον αρραβώνα της και τελικά να γίνει μοναχή. Στη συνέχεια, η μικρότερη αδελφή της Αμαλία μνηστεύτηκε με τον Κάσπαρ και τον παντρεύτηκε το 1478.

Το 1476 η Μαργαρίτα διαδέχθηκε την Αικατερίνη του Κότσαου ως ηγουμένη στο μοναστήρι των Πενήτων της Αγ. Κλάρας στο Χοφ. Το 1490 παραιτήθηκε και τη διαδέχθηκε η Aγνή του Χίρσμπεργκ. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής στο μοναστήρι ως μοναχή. Είχε κάποιες εκτάσεις και το 1499 συνέταξε ένα έγγραφο ενοικίασης (urbarium).

Αναφορές και πηγές

Επεξεργασία
  • Friedrich Ebert: Chronik der Stadt Hof, τομ. VI, Hof, 1966. σ. 319.
  • Julius von Minutoli: Das kaiserliche Buch des Markgrafen Albrecht Achilles, Schneider, 1850, σελ. 487 ( Ψηφιοποιημένο )

Υποσημειώσεις

Επεξεργασία